Η κυβέρνηση «πνίγεται» στις Πρέσπες – Η «τέλεια συμφωνία» γίνεται τώρα θηλιά για τον Τσίπρα

Ένα τηλεγράφημα στο Αθηναϊκό Πρακτορείο χθες το απόγευμα έγραφε: «Ο προϊστάμενος του διπλωματικού γραφείου του πρωθυπουργού, Βαγγέλης Καλπαδάκης, σε συνομιλία που είχε με δημοσιογράφους, διέψευσε σημερινά δημοσιεύματα ότι επεξεργάζεται ερμηνευτική δήλωση σε σχέση με τη Συμφωνία των Πρεσπών και παρέπεμψε στις δηλώσεις του υπουργού Επικρατείας και κυβερνητικού εκπροσώπου Δημήτρη Τζανακόπουλου που τονίζουν ότι η προσοχή της κυβέρνησης εστιάζεται στη διαδικασία των συνταγματικών τροπολογιών».

Από τη Ρωσία που βρίσκεται η κυβερνητική αποστολή ο Αλέξης Τσίπρας ουσιαστικά διέψευσε σενάρια που κυριαρχούσαν τις τελευταίες ώρες ακόμη και για επιπλέον διευκρινίσεις, πρόσθετα πρωτόκολλα ή άλλες προσαρτήσεις στη συμφωνία των Πρεσπών.

Αλλά και ο εκπρόσωπος της σκοπιανής κυβέρνησης Μίλε Μποσνιακόφσκι διέψευσε ότι υπάρχει τέτοιο ενδεχόμενο, να υπάρξει δηλαδή Πρωτόκολλο στον ΟΗΕ προκειμένου να περιορίσει την ζημιά για την Ελλάδα» κάνοντας μάλιστα λόγο για fake news.

Επιβεβαίωσε η διάψευση αυτή την περιδίνηση στην οποία έχει περιέλθει το Μέγαρο Μαξίμου το οποίο αναγκάζεται να διαψεύδει τα αυτονόητα. Ή μάλλον τα μέχρι τώρα αυτονόητα καθώς αν θυμόμαστε καλά, και ο κ. Τσίπρας και ο κ. Κοτζιάς και άλλοι κυβερνητικοί παράγοντες χαρακτήριζαν τη συμφωνία που υπογράφηκε στις Πρέσπες «υποδειγματικό διπλωματικό κείμενο».

Μα δεν ήταν τέλεια;

Από τους ύμνους για την εκπληκτική δουλειά που είχε γίνει με τη συμφωνία, ο πρωθυπουργός, διά του κ. Καλπαδάκη, αναγκάζεται να διαψεύσει σενάρια περί προσθηκών και διευκρινήσεων. Μα αν ήταν τόσο τέλεια γραμμένη η συμφωνία και δεν άφηνε περιθώρια, τότε γιατί τις τελευταίες τρεις ημέρες ο Ζόραν Ζάεφ έχει τινάξει τα πάντα στον αέρα;

Και πώς ο σκοπιανός πρωθυπουργός ερμηνεύει κατά το δοκούν τη συμφωνία και θέτει θέμα μακεδονικής μειονότητας, αν δεν βλέπει και ο ίδιος «παραθυράκια»;

Είναι προφανές ότι και οι χθεσινές δηλώσεις Ζάεφ δεν βοηθούν στην εξομάλυνσης της έκρυθμης κατάστασης. Ο πρωθυπουργός της γείτονος είπε ότι: Δεν έχουμε φιλοδοξία να προσαρτήσουμε την Ελλάδα, την Αλβανία, τη Βουλγαρία ή την όποια άλλη γειτονική χώρα. Μοναδική μας φιλοδοξία είναι να ανοίξουμε τα σύνορα, να τείνουμε το χέρι, να χτίσουμε φιλίες, κάτι που θα φέρει οικονομική ευημερία και ένα σωρό άλλες δυνατότητες για τις σημερινές και τις επόμενες γενιές… Δεν γινόμαστε Βορειομακεδόνες διότι είναι σαφές καθορισμένο ότι είμαστε Μακεδόνες, που μιλάμε μακεδονική γλώσσα. Και είναι πολύ σημαντικό που αυτό δεν πρόκειται κανείς να μας το αμφισβητήσει. Το δικαίωμα να αυτοπροσδιοριζόμαστε ως Μακεδόνες θεωρείται πλέον λήξαν. Η χώρα μας πλέον αναγνωρίζεται απ΄ όλους. Δεν πρόκειται να χρησιμοποιείται άλλο η υποτιμητική γι΄ εμάς ονομασία FYROM. Tο ζήτημα είναι τι μέλλον θα δημιουργήσουμε για τα παιδιά μας.

