Θεσσαλονίκη – Άνοιξαν τον τάφο της μητέρας τους και δεν βρήκαν τα οστά – Τι συνέβη

Μια δυσάρεστη έκπληξη περίμενε μια οικογένεια στη Θεσσαλονίκη, όταν τα παιδιά άνοιξαν το τάφο της νεκρής μητέρας τους και… δεν βρήκαν μέσα τα οστά της.

Η περίεργη όσο και μακάβρια υπόθεση εκτυλίχθηκε πριν από τρία χρόνια στα Κοιμητήρια Αναστάσεως του Κυρίου του δήμου Θεσσαλονίκης, όταν ενόψει της διαδικασίας ανακομιδής των οστών της θανούσας μητέρας τους (από το έτος 2014), τα παιδιά της διαπίστωσαν όχι μόνο ότι το φέρετρο είχε καταστραφεί ολοσχερώς από αγνώστους και τμήματά του βρέθηκαν σε παρακείμενους κάδους, αλλά κι ότι τα οστά είχαν εξαφανισθεί. Και παρά τις προσπάθειες εντοπισμού δεν βρέθηκαν ποτέ.

Η υπόθεση έφτασε στο ακροατήριο του Β΄ Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Θεσσαλονίκης ύστερα από μήνυση των οικείων της αποβιώσασας, ενώ στο εδώλιο βρέθηκαν η (τότε) προϊσταμένη και δύο υπάλληλοι των Κοιμητηρίων κατηγορούμενοι για την πράξη της περιύβρισης νεκρού δια παραλείψεως από υπόχρεο. Το δικαστήριο χωρίς να εξετάσει την ουσία της υπόθεσης αποφάσισε την απαλλαγή τους, επειδή με το νέο Ποινικό Κώδικα καταργήθηκε το άρθρο της περιύβρισης νεκρού.

«Όταν ασκήθηκε η δίωξη το άρθρο ήταν σε ισχύ, αλλά όταν το κατηγορητήριο υπεγράφη δεν ήταν» τόνισε μεταξύ άλλων η εισαγγελέας της έδρας που ζήτησε την απαλλαγή τους.

Σχετικό ισχυρισμό είχαν υποβάλει προηγουμένως οι συνήγοροι των κατηγορουμένων τονίζοντας ότι οι περιγραφόμενες πράξεις του κατηγορητηρίου δεν μπορούν να υπαχθούν σε άλλα άρθρα, όπως αυτά που αναφέρονται στην προσβολή της μνήμης του νεκρού με εξύβριση ή σε προσβολή τόπων ιδιαίτερης θρησκευτικής σημασίας. Στην τοποθέτησή του, ο συνήγορος πολιτικής αγωγής εξέφρασε τη διαφωνία του προς την εισαγγελική πρόταση αναφέροντας ότι «χάθηκαν τα κόκαλα μίας μητέρας, είναι σαν να πέθανε ξανά η γυναίκα».

Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, λίγες μέρες πριν γίνει η προγραμματισμένη ανακομιδή είχαν προηγηθεί πρόδρομες εργασίες (διάνοιξη τάφου, καθαρισμός ταφικού μνημείου και σκάψιμο σε μεγάλο βάθος με αφαίρεση του χώματος που σκέπαζε το φέρετρο) με συνέπεια το φέρετρο να παραμείνει ορατό και εκτεθειμένο, ενώ δεν ελήφθησαν μέτρα για την ορθή διαφύλαξη και διαχείριση του τάφου και των οστών.