Ανδριάννα Μπάμπαλη: Η παράσταση «Πώς να σωπάσω» βασίζεται στις ρίζες μας

Η μουσικοθεατρική παράσταση «Πως να σωπάσω», που δεν πρόλαβε λόγω καραντίνας να παρουσιαστεί το χειμώνα στο θέατρο Τζένη Καρέζη, βγαίνει λεύτερη στα θερινά θέατρα της χώρας, αρχής γενομένης από το θέατρο Βράχων, την Παρασκευή 2 Ιουλίου.

Μια παράσταση που μέσα από διαχρονικά τραγούδια παιγμένα από ζωντανή ορχήστρα επί σκηνής, που έρχονται από διαφορετικές εποχές και τόπους, αφηγείται τα πάθη των λαών στον αγώνα τους για ένα καλύτερο αύριο.

Η Ανδριάνα Μπάμπαλη συμμετέχει στην παράσταση, μαζί με τον Χρήστο Θηβαίο, την Βιολέτα Ίκαρη και τον Κώστα Τριανταφυλλίδη, και μια σειρά αξιολόγων μουσικών.

Τραγούδια της παράδοσης και τραγούδια μεγάλων μας συνθετών, όπως ο Μαρκόπουλος, ο Λοΐζος, ο Θεοδωράκης, ο Μούτσης, ο Τσιτσάνης, ο Μάρκος Βαμβακάρης, ερμηνευμένα από τέσσερις σπουδαίους τραγουδιστές, υπό τη μουσική διεύθυνση του Γιάννη Παπαζαχαριάκη.

Η τραγουδοποιός μίλησε στο in.gr για αυτή την ξεχωριστή συνεργασία.

H παράσταση “Πως να σωπάσω” στην οποία συμμετέχετε φέτος το καλοκαίρι σας φέρνει σε συνεργασία με εξαιρετικούς συνάδελφους τραγουδιστές αλλά και τον Κώστα Καζάκο. Πείτε μας γι’ αυτή την εμπειρία.

Η συνεργασία με έναν θρυλικό ηθοποιό που προέρχεται μάλιστα από αυτή τη γενιά είναι μια σπουδαία εμπειρία. Είναι ένα λιοντάρι επί σκηνής, με φοβερό εκτόπισμα. Μαζί μας όμως είναι πάντα ευγενής, μας βοηθά, μας παρακινεί και μας στηρίζει. Ο Χρήστος , η Βιολέτα και ο Κώστας είναι καταπληκτικοί τραγουδιστές και ο καθένας έχει τη δική του τραγουδιστική προσωπικότητα, πράγμα τρομερά ενδιαφέρον αφού γίνεται ρόλος μέσα στην παράσταση.

Η παράσταση έχει θέμα τη μετανάστευση. Ποιες είναι οι δικές σας σκέψεις για το μεταναστευτικό;

Όταν είναι καταναγκαστική για να σώσεις τη ζωή σου ή να βιοποριστείς είναι τρομερά σκληρό πράγμα. Σαν να σε ξεριζώνουν. Σ’ αυτό το αίσθημα στηρίζεται και η παράσταση, στις ρίζες μας και την μεγάλη σημασία τους.

Στην παράσταση θα υπάρχουν και κείμενα της Τζένης Κόλλια που σκηνοθετεί την παράσταση. Η θέση του ηθοποιού παράλληλα με του ερμηνευτή είναι μια επιπλέον δυσκολία πάνω στη σκηνή;

Σίγουρα, γιατί σ’ αυτή τη συνθήκη δεν είμαστε ο εαυτός μας, είμαστε ένας ρόλος που στην ουσία το τραγούδι του είναι ένας μονόλογος.

Πόσο καιρό έχετε να εμφανιστείτε στη σκηνή και πως νιώθετε τώρα που πλησιάζει η μέρα;

Έκανα κάποια τηλεοπτικά και διαδικτυακά λάιβ. Δεν θέλω να αγχωθώ, έχω αποφασίσει να βλέπω τη δουλειά μου ως χαρά, και το περιμένω με όρεξη να μια γλυκιά αγωνία.

Στην παράσταση ερμηνεύετε άλλο ρεπερτόριο από το προσωπικό σας, κλασικά λαϊκά και έντεχνα τραγούδια με αναφορά στη μετανάστευση. Πως βιώνετε ότι βγαίνετε για λίγο από το χώρο σας;

Είναι το καλύτερό μου, να κάνω διαφορετικά πράγματα, να δοκιμάζω και να δοκιμάζομαι. Δεν υπάρχει μονοτονία και εφησυχασμός, πάμε πάντα ένα βήμα πιο πέρα.