Αμετανόητοι και ανιστόρητοι

Αποσπάσματα από τη χθεσινή ομιλία του πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, ενώπιον των μελών της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ:

«[…] Ο κ. Μητσοτάκης και η ΝΔ από άποψη μετατοπίστηκαν στην ακροδεξιά και επέλεξαν να σβήσουν το παρελθόν της μετριοπάθειας και της ευρωπαϊκής προσήλωσης της παράταξής τους και να γίνουν μια κακόγουστη μίμηση νεοδεξιών προτύπων τύπου Όρμπαν. Η ΝΔ του κ.Μητσοτάκη αποτελεί υβρίδιο ακραίου νεοφιλελευθερισμού και ακραίας δεξιάς. Θεωρεί, μάλιστα, ότι με την ακροδεξιά μετατόπιση θα διεμβολίσει στην Ελλάδα συντηρητικά ακροατήρια. […] Από τη μία πλευρά του πολιτικού ανταγωνισμού βρίσκεται η αναβαπτισμένη νεοφιλελεύθερη και ακραία δεξιά όλων των μορφών της, με βασικό πόλο το μεταμορφωμένο κόμμα της ΝΔ. Από την άλλη είναι οι προοδευτικές δυνάμεις του τόπου, και έχουμε ευθύνη εμείς ως η μεγαλύτερη δύναμη για το ποια μορφή θα πάρει αυτή η αντιπαράθεση. […] Σας ζητώ λοιπόν να βάλουμε φρένο στις δυνάμεις της ακροδεξιάς και της εθνικιστικής περιχαράκωσης, να παλέψουμε από κοινού για μια Ευρώπη περισσότερης δημοκρατίας και κοινωνικής προστασίας, να αποτρέψουμε την παλινόρθωση στη χώρα μας μιας δεξιάς ακραίας, βαθιά διεφθαρμένης και εκδικητικής. […] Το 2019 θα είναι η χρονιά που η Ελλάδα θα ξεμπερδέψει με το κακό της παρελθόν, που η Ελλάδα των λίγων θα πάρει τη θέση της στο περιθώριο, και η Ελλάδα των πολλών θα γράψει στην πρώτη σελίδα του βιβλίου της νέας εποχής τις λέξεις προοπτική, δικαιοσύνη, δημιουργία».

Αποσπάσματα από άρθρο του βουλευτή και πρώην υπουργού Νίκου Ξυδάκη στα σημερινά «Νέα» (4/3/2019) με τίτλο «Ο αχός της προπαγάνδας»:

«[…] Η κυρίαρχη τάση στη Δεξιά όμως είναι αυτή που αποσπάται ταχύτατα από τις παλαιές συναινέσεις και υπόσχεται αυταρχισμό, τάξη και ηθική, ανάμεικτα με ωμό νεοφιλελευθερισμό. Ουσιαστικά, δεν υπόσχεται πρόγραμμα εθνικής ανάταξης και κοινωνικής συνοχής, αλλά μια ρεβάνς των πεπτωκότων βαρώνων και των φυλών επωφελουμένων πελατών και βασάλων. […] Η τέτοια αντικοινωνική και οριακά μισάνθρωπη στρατηγική, χωρίς επιχειρήματα και τεκμήρια, κρύβεται πρόχειρα πίσω από μια επικοινωνιακή καταιγίδα, μάλλον μια καταιγίδα προπαγάνδας. Με κατασκευή ή παραποίηση ειδήσεων, με δολοφονίες χαρακτήρων, με εκβίαση της εύλογης κόπωσης από την πολυετή ύφεση, με ακοστολόγητες δημαγωγικές υποσχέσεις, με ανιστόρητες προσομοιώσεις αριστείας και ηθικολογίας, με κατάχρηση αντινομικών στερεοτύπων κατά του αντιπάλου. […] Η προπαγάνδα τιμωρεί τον προπαγανδιστή. Η πληθωριστική επίκληση της αριστείας και του δόγματος τάξη και ηθική εξερράγη στα χέρια των εκφωνητών τους, με τις ποινικές καταδίκες επιφανών πολιτικών στελεχών, ιδίως του Νίκου Γεωργιάδη. Αυτή η έκρηξη θα ακούγεται για πολύ, πάνω από τον αχό της προπαγάνδας. Και θα ακολουθήσουν κι άλλες».

Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό από τα ανωτέρω, βαδίζουμε προς τις ευρωεκλογές και τις εθνικές εκλογές με τον πρωθυπουργό της χώρας μας και τα ηγετικά στελέχη της παράταξής του να επιδίδονται, κατά την προσφιλή τακτική τους, σε κηρύγματα μίσους και διχασμού.

Πιστεύουν, προφανώς, ότι η πόλωση, ο φανατισμός, η διαίρεση και η άνευ ορίων αντιπαράθεση θα τους ωφελήσουν, όπως συνέβη και στις προηγηθείσες εκλογικές αναμετρήσεις.

Δείχνουν να μην έχουν στην πραγματικότητα καμία διάθεση να χτίσουν γέφυρες επικοινωνίας με τους πολιτικούς αντιπάλους τους, να μην αντιλαμβάνονται την αδήριτη ανάγκη εθνικής ενότητας και εθνικής συνεννόησης.

Εμφανίζονται αμετανόητοι, εμμένοντας στην επιθετική ρητορική, τις ακραίες διατυπώσεις και τους ανυπόστατους ισχυρισμούς, προπάντων μάλιστα ο πρωθυπουργός.

Ο Αλέξης Τσίπρας, παρά την οικτρή διάψευση των προσδοκιών και των ελπίδων του μετά την ανάληψη των κυβερνητικών καθηκόντων του, παρά το ότι αυτό επιτάσσουν οι καιροί αλλά και το ύψιστο αξίωμά του, αρνείται να συνθέσει και να ενώσει, να πάρει θαρραλέες πρωτοβουλίες και να διαμορφώσει μια πραγματικά νέα πολιτική ατζέντα, που θα επιτρέψει στη χώρα μας να ξεκολλήσει από το τέλμα της μνημονιακής περιόδου.

Δυστυχώς, ο πρωθυπουργός και οι συνεργάτες του, στην προσπάθειά τους να επιτύχουν τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα για την παράταξή τους στις εκλογές που έρχονται, διαπράττουν και ένα ακόμη ασυγχώρητο σφάλμα: προβάλλουν ανιστόρητες απόψεις και ανιστόρητα επιχειρήματα, επιχειρούν να ξαναγράψουν την ιστορία κατά το δοκούν.

Έτσι, κάνουν λόγο για δυνάμεις της ακροδεξιάς και της εθνικιστικής περιχαράκωσης, για το κακό παρελθόν της Ελλάδας των λίγων, για ρεβάνς των πεπτωκότων βαρόνων και των φυλών επωφελουμένων πελατών και βασάλων.

Στο βωμό του κομματικού συμφέροντος, λησμονούν ότι η σημερινή Ελλάδα δεν είναι καρπός παρθενογένεσης, μηδενίζουν το έργο και την προσφορά του Κέντρου, της Κεντροδεξιάς και της Κεντροαριστεράς (παρά τα υποκριτικά φραστικά ανοίγματα προς την τελευταία), που μέσω συγκεκριμένων κομματικών φορέων διαχειρίστηκαν τις τύχες της χώρας κατά τη μεταπολεμική περίοδο.

Ασφαλώς, η μακρότατη αυτή περίοδος, περίοδος πρωτοφανούς πολιτικής σταθερότητας για τη χώρα μας, σημαδεύτηκε από μεγάλα λάθη, σοβαρές παραλείψεις και αχρείαστες αντιπαραθέσεις.

Υπήρξε, όμως, και η περίοδος εκείνη όπου η χώρα μας κατάφερε, μεταξύ πολλών άλλων, να ενταχθεί στην ευρωπαϊκή οικογένεια, να επιλύσει το πολιτειακό και —ίσως το σπουδαιότερο όλων— να κάνει άλματα προόδου ως προς το βιοτικό και μορφωτικό επίπεδο των κατοίκων της.

Αυτό είναι κάτι που δεν μπορούν να το διαγράψουν από τη συλλογική μνήμη ο κύριος Τσίπρας και οι σύντροφοί του, παρά τις εργώδεις προσπάθειες που καταβάλλουν τα τελευταία χρόνια.