Εμίλια Φέστερ – Από τα φοιτητικά, στα κοινοβουλευτικά έδρανα

«Είμαι η Μίλα και θέλω να μπω στην Μπούντεσταγκ», συστηνόταν μέχρι πρότινος μέσω βίντεο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης η 23χρονη φοιτήτρια Εμίλια Φέστερ, νυν βουλευτής με τους Πράσινους στην Ομοσπονδιακή Βουλή της Γερμανίας.

Είναι η νεότερη από τα 736 μέλη της.

Και όπως αρκετοί κοντά στην ηλικία της -που επίσης εξελέγησαν στις βουλευτικές εκλογές του Σεπτεμβρίου- θέλει να αλλάξει αυτόν τον κόσμο.

«Ξέρω ότι είμαι πολύ νέα για βουλευτής», είπε στο γερμανικό κρατικό ραδιόφωνο. Όμως «είναι η πολιτική για τη νεολαία αυτή που υποστηρίζω».

Κάτι «που φοβίζει αρκετούς από τους μεγαλύτερους σε ηλικία βουλευτές στην Μπούντεσταγκ», προσέθεσε σε έτερη συνέντευξη στο γερμανικό πρακτορείο dpa.

«Θέλουμε να ταράξουμε τα νερά σε αυτό το σκουριασμένο μέρος».

Νέα «πνοή»

Οταν γεννήθηκε η Εμίλια, ο μέχρι πρότινος πρόεδρος της γερμανικής Βουλής, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, είχε ήδη 25ετή βουλευτική καριέρα.

Μέχρι να φτάσει η ίδια στο κατώφλι της Ομοσπονδιακής Βουλής, είχε διαγράψει μια σχετικά πλούσια σε εμπειρίες -για τα χρόνια της- πορεία.

Λίγο μετά την μετακόμισή της το 2019 από τη γενέτειρά της, την Κάτω Σαξονία, στο Αμβούργο για σπουδές -ενώ παράλληλα εργαζόταν ως βοηθός σκηνοθέτη θεάτρου- έγινε τοπική εκπρόσωπος για γυναικεία θέματα στο κόμμα των Πρασίνων.

Προ έτους, συμμετείχε στη διαπραγματευτική ομάδα του κόμματος για τον σχηματισμό της τοπικής κυβέρνησης συνασπισμού με τους Σοσιαλδημοκράτες, στο Αμβούργο.

Σημαδιακό η μη, πρόκειται για την πόλη-ομόσπονδο κρατίδιο που ανέδειξε πολιτικά τον (επίσης καταγόμενο από την Κάτω Σαξονία) Σοσιαλδημοκράτη Όλαφ Σοτλς: επόμενο -εκτός απροόπτου- καγκελάριου, με τη στήριξη των Πρασίνων και των Φιλελευθέρων.

Στις φετινές κρίσιμες εκλογές, η Εμίλια προτάθηκε ως υποψήφια βουλευτής από την τοπική Νεολαία των Πρασίνων.

Τώρα, μετά την εκλογή της, έχει μετακομίσει στο Βερολίνο, όπου έχει νοικιάσει ένα διαμέρισμα με άλλες τρεις γυναίκες-μέλη του κόμματός της.

Πηγαίνει στην Βουλή με το σκέιτμπορντ της, φορώντας συνήθως τζιν, αθλητικά παπούτσια και για τους τύπους ένα σακάκι, κουβαλώντας ένα σακίδιο με έγγραφα και τον υπολογιστή της.

Δηλώνει «νέα, οικολόγος, φεμινίστρια» και έτοιμη να δώσει από τα κοινοβουλευτικά έδρανα τη δική της μάχη.

«Πιστεύω ότι υπάρχουν πολλά να γίνουν τους επόμενους μήνες και τα επόμενα χρόνια», υπογραμμίζει, «ώστε να μπορέσουμε επιτέλους να αντιμετωπίσουμε τις μεγάλες κρίσεις της εποχής μας».

View this post on Instagram

A post shared by Emilia „Milla“ Fester (@emiliafester)

Φιλόδοξοι στόχοι, βαριά ατζέντα

«Οι πρώτες μέρες ήταν πολύ συναρπαστικές, λίγο σαν την πρώτη εβδομάδα προσαρμογής στο πανεπιστήμιο», περιγράφει η Εμίλια.

«Παίρνεις την κάρτα του και πρέπει να βρεις τον δρόμο σου. Μόνο που βρίσκεσαι στο κτίριο του Ράιχσταγκ».

«Οι χώροι εδώ συνδέονται πολύ στενά με το καθήκον που έχω αναλάβει: να εκπροσωπήσω τη νεολαία σε ένα κτίριο που είναι χτίστηκε για παλαιότερες πολιτικές».

Οι δικοί της στόχοι, λέει, είναι «περισσότερη δικαιοσύνη μεταξύ των γενεών και προστασία του πλανήτη, μέχρι συγκεκριμένα ζητήματα πολιτικής για τη νεολαία».

Από τη διεκδίκηση καλύτερων αμοιβών στη εργασία, έως τη μείωση του ηλικιακού ορίου για το δικαίωμα ψήφου στα 16 έτη.

