Σε ζώνη υψηλού κινδύνου

Ενα κλίμα νοσηρότητας συσσωρεύεται επικίνδυνα σε όλη τη χώρα. Πηγάζει από την πολιτική και διαχέεται σε όλα τα επίπεδα, στην οικονομία και την κοινωνία, υποθηκεύοντας την επόμενη μέρα. Η σκανδαλογία επικρατεί, διχάζει, δηλητηριάζει και δεν αφήνει χώρο στη συζήτηση που πρέπει να γίνει για το σήμερα και το αύριο.

Η Ελλάδα βαδίζει προς τις εκλογές σε ένα κλίμα ακραίας πόλωσης, το οποίο έχει κοινά χαρακτηριστικά με αυτό που έφερε τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία το 2015 και δεν προοιωνίζει τίποτε ευοίωνο για την επόμενη μέρα και τον τρόπο με τον οποίο η σημερινή κυβέρνηση θα πολιτευθεί αν βρεθεί στη θέση της αντιπολίτευσης. Ο ελάχιστος κοινός παρονομαστής στην εξίσωση εξόδου της χώρας απο την κρίση απουσιάζει μεταξύ των πολιτικών κομμάτων και τα προβλήματα, αντί να λύνονται, κρύβονται κάτω από το χαλί, διαιωνίζονται και εντέλει διογκώνοναι κάνοντας ακόμη πιο δύσκολη την επίλυσή τους στο μέλλον.

Το πολιτικό σύστημα και η κοινωνία αντί να ασχολούνται με το πώς θα δημιουργηθούν συνθήκες ανάπτυξης στην οικονομία, πώς θα δημιουργηθούν νέες δουλειές για να ξεφύγει η χώρα από τη ζώνη υψηλού κινδύνου στην οποία εξακολουθεί να βρίσκεται, ασχολούνται με τη σκανδαλολογία και τις 120 δόσεις. Το ένα διχάζει, το άλλο αποπροσανατολίζει. Καλές είναι οι 120 δόσεις αλλά δεν λύνουν το πρόβλημα της υπερφορολόγησης που επιβλήθηκε κυρίως στα χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ και έχει γονατίσει τα νοικοκυριά και την οικονομία. Και επίσης, μακάρι να επιστραφούν τα αναδρομικά σε όλους τους δικαιούχους, από τις άδικες περικοπές των μισθών και των συντάξεων στα χρόνια των Μνημονίων. Αλλά πώς θα γίνει αυτό, χωρίς να χρεοκοπήσει ξανά η χώρα ή χωρίς να μπει σε νέο Μνημόνιο;

Τα ερωτήματα είναι πολλά, αλλά παραμένουν αναπάντητα. Και έτσι η κοινωνία βαδίζει ανυποψίαστη για τους κινδύνους που ελλοχεύουν. Σχεδόν σε ενάμιση μήνα από σήμερα οι έλληνες ψηφοφόροι θα προσέλθουν στις κάλπες να ψηφίσουν για το Ευρωκοινοβούλιο σε μια περίοδο που η Ακροδεξιά δείχνει να σηκώνει κεφάλι στην Ευρώπη. Ποια είναι η θέση της Ελλάδας για το μέλλον της Ευρώπης; Αοριστίες στα λόγια για τον κίνδυνο ανόδου των ακροδεξιών κομμάτων στη Ευρώπη από τη μία, διχαστικές συμπεριφορές απαξίωσης του πολιτικού συστήματος και έλλειψη οράματος για το αύριο που ενισχύουν, στην πράξη, τα άκρα στον πολιτικό χάρτη, από την άλλη.

Κάπως έτσι και με βάση όλες τις προβλέψεις το 2019 μοιάζει να είναι ακόμη ένα έτος χαχμηλών προσδοκιών και χαμένων ευκαιριών για την ελληνική οικονομία. Οι εκλογές κάποια στιγμή θα γίνουν. Οσο πιο γρήγορα, τόσο το καλύτερο. Ομως, δεν αποτελούν εγγύηση ότι θα αρθεί η αβεβαιότητα σε αυτό το εκρηκτικό πολιτικό σκηνικό που έχει διαμορφωθεί στη χώρα και υπονομεύει κάθε προσπάθεια αποκατάστασης της κοινής λογικής.