Ο Σωκράτης, το καζίνο της Πάρνηθας και η μεγάλη ρουλέτα στο Ελληνικό

Στην επιχειρηματική πιάτσα, στις ελληνικές μπίζνες γενικότερα, αν ακούσεις το όνομα Σωκράτης σε καμιά περίπτωση δεν θα πάει το μυαλό σου στον αρχαίο φιλόσοφο. Αμέσως, συνειρμικά ακολουθεί το επώνυμο Κόκκαλης που για κάποιον –περίεργο για πολλούς- λόγο έχει ταυτιστεί τα τελευταία 30 χρόνια με πολλές «δουλειές» στην Ελλάδα.

Δε λέμε, καλός επιχειρηματίας, δυνατός μάνατζερ, με άκρες εντός κι εκτός Ελλάδας, εύστροφος και ικανός να δει που πάει το ρεύμα στις επιχειρήσεις. Γι’ αυτό και κατάφερνε να επιβιώσει, είτε με τις υψηλές γνωριμίες που του εξασφάλισαν πολυετή συμβόλαια και τον κατέστησαν εθνικό προμηθευτή.

Είτε με το να γυρίζει το τιμόνι σε πιο επικερδείς δραστηριότητες, όπως τα τυχερά παιχνίδια.

Από εθνικός προμηθευτής του ΟΤΕ, μετά το αλήστου μνήμης συμβόλαιο που υπεγράφη επί οικουμενικής κυβερνήσεως, μετά τα ταραγμένα χρόνια και το «βρόμικο ’89», ο Κόκκαλης έγινε και μετρ των τυχερών παιχνιδιών.

Αλλαξαν τα κόζια

Χρόνο με το χρόνο, όμως, η αυτοκρατορία του Σωκράτη άρχισε να λυγίζει. Κάτι οι συγκυρίες, κάτι το γεγονός ότι το πολιτικό σύστημα ήθελε να βγάλει από πάνω του τη ρετσινιά της «διαπλοκής», κάτι γιατί άλλαξαν τα κόζια στις επιχειρήσεις, ο Κόκκαλης άρχισε να μένει απ’ έξω από τη μοιρασιά.

Γι’ αυτό και ξεκίνησε την περιπέτειά του στο εξωτερικό με την Ιντραλότ και τα τυχερά παίγνια που εγκατέστησε ανά τον κόσμο.

Μια ωραία πρωία, όμως, στην Ελλάδα ήρθε στην εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ, ο απηνής διώκτης της διαπλοκής. Όμως, μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, συμβιβάστηκε με το κατεστημένο και δη μ’ εκείνο που κάποτε χαρακτηριζόταν με τα σκληρότερα λόγια.

Φαίνεται όμως ότι οι σχέσεις του Σωκράτη Κόκκαλη με την άλλοτε κομμουνιστική Ανατολική Γερμανία και κυρίως το γεγονός ότι ήταν γιος του ιστορικού στελέχους της Αριστεράς και υπουργού του βουνού, Πέτρου Κόκκαλη, του άνοιξαν τις πόρτες του Μαξίμου.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έγινε ιδιαίτερα φιλική με τον επιχειρηματία, μέχρι και τα χιλιάδες κοντέινερ για να στεγάσουν τους πρόσφυγες βρέθηκαν μέσα σε μια νύχτα στην εταιρεία του κ. Κόκκαλη.

Οπου κι αν γινόταν δουλειές, ο Σωκράτης ήταν στην πρώτη γραμμή. Και στα κατασκευαστικά αλλά και στα τυχερά παιχνίδια.

Αίφνης η εταιρεία του απέκτησε μερίδιο, επί ΣΥΡΙΖΑ, στο καζίνο της Πάρνηθας, το οποίο φυτοζωούσε αλλά οι φήμες έλεγαν από τότε ότι θα κατέβει σύντομα στο κλεινόν άστυ. Αρα αποκτούσε υπεραξία.

Μέχρι και στην είσοδο του ΟΤΕ στο διαδικτυακό στοίχημα, μια αύρα Σωκράτη Κόκκαλη υπήρχε.

Και στο Ελληνικό καζίνο

Το τρίτο «χτύπημα» ήρθε όταν έγινε γνωστό ότι η εταιρεία του επιχειρηματία «χτυπάει» και την κατασκευή του τεράστιου καζίνο στο Ελληνικό.

Και πλέον άρχισαν να γεννώνται τα ερωτήματα και να μπαίνουν ψύλλοι στον κόρφο πολλών. Είναι ο Κόκκαλης ειδήμων των τυχερών παιχνιδιών σε σημείο που να μην μπορεί να ζήσει η αγορά χωρίς αυτόν;

Και το κυριότερο: Μπορεί ένας επιχειρηματίας που έχει μερίδιο στο καζίνο Πάρνηθας, το οποίο θα μετακομίσει στα σύνορα Κηφισιάς – Χαλανδρίου, να διεκδικεί συμμετοχή και στο καζίνο του Ελληνικού;

Οι απαντήσεις θα πρέπει να δοθούν και από τον ΣΥΡΙΖΑ που φρόντισε να δώσει το «οκ» για τη μετεγκατάσταση του καζίνο Πάρνηθας στην πόλη. Και που έκανε όλα τα χατίρια στον επιχειρηματία, ίσως γιατί πλέον μέλος του άλλοτε κόμματος κατά της διαπλοκής είναι ο ευρωβουλευτής Πέτρος Κόκκαλης.

Σε άλλες χώρες το να είναι κάποιος μέτοχος σε καζίνο και λίγα χιλιόμετρα πιο κάτω να ετοιμάζεται κι άλλο με τη συμμετοχή του, θα ήταν σκάνδαλο. Στην Ελλάδα όμως;

Κι από την άλλη, ποιος ξένος επενδυτής που θα ερχόταν για το καζίνο στο Ελληνικό θα εμπιστευόταν την κατασκευαστική εταιρεία ενός εν δυνάμει ανταγωνιστή στις ρουλέτες;

Υπάρχει, ωστόσο, και μια άλλη παράμετρος που συζητά η πιάτσα: Αν ο Κόκκαλης ως μέτοχος του καζίνο Πάρνηθας που θα κατέβει στην Κηφισιά, επιθυμεί πραγματικά να κατασκευαστεί το καζίνο στο Ελληνικό. Ή αν τον συμφέρει να καθυστερήσει όσο το δυνατόν περισσότερο ή και να μη γίνει ποτέ.

Ποιος θα είχε το μονοπώλιο τότε; Ο αρχαίος σοφός Σωκράτης ίσως θα μπορούσε να απαντήσει.