Ολυμπιακός – Η εικόνα, η ελπίδα και η παγίδα

Αν θελήσει κάποιος να οπτικοποιήσει το DNA μας, θα έχει πολλά να καταγράψει. Από τα σημαντικότερα γνωρίσματά μας είναι η υπερβολή. Σε nanosecond περνάμε από τη μια κατάσταση στην άλλη. Από την απόλυτη ευφορία, στη δυστυχία. Από την ομάδα θαύμα στους… άχρηστους κι άμπαλους. Από την περηφάνια στην ντροπή. Κι αυτό, από μόνο του, είναι παγίδα.

Ο Ολυμπιακός δημιουργεί κάτι σημαντικό. Μια ομάδα, που για την ώρα, είναι πολύ καλύτερη του αναμενομένου. Μια ομάδα που παίζει όμορφο μπάσκετ. Μια ομάδα που σε… ψήνει. Δεν πρόκειται ούτε για υπερομάδα ούτε για το φαβορί για την κατάκτηση της Ευρωλίγκας. Η επιθετική άμυνα, το πάθος, οι συνεργασίες, το σύνολο, είναι που ενθουσιάζουν τον κόσμο.

Ακολουθούν δύο παιχνίδια με υψηλό βαθμό δυσκολίας. Η Ρεάλ στο ΣΕΦ και η Μπαρτσελόνα εκτός έδρας είναι δύο ομάδες που δεν θα χαριστούν. Δύο ομάδες με υψηλούς στόχους, με βλέψεις για την τετράδα. Κι απέναντι σ’ αυτές ο Ολυμπιακός ΔΕΝ είναι το φαβορί. Αυτό, βεβαίως, δεν τον αποκλείει από τη διεκδίκηση της νίκης, το αντίθετο…

Με μία νίκη στους δύο αγώνες οι Ερυθρόλευκοι θα βάλουν υποψηφιότητα για… ψηλά, από πολύ νωρίς. Κι επειδή ακόμα οι ομάδες «ψάχνονται», ίσως να είναι μια ευκαιρία, παρότι η Ρεάλ έδειξε από την πρώτη αγωνιστική τις προθέσεις της. Αν ο Ολυμπιακός κάνει 2/2, τότε μπορεί καθένας να ονειρεύεται ό,τι θέλει. Αν πάλι κάνει 0/2, δεν θα πέσει η γη να τον πλακώσει.

Ζητούμενο, φυσικά, είναι και η εικόνα. Είναι άλλο να χάσεις με κάτω τα χέρια, είναι άλλο να το παλέψεις. Ακόμα κι αν ο παρονομαστής είναι ο ίδιος. Σε κάθε περίπτωση, οι ομάδες χτίζονται με υπομονή. Ξεχωρίζουν εκείνες που διαχειρίζονται σωστά τις κρίσεις τους. Είναι δεδομένο ότι μέσα στη χρονιά θα υπάρχουν και κρίσεις. Οι ομάδες που δεν πάνε με το… ασανσέρ από το ισόγειο στην κορυφή, αλλά με τις σκάλες ανεβαίνουν όροφο τον όροφο. Και οι ομάδες που δεν βιώνουν το «ζεστό κρύο».

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας έχει κάνει πολύ καλές επιλογές. Έχει φτιάξει μια ομάδα που… φτιάχνει τους φίλους της. Ο κόσμος του Ολυμπιακού πρέπει να ανταποδώσει. Αν στραβώσει το πράγμα, να μην ζητήσει «εδώ και τώρα» τον τίτλο, αλλά να έχει υπομονή.