Γειτονιά Ηλιόπουλου – Φλαμπουράρη

Η υπουργός κυρία Παπακώστα τα θέλει «Μονμάρτη», ο υποψήφιος δήμαρχος κ. Ηλιόπουλος τα θέλει δικά του: τα Εξάρχεια είναι «μία από τις γειτονιές της δικής μας Αθήνας, τις γειτονιές στις οποίες δεν χωράνε φασίστες, οργανωμένα – νόμιμα ή μη – οικονομικά συμφέροντα, σκοτεινές συμμορίες και φανερές διαπλοκές». Ητοι, τα Εξάρχεια είναι αντιφασιστικά, αντικαπιταλιστικά, φωτεινά, αντιδιαπλεκόμενα – όπως ακριβώς ο κ. Ηλιόπουλος και το κόμμα του, όπως και ο κ. Φλαμπουράρης, ο ασφαλέστερος κάτοικος των Εξαρχείων, όλης της Ελλάδας ίσως: 24 ώρες, 7 ημέρες την εβδομάδα, 10-20 αστυνομικοί τον προστατεύουν στην ειδυλλιακή γειτονιά όπου δεν «χωράνε φασίστες». Μισθοδοτούμε τουλάχιστον 50 αστυνομικούς ημερησίως για να παραμένει ασφαλής ο υπουργός Επικρατείας στη «δική τους γειτονιά» – την ειδυλλιακή, σαν τις αλησμόνητες «αποπυρηνικοποιημένες ζώνες» του ΚΚΕ.

Ομως από την άλλη πλευρά του λόφου του Στρέφη, προς το Πολυτεχνείο, κανείς δεν προστατεύει κατοίκους, επισκέπτες, περαστικούς, σπίτια ή αυτοκίνητα από τα «παιδιά από τα προάστια» που κατεβαίνουν τα Σαββατοκύριακα να ρίξουν μολότοφ στους μπάτσους, να ξεθυμάνουν οι ανικανοποίητες ορμές, να έχουν να διηγούνται κατορθώματα τη βαρετή εβδομάδα που θα ακολουθήσει.

«Και τι κακό έχουν οι μολότοφ;» ρώτησε κάποτε ο Πρωθυπουργός· βεβαίως, κανένα κακό δεν έχουν όσο δεν ρίχνονται στο σπίτι του Αλέκου Φλαμπουράρη ή στο Αστυνομικό Τμήμα Εξαρχείων στην Καλλιδρομίου, που κάθε βράδυ κλείνει για να γίνει ασφαλές οχυρό μέσα στη γενικευμένη ανασφάλεια – μήπως να μετακομίσει δίπλα στον κ. Φλαμπουράρη, ή το ανάποδο, να κάνουμε λίγη οικονομία, να περισσέψουν αστυφύλακες για τα Κάτω Πατήσια, όπου ο κ. Ηλιόπουλος διαπιστώνει ότι υπάρχει πρόβλημα ενώ στα Εξάρχεια όλα είναι μέλι – γάλα;

Ούτε τα ναρκωτικά «έχουν κάτι κακό», όσο δεν τα παίρνουν τα παιδιά των κυβερνώντων· ούτε με τα κλειστά και κατεστραμμένα μαγαζιά υπάρχει πρόβλημα – δικά τους είναι; Οποιος δεν θέλει να βλέπει τα άθλια γκραφίτι, τις επιθετικές αφίσες, τις απειλητικές φάτσες στη σκοτεινή πλατεία, ας μην περνάει. Αν φοβάται, ας μετακομίσει – δεν μπορούμε να παρέχουμε σε όλους τα προνόμια του κ. Φλαμπουράρη.

Η Αθήνα είναι μικρή και γνωριζόμαστε όλοι. Οι βλακείες και οι υποκρισίες έχουν πολύ κοντά ποδάρια – τα Εξάρχεια δεν ανήκουν στους κ.κ. Ηλιόπουλο και Φλαμπουράρη, ανήκουν στους μολοτοφιστές του Σαββατοκύριακου και στους επαγγελματίες χειριστές της βίας. Σε αυτούς που ιδιωτικοποιούν τον δημόσιο χώρο, εκβιάζουν, απειλούν, προσπαθούν να οργανώσουν παράλληλη εξουσία, φορολογούν τους πωλητές λαθραίων τσιγάρων της Στουρνάρη, τους μικροντίλερ και τους διακινητές προσφύγων.

Τα Εξάρχεια είναι νησίδα βίας, επιθετικότητας, ασχήμιας, βρώμας και δυσωδίας. Αλλά αυτά είναι τα γούστα του κ. Ηλιόπουλου και του κ. Φλαμπουράρη που μας κυβερνούν, τι να κάνουμε; Πραξικόπημα;