Φέτος θα κάνουμε μακροβούτια στο ελαιόλαδο!

Θα χρειαστεί ο δεινότερος χρονικογράφος για ν’ απαθανατίσει τη φετινή μαζική φυγή των πρωτευουσιάνων, στην ελληνική ύπαιθρο για το μάζεμα της ελιάς!

Τα 90% και πλέον των sms, ή άλλων δικαιολογητικών, για τις μετακινήσεις των εγκλωβισμένων, λόγω Covid-19, στην Αθήνα – θαρρώ και σε άλλες μεγαλουπόλεις της Ελλάδας – έχουν ως αιτιολογία το λιομάζωμα!

Τέτοια στροφή των κατοίκων του γυάλινου πύργου των μεγαλοαστικών κέντρων, στην επαρχιακή περιφέρεια δεν έχει προηγούμενο! Τέτοια παγανιστική φυσιολατρεία των μόνιμων θαμώνων της αστικής καφετέρειας, των προποτζίδικων, των στοιχημάτων γιατί όχι και του τηλεοπτικού καναπέ, όπου βιδώνονται με ατσαλόβιδες και παξιμάδια χιλιάδες όμηροι των ρακοσυλλεκτικών προγραμμάτων της TV, ε λοιπόν τέτοιο πολιτιστικό αναβάπτισμα δεν έχει άλλο κοινωνικό προηγούμενο!

Η πικρή αλήθεια

Εδώ όμως τελειώνουν οι αστεϊσμοί, (τι ωραία λέξη της λόγιας ελληνικής), δηλαδή τα πειράγματα και η σκωπτική διάθεση των κατοίκων της άστεως…

Μιλάμε ευθέως τώρα, για την έλλειψη λογικού σχεδιασμού σ’ αυτή την «Έξοδο», που μας παραπέμπει στην άθλια αντιγραφή και παραχάραξη άλλων ηρωικών και τραγικών εξόδων, όπως του Μεσολογγίου ή στην τραγωδία των Ισπανοεβραίων Σεφαραδιστών…

Θα ήταν εναρμονισμένο με τη φιλοσοφία του Κοινού Νου, η κυβέρνηση να θέσει λογικά χρονικά όρια για το μάζεμα της ελιάς. Γιατί όχι και με αντίγραφα των μετακινουμένων, από τις ετήσιες δηλώσεις εισοδήματος, όπου αναφέρονται στα ακίνητα και οι αγροί, άρα και οι ελαιώνες.

Όμως, η χειρότερη πλευρά αυτής της μαζικής εξόδου είναι η ηθελημένη άγνοια, άρα η περιφρόνηση του κινδύνου, από τη διασπορά του Covid-19 από τους ταξιδιώτες φορείς αυτού του εφιαλτικού ιού προς τους συμπατριώτες τους μόνιμους κατοίκους της υπαίθρου και τανάπαλιν. Διότι έτσι ξεκίνησαν και οι θερινές εξορμήσεις των πρωτευουσιάνων, προς τα ανεξέλεγκτα πανηγύρια ή τις τελετές (γάμοι, βαφτίσια κ.α.), δηλαδή σε εκδηλώσεις όπου δεν γνώριζε κανείς τους πραγματικούς φορείς της επιδημίας. Με τον ίδιον αυτό τρόπο, η ίδια η πατρίδα μας διέλυσε τον θρύλο της μοναδικής χώρας της Υφηλίου με την υποδειγματική αντιμετώπιση της εφιαλτικής αυτής επιδημίας…

Και κλείνει αυτό το κείμενο με την ευχή κάποιων παππούδων περασμένων εποχών προς τα ατίθασα εγγόνια στις άγιες ημέρες των Χριστουγέννων, του Νέου Έτους και του Πάσχα:

«Χρόνια πολλά με Υγεία και Καλά Μυαλά»!