Γιατί «τα τελευταία χρόνια έδειξαν πόσο πολιτικοποιημένοι είναι οι νέοι και πιστεύω ότι είναι αντιδημοκρατικό η νεολαία να μην μπορεί να έχει λόγο για το μέλλον της», τονίζει.

Και δη σε μία χώρα που δημογραφικά ολοένα και γερνά, με έναν στους τέσσερις ψηφοφόρους πια πάνω από τα 60.

Αυτό, σχολιάζει η νεαρή βουλευτίνα, φάνηκε ακόμη και στη διαχείριση της πανδημίας.

«Έγιναν συζητήσεις επί συζητήσεων για το πώς θα παραμείνουν ανοιχτά τα κομμωτήρια, ενώ τα πανεπιστήμια και τα σχολεία ήταν κλειστά».

View this post on Instagram

A post shared by Emilia „Milla“ Fester (@emiliafester)

Στηρίζει επίσης την ενίσχυση της ψηφιακής υποδομής, απαραίτητη για την ανταγωνιστικότητα της μεγαλύτερης οικονομίας της Ευρώπης στον σύγχρονο, παγκοσμιοποιημένο κόσμο.

«Τι σκονισμένο μαγαζί, έτσι δεν είναι;», θέτει γλαφυρά το ερώτημα για την Μπούντεσταγκ.

«Εδώ και καιρό η πολιτική έχει δείξει ότι μπορεί να διατηρήσει και να διαχειριστεί το status quo. Όμως αυτό που συμβαίνει τώρα, με ένα κοινοβούλιο κατά πολύ πιο νέο, αναζωογονεί τις συζητήσεις. Κι αυτό κάνει την πολιτική, ελπίζω, λίγο πιο προοδευτική».

View this post on Instagram

A post shared by Emilia „Milla“ Fester (@emiliafester)

Αέρας αλλαγής;

Η σημερινή Ομοσπονδιακή Βουλή της Γερμανίας είναι πράγματι πολύ διαφορετική από την προηγούμενη -και δεν έχει να κάνει μόνο με τις ρευστές πολιτικές ανατροπές που διαμορφώθηκαν μέσα από την πρόσφατη κάλπη, χωρίς την ανάδειξη ξεκάθαρου νικητή.

Πλέον, οι βουλευτές της Μπούντεσταγκ είναι κατά μέσο όρο ηλικιακά νεότεροι από ό,τι ήταν εδώ και δεκαετίες. Η Εμίλια Φέστερ μπορεί να είναι άλλωστε η νεότερη, όμως δεν είναι η μόνη νέα.

Ο μέσος όρος ηλικίας είναι χαμηλότερος από ποτέ, στα 47,3 έτη. Οι βουλευτές κάτω των 30 ετών αριθμούν πια τους 50, από μόλις 12 που ήταν το 2017. Πάνω από το ένα τέταρτο (26,2%) είναι κάτω από 40 ετών, συγκριτικά με το 17,9% που ήταν προ τετραετίας.

Κι αν και η μακρά κυριαρχία των λευκών ηλικιωμένων ανδρών διατηρείται στην ολομέλεια, η εκπροσώπηση των γυναικών αυξήθηκε έστω και στο 34,8%, από 30,7% που ήταν στην προηγούμενη σύνθεση της Βουλής.

Για πρώτη φορά, δε, εξελέγησαν βουλευτίνες δύο διεμφυλικές γυναίκες, μία μαύρη και μία δεδηλωμένα αμφιφυλόφιλη. Οι βουλευτές ξένης καταγωγής ή μετανάστες δεύτερης γενιάς αυξήθηκαν -από 10% σε 17% μόνο στις τάξεις των Σοσιαλδημοκρατών.

Αυτή η τάση ανανέωσης αποδίδεται σε μεγάλο βαθμό στην ψήφο των νέων. Και οι περισσότερο κερδισμένοι από αυτή ήταν -παρά τις διαφορετικές πολιτικές ατζέντες τους- οι Πράσινοι και οι Φιλελεύθεροι.

Τους στήριξε το 44%  των ψηφοφόρων κάτω των 25 ετών, έναντι 25% που στράφηκε στα παραδοσιακά κόμματα εξουσίας: τους κεντροδεξιούς Χριστιανοδημοκράτες και τους κεντροαριστερούς Σοσιαλδημοκράτες.

Μένει βέβαια να φανεί κατά πόσο και προς τα πού θα φυσήξει τελικά αυτός ο «αέρας αλλαγής» στη Γερμανία.

Προσώρας, η χώρα περιμένει να ανάψει το «φανάρι» της νέας τρικομματικής κυβέρνησης συνασπισμού μεταξύ Σοσιαλδημοκρατών, Φιλελευθέρων και Πρασίνων.

Σε κάθε περίπτωση «η κυριαρχία των ηλικιωμένων λευκών ανδρών είναι ακόμα πολύ ορατή», λέει η Εμίλια Φέστερ. «Όχι μόνο στην πολιτική, αλλά και σε άλλους τομείς, που λαμβάνονται αποφάσεις και ρέει το χρήμα».