Η ώρα της Ευρώπης να πάρει αποφάσεις

Ενώ στην οικονομία η κατάσταση μοιάζει να είναι διαχειρίσιμη, στο Μεταναστευτικό, το πρόβλημα απειλεί να προσλάβει επικίνδυνες διαστάσεις. Η χώρα πέρασε από τη μεγάλη περιπέτεια του διχασμού των Μνημονίων ενώ το μόρφωμα της Χρυσής Αυγής φαίνεται, επιτέλους, να έχει εξαφανισθεί. Ωστόσο, νέα φαινόμενα ακραίων αντιδράσεων αρχίζουν να εμφανίζονται στην κοινωνία με αφορμή τη διαχείριση του μεταναστευτικού προβλήματος από την κυβέρνηση.

Για τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως δείχνουν οι κινήσεις της ηγεσίας και των στελεχών του, το Μεταναστευτικό αντιμετωπίζεται ως η ευκαιρία που αναζητούσε προκειμένου να υψώσει τους τόνους και να βρει τη χαμένη αντιπολιτευτική ταυτότητά του έπειτα από τεσσεράμισι χρόνια κυβερνητικής εξουσίας και εφαρμογής σκληρών μνημονιακών μέτρων – παρότι φέρει σοβαρές ευθύνες για τον τρόπο διαχείρισης και τη διόγκωση του προβλήματος επί των ημερών του. Για τα δεξιά άκρα του πολιτικού συστήματος είναι το «βούτυρο στο ψωμί» τους.

Και για την κυβέρνηση μια μεγάλη ωρολογιακή βόμβα που απειλεί να δυναμιτίσει την κοινωνική συνοχή, επαναφέροντας ένα βαρύ κλίμα πάνω από τη χώρα, με σοβαρές επιπτώσεις στον ρυθμό και στον βαθμό υλοποίησης του κυβερνητικού προγράμματος. Προκαλεί κλίμα συγκρούσεων σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο την ώρα που η ελληνική οικονομία έχει ανάγκη από κλίμα σταθερότητας και συναίνεσης για γενναίες μεταρρυθμίσεις που θα της δώσουν την αναπτυξιακή ώθηση που αναζητεί.

Βεβαίως, το Μεταναστευτικό δεν είναι ένα πρόβλημα μόνο ελληνικό.

Αφορά συνολικά την Ευρώπη, που θα πρέπει να λάβει άμεσα αποφάσεις για την ορθή και δίκαιη διαχείρισή του. Αποφάσεις όχι μόνο για τις πολιτικές κατανομής των προσφύγων αλλά και βοήθειας των χωρών που πλήττονται ιδιαίτερα από τις μεγάλες μεταναστευτικές ροές. Η Ελλάδα βρίσκεται στην πρώτη γραμμή, με μια οικονομία που ψάχνει τον βηματισμό της και μια μεγάλη θηλιά στον λαιμό της, τη δέσμευση για υψηλά πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ. Αν δεν μειωθούν, η ελληνική ο

Τα σφάλματα των Μνημονίων δεν πρέπει να επαναληφθούν.

Οι ευρωπαίοι εταίροι μας μπορεί να έσωσαν την Ελλάδα από τη χρεοκοπία το 2010, αλλά έκαναν λάθη και καθυστέρησαν να λάβουν κρίσιμες αποφάσεις με αποτέλεσμα να αργήσει, απελπιστικά, και έπειτα από τρία Μνημόνια, η έξοδος της χώρας από την κρίση. Είναι φανερό, πλέον, ότι η Ελλάδα έχει ανάγκη από πρόσθετο δημοσιονομικό χώρο για να «απεγκλωβιστεί» η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών της από τα υπέρογκα φορολογικά βάρη που κρατούν την οικονομία «δεμένη χειροπόδαρα».

Σ’ αυτή τη φάση μόνο η Ευρώπη, με τις αποφάσεις της, μπορεί να δώσει το «φιλί ζωής» που χρειάζεται η χώρα.

Είναι εμφανές αυτό και από το νέο φορολογικό νομοσχέδιο. Παρότι βρίσκεται στη σωστή κατεύθυνση, το ύψος των ελαφρύνσεων για τη μεγάλη κατηγορία των μισθωτών και ιδιαίτερα για τη μεσαία τάξη δεν επαρκεί για να κάνει τη μεγάλη διαφορά συγκριτικά με τη σημερινή ασφυκτική κατάσταση. Τα δημοσιονομικά περιθώρια είναι στενά. Χρειάζεται πρόσθετο οξυγόνο άμεσα ώστε να υπάρξουν πραγματικά μεγάλες φορολογικές ελαφρύνσεις. Είναι η ώρα της Ευρώπης να πάρει αποφάσεις.