Τι ψήφο δίνουν οι αγορές στον Τσίπρα – Ανησυχία για την ελληνική οικονομία φέρνει η πολιτική κρίση

Το δημοσίευμα του Bloomberg για το ότι οι αγορές προτιμούν πρόωρες εκλογές, ήρθε να θυμίσει ότι ανεξαρτήτως των εσωτερικών (και εσωκομματικών) πολιτικών εξελίξεων και του πολιτικού διαζυγίου του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ, η χώρα βρίσκεται αντιμέτωπη βρίσκεται και στο μικροσκόπιο των αγορών.

Σε τελική ανάλυση υποτίθεται ότι ένας από τους βασικούς στόχους της εξόδου από τα μνημόνια ήταν ακριβώς η χώρα να μπορεί να αντλεί κεφάλαια και επενδύσεις από τις διεθνείς αγορές ως βασική πλευρά ενός νέου «ενάρετου κύκλου» που να οδηγεί στην ανάπτυξη.

Όμως, οι αγορές όπως και οι επενδυτές αντιπαθούν την αβεβαιότητα, ιδίως όταν ούτως ή άλλως η παγκόσμια οικονομία είναι σε μια σχετική αστάθεια και υπάρχει ανησυχία για είσοδο σε νέα ύφεση.

Ας μην ξεχνάμε επίσης ότι για τους παράγοντες της αγοράς το γεγονός ότι η Ελλάδα πάει σε ψήφο εμπιστοσύνης μετά την αποχώρηση του ενός κυβερνητικού εταίρου απλώς έρχεται να προσθέσει μια ακόμη παράμετρο αβεβαιότητας σε ένα ευρωπαϊκό τοπίο που σφραγίζεται από την πλήθος ενδείξεων αστάθειας, από τις δυσκολίες του Brexit μέχρι την πτώση της δημοφιλίας του Μακρόν εξαιτίας της κοινωνική δυσαρέσκειας και την αντιπαραθέσεις ανάμεσα στην Κομισιόν και την Ιταλική κυβέρνηση.

Σε αυτό το τοπίο είναι προφανές ότι οι αγορές αντί για μια παρατεταμένη προεκλογική περίοδο προτιμούν πρόωρες εκλογές και συγκρότηση κυβέρνησης που να μπορεί να εγγυηθεί πολιτικές αποφάσεις με διάρκεια και ένα τοπίο για τις επενδύσεις που δεν θα διακυβεύεται διαρκώς.

Παράλληλα, εκτιμάται ότι το αίσθημα σαφούς οδικού χάρτη για την πολιτική σταθερότητα που θα έδινε μια προκήρυξη πρόωρων εκλογών θα ενίσχυε και το Χρηματιστήριο Αθηνών, που μέχρι στιγμής πληρώνει ακριβό τίμημα από την αβεβαιότητα που κυριαρχεί.

Η ψήφος των αγορών

Παρότι οι αγορές περιμένουν τη λαϊκή ψήφο για να δουν προς τα πού πηγαίνουν τα πράγματα στην Ελλάδα, την ίδια στιγμή ετοιμάζονται και αυτές να δώσουν τη δική τους ιδιότυπη «ψήφο» που θα είναι αρκετά καθοριστική και για τις πολιτικές εξελίξεις.

Αναφερόμαστε στην αναμονή της ανακοίνωσης της αξιολόγησης από τον οίκο Standard & Poor’s για την πιστοληπτική ικανότητα της ελληνικής οικονομίας, που αναμένεται αυτή την Παρασκευή και λίγες εβδομάδες αργότερα, την 1 Μαρτίου, στην αντίστοιχη αξιολόγηση από τον οίκο Moody’s, που θεωρείται ακόμη πιο σημαντική.

Ως προς την Standard & Poor’s δεν θεωρείται ιδιαίτερα πιθανό να προχωρήσει σε αναβάθμιση πέραν του B+ με θετική προοπτική, που έχει δώσει, έστω και θα έδινε μεγάλη ώθηση να υπήρχε αναβάθμιση σε BB-.

Η κυβέρνηση χρειάζεται σήμερα μια τέτοια αναβάθμιση και συνολικά σημάδια «καλών αξιολογήσεων» ακριβώς γιατί αυτό θα της επέτρεπε να κάνει μια έξοδο στις αγορές με καλούς σχετικά όρους και να δώσει την αίσθηση ότι λύνει σταδιακά όλες τις εκκρεμότητες σε σχέση με την πολιτική της και ότι επαναφέρει πλήρως τη χώρα στην «κανονικότητα».

Μια αναβάθμιση εκ των πραγμάτων θα περιόριζε το μεγαλύτερο άγχος του οικονομικού επιτελείου που είναι η διατήρηση σε πολύ υψηλά επίπεδα του spread του ελληνικού ομολόγου που συνεπάγεται απαγορευτικό κόστος δανεισμού, ακόμη και εάν γίνουν συμβολικές κινήσεις όπως η έκδοση πενταετούς ομολόγου. Και βέβαια σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο ο πρωθυπουργός θα είχε τη δυνατότητα να πάει σε πρόωρες εκλογές υποστηρίζοντας ότι πέτυχε τους στόχους του.

Η αξιολόγηση δεν σταματά ποτέ

Την ίδια ώρα δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η χώρα βρίσκεται ακόμη υπό επιτήρηση από τους «θεσμούς». Τα «τεχνικά κλιμάκια» εξακολουθούν να βρίσκονται σε επαφή με τις ελληνικές αρχές και να παρακολουθούν την πορεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού αλλά και τις άλλες επιλογές της κυβέρνησης.

Η τάση των ευρωπαίων ηγετών, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα την Άνγκελα Μέρκελ, να παρουσιάσουν την Ελλάδα ως ένα success story ως προς την επίτευξη των στόχων των μνημονίων, άλλωστε αυτό βολεύει και στην εσωτερική πολιτική συζήτηση, εντούτοις πάντα υπογραμμίζουν την ανάγκη να παραμείνει η χώρα στην τροχιά των μεταρρυθμίσεων.

Όμως, για τη χώρα μας η αξιολόγηση αυτή δεν έχει μόνο συμβολική σημασία, αλλά και υλική. Το υπουργείο Οικονομικών θέλει να μπορέσει να πάρει μέσα στο 2019 την επιστροφή των πρώτων 600 εκατομμυρίων από τα κέρδη επί των ελληνικών ομολόγων που διακρατούν οι ευρωπαϊκές κεντρικές τράπεζες (ANFAs και SMPs).

Όμως, αυτό εξαρτάται από το να κάνουν οι θεσμοί θετική αξιολόγηση για την πρόοδο της ελληνικής οικονομίας και την υλοποίηση των δεσμεύσεων που ανέλαβε η χώρα μας για την περίοδο μετά το τυπικό «τέλος του ελληνικού προγράμματος».