Άλμπερτ Μπουρλά : Ο «Ακης» λυκόπουλο στην 6η Αγέλη Ναυτοπροσκόπων

Ο Δρ Άλμπερτ Μπουρλά, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Pfizer, είναι ο άνθρωπος που μόλις χθες, Δευτέρα, δήλωσε ότι «η σημερινή είναι μία μεγάλη ημέρα για την επιστήμη και την ανθρωπότητα».

Κάνοντας τον πλανήτη να ελπίζει, γνωστοποιώντας ότι το εμβόλιο της φαρμακευτικής εταιρείας της οποία ηγείται παρέχει προστασία σε περισσότερους από εννέα στους δέκα ανθρώπους που θα εμβολιασθούν. Ο Δρ Άλμπερτ Μπουρλά, για κάποιους εκεί στην Αλεξάνδρου Σβώλου της Θεσσαλονίκης, στη γειτονιά του είναι ακόμα απλά…. ο Άκης.

Παιδί μιας παλιάς Εβραϊκής οικογένειας της Θεσσαλονίκης ο Άλμπερτ Μπουρλά, παιδί της πολυπολιτισμικής πάει να πει Θεσσαλονίκης, σύμφωνα με το ΑΠΕ, πήγε στο 41ο Δημοτικό Σχολείο της πόλης.

Ποτοποιός ο πατέρας του, ο οποίος διατηρούσε μαγαζί στα Λαδάδικα στη γωνία Βίκτωρος Ουγκώ και Βεροίας. Με μάνα που συγκλόνιζε με το φανερό τατουάζ των Εβραίων που πέρασαν από τα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης.

(Ο Άλμπερτ Μπουρλά τέταρτος όρθιος από αριστέρα)

Ο Άκης στα λυκόπουλα

Τέλη δεκαετίας του 1960 αρχές δεκαετίας του 1970 ο «Άκης» όπως τον έλεγαν οι φίλοι του, βρέθηκε στα λυκόπουλα. Στο τμήμα του Σώματος Ελλήνων Προσκόπων για τα μικρότερα – ηλικίας μαθητών δημοτικού σχολείου – παιδιά. Αρχηγός του στην Αγέλη Λυκοπούλων του 6ου Συστήματος Ναυτοπροσκόπων Λευκού Πύργου, ο Παναγιώτης Κουκουβίτης, γιός επαγγελματία στα Λαδάδικα πολύ κοντά στο μαγαζί της οικογένειας του Άκη.

«Με έστελνε ο πατέρας μου να αγοράζω ούζο από το μαγαζί του πατέρα του Άκη, το ΙΝΤΟ» θυμάται ο κ. Κουκοβίτης για το μικρό του λυκόπουλο.

«Έξυπνο, πολύ έξυπνο παιδί ήταν» λέει μιλώντας στο ΑΠΕ ΜΠΕ. Και συνεχίζει: «Μερικές φορές ξεχνιόταν και δεν ερχόταν στις συγκεντρώσεις αλλά όποτε το θυμόταν ήταν μικρός ηγέτης. Δημιουργικός, αποφασιστικός, γι’ αυτό και ήταν πρώτος στην εξάδα του (σ.σ. την μικρή υποομάδα της Αγέλης των Λυκοπούλων)».

Στην έκτη δημοτικού ο «Άκης» της παρέας των Λυκοπούλων του 6ου Συστήματος Ναυτοπροσκόπων Θεσσαλονίκης «ανέβηκε» στους Προσκόπους. «Δεν τον έχασα», λέει ο κ. Κουκοβίτης. «Τον έβλεπα στη γειτονιά, στο μαγαζί, ευγενικός και χαμογελαστός πάντα… Καλό παιδί. Περήφανος, που υπήρξε παιδί μου στους Προσκόπους» λέει δείχνοντας δύο φωτογραφίες με την Αγέλη του εκείνο το 1971.

«Φθάνουμε σε ένα κρίσιμο σημείο καμπής στο πρόγραμμα ανάπτυξης του εμβολίου μας σε μία στιγμή κατά την οποία ο κόσμος το χρειάζεται περισσότερο, με τους ρυθμούς μόλυνσης να φθάνουν σε νέα ρεκόρ, τα νοσοκομεία να πλησιάζουν στον υπερκορεσμό και τις οικονομίες να αγωνίζονται για να επαναλειτουργήσουν» είπε χθες ο «Άκης». Το λυκόπουλο της Θεσσαλονίκης, που έμαθε στους προσκόπους κρατώντας το χέρι της μάνας του με το τατουάζ από το ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης, πως ο κόσμος στ’ αλήθεια μπορεί να αλλάξει.