Ναι, είναι ακριβές ότι θα είμαστε Βόρεια Μακεδονία. Όμως θα είμαστε Μακεδόνες, θα μιλάμε μακεδονική γλώσσα».

Επιμένει στη ρητορική του όπως φαίνεται προκειμένου να πείσει τους βουλευτές του και όσους έφυγαν από το VMRO να ψηφίσουν στην τρίτη και κρίσιμη ψηφοφορία.

Όμως, ο Ζάεφ φέρνει όλο και πιο κοντά το αδιέξοδο στην ελληνική πλευρά. Και στο blame game, στην απόδοση ευθυνών όποτε αυτές τεθούν, η Ελλάδα θα είναι η μεγάλη χαμένη. Αν π.χ. περάσει η συμφωνία από τα Σκόπια, όχι όμως και από την Αθήνα, τότε το βάρος των ευθυνών πέφτει στην ελληνική πλευρά η οποία θα πρέπει να υποστεί και τις συνέπειες των δικών της υποσχέσεων. Ο διεθνής παράγοντας, το ΝΑΤΟ, οι Αμερικανοί, οι Ευρωπαίοι, είχαν λάβει δεσμεύσεις από την κυβέρνηση Τσίπρα ότι το ονοματολογικό θα κλείσει οριστικά. Ισως δε και να έδωσαν ως αντάλλαγμα ευνοϊκές προς την Ελλάδα ρυθμίσεις, όπως π.χ. το να κάνουν αποδεκτό το αίτημα για μη περικοπή των συντάξεων.

Το βάρος στην Ελλάδα
Σε κάθε περίπτωση, οι ευθύνες θα βαρύνουν την Ελλάδα, κάτι που δείχνει την προχειρότητα με την οποία η κυβέρνηση διαπραγματεύτηκε με την άλλη πλευρά. Με έναν πρωτοφανή ερασιτεχνισμό προχώρησε μέχρι το τέλος μια συμφωνία που αποδεικνύεται ότι έχει πολλές γκρίζες ζώνες.

Τις οποίες τώρα αντιλαμβάνονται κόμματα και βουλευτές που εμφανίζονταν θετικοί ως προς την κύρωσή της αλλά το ξανασκέφτονται.

Ο Τσίπρας και η κυβέρνηση είναι εγκλωβισμένοι στα δικά τους λάθη και δεν έχουν πολλά περιθώρια ελιγμών. Ακόμη και οι συστάσεις που ενδεχομένως να κάνουν στον Ζάεφ, δεν έχουν κανένα νόημα αφού αυτό που μετράει είναι τα «κενά» στη συμφωνία των Πρεσπών. Όπως π.χ. η τροπολογία 36 στο άρθρο 49 του Συντάγματος που έχει αναφορές περί μελών μακεδονικής κοινότητας στο εξωτερικό.

Η Αθήνα το μόνο που μπορεί να περιμένει είναι την τελική πρόταση Ζάεφ για το Σύνταγμα που θα ψηφιστεί στην τρίτη ψηφοφορία. Αλλά και λίγα είναι τα όπλα που μπορεί να χρησιμοποιήσει.

Όταν έρθει η ώρα της ψηφοφορίας και οι Σκοπιανοί πουν «ναι» στις συνταγματικές αλλαγές τότε η «καυτή πατάτα» θα περάσει στα χέρια της ελληνικής κυβέρνησης. Οποτε κι αν γίνει αυτό. Και τότε ο κ. Τσίπρας θα πρέπει να μετρήσει ξανά τις ψήφους που μπορεί να πετύχει. Και να πάει σε εκλογές αν δεν μπορεί να περάσει τη συμφωνία.