Αστυνομική βία σε πορεία αλληλεγγύης στους Τούρκους απεργούς πείνας

Χημικά–Ξυλο- Συλλήψεις. Πριν λίγο. Δεν χρειάστηκαν ούτε προσχήματα για να κτυπησουν την σημερινή συγκέντρωση…

Posted by Manolis Sarris on Friday, 25 September 2020

Κάλεσμα αλληλεγγύης

Στο κάλεσμα για τη διαδήλωση επισημαίνεται:

«Κάλεσμα σε διαδήλωση προς την τουρκική πρεσβεία στις 25/09 στις 18:00 στο Σύνταγμα διεθνιστικής αλληλεγγύης, τιμής και αγώνα για τους συντρόφους και τις συντρόφισσες, που δολοφονήθηκαν από τον ιμπεριαλισμό και το φασισμό στην Τουρκία, στην αντίσταση της απεργίας πείνας μέχρι θανάτου.

«…Δεν μπορείς να μας λυγίσεις, σκοτώνοντας τα αδέρφια μας της μάχης και να το ξέρεις, θα βγούμε νικητές και ας είναι βαριές οι θυσίες μας…» Ν. Χικμέτ

»Στην αντίσταση αυτή πέσανε μάρτυρες 4 σύντροφοί μας, η Helin Bolek (288 μέρες), o İbrahim Gökçek (323 μέρες), μέλη του επαναστατικού συγκροτήματος Grup Yorum, o σύντροφος Mustafa Koçak (297 μέρες) και η Δικηγόρος του Λαού Ebru Timtik (238 μέρες). Στα ονόματά τους ορκιστήκαμε εκδίκηση, ο αγώνας συνεχίζεται.

Η Νίκη ήρθε μέσα από την αντίσταση

»Στις 11 Σεπτεμβρίου, τα αιτήματα της συντρόφισσάς μας, απεργού πείνας μέχρι θανάτου, Didem Akman, για αύξηση των ωρών προαυλισμού και για επισκεπτήρια με την οικογένεια της, έγιναν δεκτά, όντας η συντρόφισσα στη 206η μέρα απεργίας πείνας. Αυτή είναι μια μεγάλη νίκη της Αντίστασης, που ήρθε μέσα από τον τεράστιο αγώνα για δικαιοσύνη, που ενέπνευσε χιλιάδες ανθρώπους και δείξανε την αλληλεγγύη τους, παλέψανε στο πλάι των απεργών, δώσανε φωνή στα δίκαια αιτήματα της απεργίας πείνας μέχρι θανάτου.

»Ήρθε ως συνέχεια της νίκης με την αποφυλάκιση του Δικηγόρου του Λαού, συντρόφου Aytaç Ünsal και ως αποτέλεσμα της αυτοθυσίας, της ανιδιοτέλειας και του αγώνα των μαρτύρων μας.

Το καθεστώς του Ερντογάν φοβήθηκε τη δυναμική του αγώνα αυτού που αναπτύχθηκε γιατί ανέδειξε σε όλο τον κόσμο την αδικία και την τρομοκρατία που επικρατεί στο εσωτερικό της Τουρκίας. Μα και συνάμα ανέπτυξε ένα τεράστιο κίνημα αλληλεγγύης σε όλα τα μέρη της γης, που έδωσε δύναμη στον αγώνα των απεργών, από την Τουρκία μέχρι την Ευρώπη και από τη Λατινική Αμερική μέχρι τη Μέση Ανατολή.

»Ενάντια στους ενδοαστικούς ανταγωνισμούς Ελλάδας- Τουρκίας, στον εθνικισμό και των 2 πλευρών, προτάσσουμε τη διεθνιστική αλληλεγγύη, γιατί οι αγωνιστές/τριες και οι λαοί των δύο χωρών δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν. Ο αγώνας ενάντια στο φασισμό, την αδικία, την ιμπεριαλιστική και ταξική εκμετάλλευση, δε γνωρίζει σύνορα.

Οι μαχητές της Δικαιοσύνης είναι αθάνατοι

Λευτεριά στους δικηγόρους του λαού

Το Grup Yorum δεν μπορεί να φιμωθεί

Η Διεθνιστική Αλληλεγγύη το όπλο των λαών».