Τώρα στο EURO, σας προτείνω να «δείτε» κι αυτά…

Aπό τα επαγγελματικά μου νιάτα μια αλλεργία με τα προγνωστικά την είχα. Οποτε κι αν τα έκανα, έπεφτα έξω πανηγυρικά σε βαθμό που να τα αποφεύγω ακόμα κι να μου τα ζητούσαν επίμονα. Αυτό το «τι βλέπεις» με ανακάτευε περίεργα. Τι να (προ)βλέπω δηλαδή; Το ποδόσφαιρο είναι άτιμο πράγμα και μπορείς να βρεθείς εκτεθειμένος από τη μια στιγμή στην άλλη. Μπορώ με βάση την εικόνα των ομάδων να πετύχω την εικόνα του παιχνιδιού αλλά το αποτέλεσμα όχι. Ισως αυτός είναι ένα λόγος που δεν έπαιξε (σχεδόν) ποτέ ΠΡΟ-ΠΟ και ποτέ Στοίχημα.

Τώρα, ενόψει EURO, οι ερωτήσεις πάνε κι έρχονται . Οι απαντήσεις στερεότυπες. Δεν ξέρω. Οπως δεν ξέρουν κι οι συνάδελφοί μου που κάνουν τις σχετικές προβλέψεις και προτάσεις. Αν ήξεραν θα είχαν σταματήσει να κάνουν αυτή τη δουλειά. Επειδή όμως κανείς από εσάς δεν θα συνεχίζει να διαβάσει αυτό το κείμενο αν απλά το ολοκληρώσω εξηγώντας γιατί αποφεύγω τις προβλέψεις θα επιχειρήσω να κάνω κάτι το διαφορετικό. Θα σας γράψω τη γνώμη μου για κάποιες ομάδες κι ας καταλήξετε εσείς σε συμπεράσματα.

–Πορτογαλία: Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια ομάδα που είναι καλύτερη από εκείνη που πήρε το τρόπαιο το 2016. Κι αυτό γιατί στο κέντρο της άμυνας της δεσπόζει ο Ρούμπεν Ντίας ο καλύτερος σέντερ μπακ στην Ευρώπη φέτος. Η ευπάθεια των Πορτογάλων ήταν μόνιμα στην άμυνά τους. Με αυτό το… κομπιούτερ εκεί ο Φερνάντο Σάντος μπορεί να έχει ήσυχο τα κεφάλι του και να καπνίζει αμέριμνος τα τσιγαράκια του. Στην Επίθεση υπάρχει κανονικός σέντερ φορ.

Ο Εντερ που το κάρφωσε στον τελικό σέντερ φορ ήταν αλλά με τον Ζότα δεν συγκρίνεται. Ο άσσος της Λίβερπουλ είναι κανονική πυρηνική κεφαλή. Μαζί του θα βρει περισσότερους χώρους για να ξεμαρκαριστεί ο Κριστιάνο Ρονάλντο. Επίσης ο Μπρούνο Φερνάντεθ είναι στα ντουζένια του. Πληθωρικός χαφ με έφεση στο κάθετο παιχνίδι και στο σκοράρισμα. Ναι, αυτή η Πορτογαλία έχει περισσότερη ποιότητα από εκείνη που το σήκωσε πριν τέσσερα χρόνια…

– Βέλγιο: Τι διάολο θα γίνει με αυτούς; Ξεκινούν ως φαβορί, επιβεβαιώνουν τον τίτλο μέχρι τα μέσα της διοργάνωσης και στη συνέχει κλατάρουν. Αν δεν κάνουν τίποτα κι αυτή τη φορά δεν έχουν άλλα περιθώρια. Η χρυσή τους φουρνιά ήδη αντιμετωπίζει αβαρίες. Ο καλός Αζάρ έχει καιρό να εμφανιστεί στα γήπεδα και ο Ντε Μπρόινε πάει μετά από τραυματισμό και με καταρρακωμένο ηθικό. Στον βαθμό που είναι καλά μαζί με τον Μέρτενς και τον Λουκάκου μπορούν να σπαραλιάσουν κάθε άμυνα στη διοργάνωση. Ονομαστικά να το πάρουμε αυτή είναι η καλύτερη επιθετική τετράδα αλλά στην πράξη το Βέλγιο πετάει μακριά την καρδάρα πριν φτάσει καν στην πηγή. Εχει θέματα και στο κέντρο της άμυνας των τριών…

–Ολλανδία: Εδώ είναι διαφορετικά τα πράγματα. Υπάρχει άξονας που δεν τον βρίσκεις σε άλλες ομάδες. Ο Βαν Ντάικ (γυρίζει από τραυματισμό) στο κέντρο της άμυνας. Εδώ μιλάμε για τον καλύτερο κεντρικό αμυντικό του κόσμου αλλά με βάση τα περσινά. Για τα φετινά ας όψεται ο τραυματισμός. Στο κέντρο του γηπέδου ο βιονικός Βαϊνάλντουμ.

Τρεξίματα, κάθετο παιχνίδι απειλή για το αντίπαλο τέρμα, ηγετικά προσόντα. Στην κορυφή της επίθεσης ο Μέμφις Ντεπάι. Δεν έκανε την περσινή χρονιά αλλά εξακολουθεί να είναι παίκτης ορχήστρα. Εκτελεί, οργανώνει στην επίθεση και εμπνέει. Μιλάμε για άξονα που μπορεί να σηκώσει στις πλάτες του όλη την ομάδα και να βγάλει στο προσκήνιο τους ανάερους παίκτες που την παρτίχο8ιζυν..

–Αγγλία: εδώ μπαίνουν στη μέση οι ποδοσφαιρικές προτιμήσεις. Δεν έχω στοιχεία που να σας πείθουν ότι μπορεί να πρωταγωνιστήσει και να το σηκώσει. Προσόντα και ποιότητα υπάρχουν, σοβαρότητα στον πάγκο επίσης αλλά κάτι λείπει από πλευράς προσωπικότητας και τα χαλάει όλα. Για παράδειγμα ο Στέρλινγκ είναι μεγάλος παίκτης αλλά στα κρίσιμα ματς τον ψάχνουν. Ως ένα σημείο το ίδιο συμβαίνει και με τον Ράσφορντ. Το πρόβλημα της Αγγλίας ήταν ότι της έλειπε ένα παίκτης ηγέτης στη μεσαία γραμμή. Ο Λίνγκαρντ που εμφάνισε ο Σαουθγκέιτ για αυτή τη δουλειά δεν μπορούσε να ανταποκριθεί. Ο Τζακ Γκρίλις είναι μια κλάση πάνω. Μεγάλος παίκτης. Στον βαθμό που ανταποκριθεί θα αναθαρρήσουμε κι εμείς οι… αγγλόφιλοι.

Πηγή: to10.gr