O ξεπεσμός του δημόσιου διαλόγου

Εάν παρατηρήσει κανείς τον δημόσιο διάλογο, θα διαγνώσει ότι η χώρα κινείται σε ρυθμούς καφενείου, αν και στους παρεξηγημένους αυτούς χώρους, πολλές φορές, γίνονται συζητήσεις με λαϊκό αυθορμητισμό, αλλά με υψηλό επίπεδο.

Ο δημόσιος διάλογος είναι συνυφασμένος με την έννοια της δημοκρατικής κοινωνίας και ως εκ τούτου πρέπει να τηρείται και το αναγκαίο επίπεδο από όσους εκφέρουν δημόσιο λόγο και έχουν θέσεις ευθύνης και αυτό αφορά κυρίως και τους πολιτικούς, ακόμα και συναδέλφους στα ΜΜΕ.

Η κατάσταση το τελευταίο διάστημα έχει κυριολεκτικά ξεφύγει σε πολύ μεγάλο βαθμό και πλέον δεν είναι λίγοι όσοι εκφέρουν λόγο πεζοδρομίου. Τα όσα βλέπουμε πολλές φορές μόνο θλίψη προκαλούν και αναδεικνύουν πόσο χαμηλής ποιοτικής στάθμης είναι ένα σημαντικό τμήμα του πολιτικού συστήματος ή των δημοσιολογούντων, είτε από τα δεξιά, είτε από τα αριστερά, ακόμα και από το κέντρο.

Εάν παλαιότερα ο τηλεοπτικός διάλογος –οι καβγάδες, πολλοί από τους οποίους ήταν και στημένοι- κυριαρχούσε ως μια σημαντική κατηγορία πολιτικής ζύμωσης, πλέον όλα τα φώτα είναι στο διαδίκτυο. Αν και υπάρχει η χρυσή ευκαιρία το Διαδίκτυο να λειτουργήσει ως κύτταρο πραγματικής δημοκρατίας, δυστυχώς όμως όλοι κινούνται σε ρυθμούς καφενείου και μάλιστα παλαιότερων εποχών. Αν και υπάρχει αυθεντικότητα, αυτή συνθλίβεται από τον φανατισμό που υπάρχει από διάφορες πλευρές.

Με βασική αρχή ότι ο Έλληνας αρνείται κατά κύριο λόγο να ακούσει, αλλά επιμένει να μιλάει μόνο αυτός, υποστηρίζοντας πως έχει πάντα δίκιο, οι έννοιες ήθος, ποιοτικό ύφος και μεστός λόγος είναι κατ’ ουσίαν ανύπαρκτες. Ύβρεις, χαρακτηρισμοί, ακρότητες και χυδαιότητες από όλες τις πλευρές του πολιτικού συστήματος.

Δυστυχώς, ο δημόσιος διάλογος όλο και πιο συχνά αποδυναμώνεται σε ουσία και ενδυναμώνεται η ένταση. Επικρατεί η λογική, όποιος φωνάξει πρώτος θα κερδίσει τις εντυπώσεις και θα φτιάξει κλίμα.

Παλαιότερα τους διάφορους «ψευτόμαγκες» που κάνανε φασαρία στο καφενείο τους πετούσαν έξω. Στο διαδίκτυο δυστυχώς επιβιώνουν. Όμως η πολιτική δεν μπορεί να γίνεται ούτε και ο δημόσιος λόγος να εκπέμπεται με όρους και λογικές καφενείου στην κακή του εκδοχή. Τέτοια φαινόμενα δυστυχώς ενδυναμώνουν ακραίες φωνές με ότι αυτό σημαίνει και το βλέπουμε και στο θέμα του εμβολιασμού.