Ατελής μνήμη, εξ ορισμού αγάπη

Τον ξέρουμε από την περίφημη τριλογία του για τον Φρανκ Μπάσκομπ (Ο αθλητικογράφος, Η γη όπως είναι, Ημέρα Ανεξαρτησίας), από την Αγρια Ζωή, το Καναδάς και άλλα έργα του. Είναι συγγραφέας ήπιος, κυρίαρχος των μέσων που χρησιμοποιεί, διόλου βιαστικός για να συλλάβει το νόημα των πραγμάτων, με καλό μάτι, με αίσθηση των πλεονεκτημάτων της βραδύτητας και με πλήρη αξιοποίηση της εξωτικής ετερότητας στην αχανή αμερικανική ενδοχώρα. Με μια έννοια είναι ντεμοντέ καθώς δεν προσπαθεί να καινοτομήσει ούτε προσποιείται πως είναι κάτι που δεν είναι. Εχει αίσθηση των ορίων του και νιώθει άνετα μέσα σε αυτά. Ή έτσι τουλάχιστον νομίζω. Ακόμη και εδώ που κινείται στα γνώριμα νερά των οικογενειακών αναμνήσεων δεν παριστάνει ότι καινοτομεί και δεν ενδύει το βιβλίο με μυθοπλαστικά στολίδια, όπως άλλοι συγγραφείς. Δεν γράφει μυθιστόρημα και το ξέρει.

Διαβάστε περισσότερα εδώ