Όχι άλλη εργαλειοποίηση, όχι άλλες διαρροές

Είναι πραγματικά εντυπωσιακή η ευκολία με την οποία άνθρωποι προερχόμενοι κατεξοχήν από το χώρο της πολιτικής και της δημοσιογραφίας σπεύδουν κατά περιόδους να υιοθετήσουν στο λεξιλόγιό τους και να αναπαραγάγουν συγκεκριμένους όρους, προκειμένου να προσδώσουν —όπως λανθασμένα πιστεύουν— μεγαλύτερη βαρύτητα και αξία στις θέσεις και τα επιχειρήματά τους.

Έτσι, αφού ταλαιπωρηθήκαμε σχετικά πρόσφατα με τα «προτάγματα» και τα «διακυβεύματα», που πλέον έχουν κατά το μάλλον ή ήττον εγκαταλειφθεί, κινούμαστε τώρα στον αστερισμό της φοβερής και τρομερής «εργαλειοποίησης».

Χαρακτηριστικό δείγμα της λεγόμενης ξύλινης γλώσσας των πολιτικών και των δημοσιογράφων, η «εργαλειοποίηση» χρησιμοποιείται κατά κόρον τους τελευταίους μήνες, χωρίς βεβαίως να συγκαταλέγεται στα λήμματα των λεξικών της Νέας Ελληνικής Γλώσσας.

Γνήσιο τέκνο της «υλοποίησης», η οποία, μαζί με τις αποκρουστικές «πρακτικές», «συμπεριφορές», «λογικές» κ.λπ., εισέβαλε ορμητικά στην καθημερινότητά μας —στο πλαίσιο ενός κακώς εννοούμενου εκμοντερνισμού της γλώσσας μας— από τη δεκαετία του ’80 και μετά, η «εργαλειοποίηση» βρίσκει στις μέρες μας σχεδόν παντού χώρο, είναι trend, όπως θα έλεγαν και οι νεότεροι εμού.

Ασφαλώς, πέραν των λέξεων του συρμού, υπάρχουν και οι «σταθερές αξίες» σε ό,τι αφορά το βιασμό της ελληνικής γλώσσας.

Κλασική περίπτωση το «διαρρέω», που γνωρίζει και πάλι ημέρες δόξας χάρη στην ευγενική «χορηγία» του αναπληρωτή υπουργού Υγείας και πολλών εκ των συνομιλητών του, οι οποίοι δεν κουράζονται να διαρρέουν… ειδήσεις και πληροφορίες τα τελευταία εικοσιτετράωρα.

Υπενθυμίζουμε ότι το εν λόγω ρήμα χρησιμοποιείται κανονικά ως αμετάβατο, δηλαδή ρήμα του οποίου η ενέργεια παραμένει στο υποκείμενό του και δε μεταβαίνει σε αντικείμενο (ως εκ τούτου, δε δέχεται ως συμπλήρωμα αντικείμενο).

Οι εναλλακτικοί τρόποι διατύπωσης (π.χ., διοχετεύω την είδηση, δημοσιοποιώ το αποτέλεσμα μιας δημοσκόπησης, αφήνω να διαρρεύσει μια πληροφορία) μας προσφέρουν —και εδώ— την ευκαιρία να απαγκιστρωθούμε από την επιρροή της ξύλινης γλώσσας που μαϊμουδίζουν ασυλλόγιστα ορισμένοι πολιτικοί και δημοσιογράφοι.