Κοροναϊός – Οταν η οικογένεια πληρώνει την εμμονή ενός μέλους της να μην εμβολιαστεί

Στις 28 Οκτωβρίου, μάχη ζωής δίνουν στις ΜΕΘ 391 διασωληνωμένοι από τους οποίους οι 336 (85,93%) είναι ανεμβολίαστοι ή μερικώς εμβολιασμένοι.

«Έχασα το στολίδι μου, τίποτα άλλο. Τον έχω 35 χρόνια δίπλα μου, 35 ολόκληρα χρόνια και με εγκατέλειψε, με άφησε, δεν με άκουσε», ανέφερε η σύζυγος του 63χρονου.

Μάταια προσπαθούσε να τον πείσει να κάνει το εμβόλιο. Εμβόλιο που είχε κάνει τόσο η ίδια όσο και τα τρία του παιδιά.

Προσπαθούσα

«Εγώ το έχω κάνει, τα παιδιά μου το έχουνε κάνει και προσπαθούσα… Κάθε μέρα είχαμε τη συζήτηση αυτή, κάθε μέρα μέσα στο σπίτι μας ήταν η συζήτηση το τι είναι ο κοροναϊός και τι γίνεται. Αλλά η απάντηση που εισέπραττε ήταν το «είσαι υπερβολική».

Ο 63χρονος είχε χάσει τη μητέρα του πριν 10 μέρες από κοροναϊό και την ίδια στιγμή, σε νοσοκομείο της Αθήνας, οι γιατροί είχαν διασωληνώσει τον αδερφό του, ιατρό στο επάγγελμα, που μοιραζόταν μαζί του τις ίδιες απόψεις γύρω από το εμβόλιο και φαίνεται πως ήταν εκείνος που τον έπεισε να μην το κάνει.

Πριν από περίπου 10 μέρες, μια 34χρονη γυναίκα από τα Τρίκαλα, ένας 32χρονος πατέρας δύο παιδιών από τα Καλάβρυτα και ένας ακόμη 32χρονος από την Καρδίτσα έχασαν τη ζωή τους από τον ιό. Ηταν νέοι και ανεμβολίαστοι.

Ο 32χρονος από τα Καλάβρυτα ήταν πατέρας δύο παιδιών. Αφησε την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο του Ρίου. Νοσηλευόταν από τον περασμένο Αύγουστο οπότε είχε βρεθεί θετικός στον ιο. Δεν είχε υποκείμενα νοσήματα και δεν είχε κάνει το εμβόλιο.

Νέοι. Χωρίς αιτία

Νωρίτερα μέσα στον Οκτώβριο, ένας άνθρωπος 29 χρονών, χωρίς πρόβλημα υγείας, ανεμβολίαστος, με καταγωγή από τα Τρίκαλα, πέθανε από κοροναϊό. Ο νεαρός υπήρξε υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος.

Την είδηση του θανάτου του έκανε γνωστή ο δήμαρχος Τρικκαίων στέλνοντας παράλληλα  μήνυμα σε όσους ακόμη αρνούνται να εμβολιαστούν.

Στην Κρήτη έγκυος 36χρονών που εργαζόταν σε σουπερμάρκετ στο Ρέθυμνο, χαροπάλευε με κοροναϊό στη ΜΕΘ του Βενιζέλειου νοσοκομείου επί σχεδόν ένα μήνα. Εχει δύο παιδιά.

Είναι δύσκολο να αποτυπωθεί με λόγια τι έζησαν όλες αυτές τις μέρες τα δύο παιδιά, πώς έζησαν ώρα με την ώρα.

Ο σύζυγός της, αφηγείται: «Όταν πήραμε εξιτήριο και φτάσαμε σπίτι, η μεγάλη μας κόρη έκλαιγε συνέχεια. Πολύ κλάμα. Ο μικρός μας ήταν πιο συγκρατημένος, αλλά η μεγάλη δεν ξεκολλούσε από πάνω της».

Θα εμβολιαζόταν

«Όταν βγήκε η γυναίκα μου από τη ΜΕΘ την παρατηρούσα, κρατούσε συνέχεια την κοιλιά της. Την βάλαμε στο κρεβάτι, βοήθησα τους γιατρούς, είχε συνέχεια το χέρι στην κοιλιά επάνω, γιατί πριν την βάλουν στην εντατική της είπαν οι γιατροί ότι φοβούνται για το έμβρυο.»

»Μας γνώρισε όλους, είχα πάει με την πεθερά μου από εκεί, οι δυο μας μόνο. Έμεινε μετά η πεθερά μου για να την προσέχει γιατί δεν μπορούσε να κινηθεί μόνη της».

Σκόπευε να εμβολιαστεί μόλις γεννήσει.