Οκτώ δρόμοι που οδηγούν στον οργασμό

Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Ο οργασμός δεν είναι σαν τους δράκους και τους μονόκερους. Είναι κάτι υπαρκτό, βρίσκεται ανάμεσά (στα πόδια κάπου) μας και μπορούμε να τον κάνουμε φίλο μας, αρκεί να μην τον περιμένουμε σαν μάννα εξ ουρανού. Δεν τυχαίνει, δεν είναι κάτι σπάνιο και δεν περιμένουμε από τον εκάστοτε παρτενέρ να τον βρει ως δια μαγείας.

Μαθαίνουμε την ανατομία μας. Δεν είναι δυνατόν να διανύουμε το 2019 και να μην ξέρουμε το σώμα μας, πού βρίσκεται τι και πώς φτάνουμε στο Έβερεστ. Κανονικά, ο αυνανισμός πρέπει να ξεκινάει από την εφηβεία, τότε που οι ορμές χτυπούν κόκκινο και η ερωτική επιθυμία μας ‘αναγκάζει’ να εξερευνήσουμε τον εαυτό μας. Αυτό είναι το πρώτο βήμα στο να ξέρουμε τι μας αρέσει στο σεξ και πώς λειτουργούν τα πράγματα. Αφού ολοκληρώσουμε το πρώτο βήμα, περνάμε στην ανατομία του παρτενέρ, ώστε να μην σκιαζόμαστε κάθε φορά που βλέπουμε κάτι με το οποίο δεν είμαστε εξοικειωμένοι. Καλό είναι επίσης να μην το αντιμετωπίζουμε σαν βιτρίνα μαγαζιού, αλλά να ενδιαφερθούμε να μάθουμε για τις ερωτογενείς ζώνες του άλλου και πώς παίρνουν μπροστά.

Επικοινωνία. Έχουμε ακούσει δεκάδες μαρτυρίες ανδρών και γυναικών να λένε σε παρέα ‘ήταν λάθος ο ρυθμός οπότε το έκανα μόνος μου’ ή ‘ήταν 3 εκατοστά πιο αριστερά από εκεί που έπρεπε’. Γιατί δεν δοκιμάζεις να το πεις στον άμεσα ενδιαφερόμενο την επόμενη φορά αντί να κλαίγεσαι στους φίλους σου που δεν πρόκειται να σε φέρουν σε οργασμό; Καθοδήγησε, μίλα, δείξε, μούγκρισε και δώσε σημεία ζωής πότε κάτι λειτουργεί λίγο περισσότερο. Όποιος ντρέπεται, στερεύεται.

Μην είσαι στρώμα θαλάσσης. Είτε είσαι άντρας, είτε γυναίκα, δεν υπάρχει τίποτα πιο αντιερωτικό και αναποτελεσματικό από έναν εραστή που ξαπλώνει ανάσκελα και περιμένει να γίνει ένα θαύμα. Δούλεψε με τα χέρια σου, κούνησε λίγο τη λεκάνη και δώσε το τέμπο, είτε είσαι ξαπλωμένος είτε κρέμεσαι από πολυέλαιο.

http://gph.is/1rc4CxG

Κράτα το σωστό ρυθμό. Δεν χρειάζεται να έχεις κάνει μαθήματα αρμονίας για να γνωρίζεις ότι εδώ δεν κάνουμε έργα με γεωτρύπανο, ούτε βλέπουμε ταινία του Αγγελόπουλου. Υπάρχει μία κλιμάκωση, πάνω στην οποία συνθέτουμε, ξεκινώντας αργά και χαλαρά για να καταλήξουμε σε μία σταθερή ψιλογρήγορη ένταση, την οποία κρατάμε μέχρι το τέλος. Βλέπουμε πώς ανταποκρίνεται ο άλλος στο ρυθμό μας και αν βλέπουμε ότι λειτουργεί, δεν παίρνουμε πρωτοβουλία να την αλλάξουμε. Θα σου άρεσε να φρενάρει κάποιος απότομα ενώ κοιμάσαι στο αυτοκίνητο; Δεν νομίζω.

Μην αγχώνεσαι. Ναι, στη θεωρία είναι εύκολο αλλά αυτό είναι που δημιουργεί τα μεγαλύτερα προβλήματα. Αν σκέφτεσαι συνέχεια ότι πρέπει να τα καταφέρεις και δεν ευχαριστιέσαι αυτό που συμβαίνει εκείνη τη στιγμή, κάνεις τα πράγματα πιο δύσκολα για εσένα και τον οργασμό σου. Σταμάτα να κοιτάς το ρολόι, βάλε το τηλέφωνο στο αθόρυβο και προχώρα.

Διεγείρουμε όλες τις ερωτογενείς ζώνες. Μπορεί εσύ να θες να σε τραβάνε από το αυτί ή να γλείφεις πατούσες. Δικαίωμά σου. Ή μπορεί να είσαι μία απλή προσωπικότητα και να χρειάζεσαι μία παραπάνω ένταση στις κλασικές περιοχές, όπως οι θηλές, ο λαιμός, το στόμα και γενικά ό,τι σε βοηθά τέλος πάντων. Δεν πάμε κατευθείαν ντουπ στο ψητό γιατί ίσως ασκούμε μεγαλύτερη πίεση και δεν έχουμε δώσει τον απαραίτητο χρόνο στη συνολική διέγερση. Όταν έχουμε κάνει καλή αρχή, θα κάνουμε και πολύ καλό τέλος αν καταλαβαίνετε τι εννοώ.

Μην το κρατάς μέσα σου. Αυτό απευθύνεται περισσότερο στους άντρες που ντρέπονται να φωνάξουν κατά τη διάρκεια του σεξ ή/και του οργασμού λες και είναι ταμπού να ακούσει ο παρτενέρ την απόλαυσή σου. Επίσης, το μούγκρισμα βοηθά γενικώς την κατάσταση, αρκεί να μην είναι υποκριτικό.

Και το γέλιο βοηθάει. Αν θέλουμε να δούμε το σεξ λίγο ρεαλιστικά, σταματάμε να πιστεύουμε ότι γίνεται όπως στο πορνό. Στην αληθινή ζωή, υπάρχει αμηχανία, η οποία μπορεί να σβήσει εύκολα με λίγο χιούμορ. Αυτό φέρνει πιο κοντά τους δύο παρτενέρ και τους βοηθά να νιώσουν μεγαλύτερη οικειότητα. Και όλοι ξέρουμε ότι ο πιο δυνατός οργασμός έρχεται μέσα από τη βαθύτερη σύνδεση δύο ανθρώπων.