Ροζ τραμπάλες: Μια «αρχιτεκτονική διαμαρτυρία»

Πριν από λίγες ημέρες το σημείο του τείχους που χωρίζει τις ΗΠΑ από το Μεξικό έγινε ένας συγκινητικός τόπος συνάντησης, παιχνιδιού, ένα σημείο διαμαρτυρίας. Τι συνέβη; Παιδιά και από τις δύο χώρες συγκεντρώθηκαν μαζί με τους γονείς τους στο τείχος που χωρίζει τις δύο χώρες και έκανα τραμπάλα.

Οι ροζ τραμπάλες

Ομάδα αρχιτεκτόνων τοποθέτησε τις ροζ τραμπάλες που στηρίζονται πάνω στο τείχος. Όπως υποστηρίζουν συμβολίζουν τη σχέση μεταξύ των δύο χωρών. Έτσι, μικροί και μεγάλοι επωφελήθηκαν για να περάσουν μερικές ξέγνοιαστες στιγμές.

«Είμαστε αρχιτέκτονες, είμαστε σχεδιαστές, αλλά αυτή είναι μια πράξη ακτιβισμού γιατί συγκεντρώνουμε τους ανθρώπους για να διασκεδάσουν, να μιλήσουν και να είναι εδώ ευτυχισμένοι», δήλωσε ο ακτιβιστής και αρχιτέκτονας Ρόναλντ Ραέλ. Ανέφερε δε πως ό,τι γίνεται από τη μια μεριά του τείχους επηρεάζει την άλλη. Και αυτό ακριβώς κάνουν και οι τραμπάλες – πάνε πάνω και κάτω. Όπως ακριβώς και οι σχέσεις.

Μια από τις κατοίκους της περιοχής είπε πως «είναι πραγματικά δυσάρεστο αυτό που συμβαίνει γιατί Μεξικανοί είναι και από τις δυο πλευρές του τείχους, όπως ακριβώς υπάρχουν και Αμερικανοί… κι αναρωτιόμαστε τι μπορούμε να κάνουμε για να βλεπόμαστε!»

Τον τελευταίο χρόνο πάνω από 900 ανήλικοι μετανάστες χωρίστηκαν από τις οικογένειές τους στα σύνορα των ΗΠΑ με το Μεξικό, παρότι η κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ διαβεβαιώνει ότι έχει τερματίσει την πολιτική αυτή.

Το βιβλίο

Μετά την ακτιβιστική αυτή δράση ο Ρόναλντ Ραέλ αποφάσισε να γράψει για το περιβόητο τείχος. Το βιβλίο του «Το Τείχος ως Αρχιτεκτονική- Ένα μανιφέστο για τα σύνορα ΗΠΑ-Μεξικού» εξερευνά το τί μπορεί να σημαίνει μακροπρόθεσμα ένα «εμπόδιο» μήκους 650 μιλίων που χωρίζει τις ΗΠΑ από το Μεξικό. Το βιβλίο αποτελεί μια διαμαρτυρία κατά του τείχους και μια προβολή στο μέλλον του.. Πραγματεύεται τις επιπτώσεις στους ανθρώπους, τα ζώα και τη φύση που ζουν στις δύο πλευρές, με τις ανησυχίες αυτές να εκφράζονται μέσω αφηγήσεων και αληθινών ιστοριών πολιτών και των δύο «πλευρών».  Ο Ραέλ, ο οποίος με την αρχιτεκτονική του «διαμαρτυρία» αμφισβητεί σταθερά το τείχος του Τραμπ ως προς την κατασκευή, το κόστος, τη χρησιμότητα και τον συμβολισμό του, προτείνει μια άλλη χρήση για το ύψωμα που χωρίζει τις δύο πλευρές. Και αυτή είναι το τείχος να λειτουργήσει ως ένα σύμβολο που ενώνει αντί να χωρίζει, που αντί να κρατάει τους ανθρώπους μακριά, ανοίγει τον διάλογο μεταξύ τους.