Ναι ή όχι σε μιαν άλλη Ελλάδα;

Το σημερινό άρθρο μου αφορά πρώτιστα τους πολίτες εκείνους που λίγες μόλις ώρες πριν από την αυριανή εκλογική αναμέτρηση παραμένουν αναποφάσιστοι και αμφιταλαντευόμενοι. Το κομμάτι αυτό του εκλογικού σώματος, σύμφωνα τουλάχιστον με την εικόνα που έχουμε από τις διεξαχθείσες δημοσκοπήσεις, θα επηρεάσει καθοριστικά το τελικό εκλογικό αποτέλεσμα και, κατά συνέπεια, τις εν γένει πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μας.

Εάν θεωρήσουμε ως δεδομένο, βάσει της κριτικής και απροκατάληπτης στάσης τους έναντι των διαφόρων εξαγγελιών και υποσχέσεων, ότι οι εν λόγω πολίτες δε φορούν κομματικές παρωπίδες και δεν έχουν ιδεολογικά στεγανά αλλά και πελατειακές εξαρτήσεις, το σαφές ερώτημα που προκύπτει για εκείνους σε ό,τι αφορά την εκλογική μάχη της 26ης Μαΐου είναι κατά την άποψή μου το εξής: Ναι ή όχι σε μιαν άλλη Ελλάδα;

Εάν πιστεύουν ότι η Ελλάδα κινείται τα τελευταία χρόνια προς τη σωστή κατεύθυνση στους τομείς της εξωτερικής πολιτικής και της εθνικής άμυνας, εάν θεωρούν ότι στη χώρα μας πρέπει να ασκείται πολιτική προς όφελος ορισμένων μόνον κοινωνικών στρωμάτων, εάν κρίνουν ότι η παροχή ευκαιριακών βοηθημάτων και πάσης φύσεως επιδομάτων είναι η ενδεδειγμένη επιλογή για την άνοδο του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων και των Ελληνίδων, εάν είναι ικανοποιημένοι από το επίπεδο της υγείας, της εκπαίδευσης, της κοινωνικής πρόνοιας και της προστασίας του πολίτη, τότε η στήριξη της σημερινής κυβερνητικής πλειοψηφίας διά της ψήφου τους αποτελεί εκ των πραγμάτων μονόδρομο.

Εάν, από την άλλη πλευρά, πιστεύουν ότι η ελληνική κοινωνία πρέπει επιτέλους να αλλάξει ρότα μετά τη δεκαετή δοκιμασία της κρίσης και των μνημονίων, υιοθετώντας τους βέλτιστους τρόπους δράσης των ισχυρών και ανεπτυγμένων κρατών της ευρωπαϊκής οικογένειας στην οποία ανήκουμε, εάν τάσσονται πραγματικά υπέρ της προσέλκυσης επενδύσεων από το εξωτερικό και της μετάβασης της αγοράς εργασίας σε μια νέα εποχή, εάν επιθυμούν τον ουσιαστικό εκσυγχρονισμό της δημόσιας διοίκησης και του εκπαιδευτικού συστήματος, εάν είναι της γνώμης ότι παρωχημένα ιδεολογικά σχήματα και διχαστικές αντιλήψεις τού χθες δεν επιτρέπεται να καθορίζουν το σήμερα και το αύριο της πατρίδας μας, τότε η απόρριψη των κυβερνητικών μέτρων και σχεδίων διά της ψήφου τους συνιστά τη μόνη εύλογη επιλογή.

Όπως συνέβη και το καλοκαίρι του 2015, με το αλήστου μνήμης δημοψήφισμα, αύριο αντιπαρατίθενται και αναμετρώνται δύο διαφορετικοί κόσμοι, δύο διαφορετικές νοοτροπίες, δύο διαφορετικοί τρόποι θεώρησης της πραγματικότητας.

Η απόφαση —και η ευθύνη— δική σας, αγαπητές κυρίες και αγαπητοί κύριοι.