Ανοιχτή επιστολή παλιού δασκάλου

Αγαπητά μου παιδιά,
Φοβάμαι εδώ και χρόνια πως κάποιος επιτήδειος σας παραπλανά και κυρίως κρύβοντάς σας το πιο απαραίτητο εργαλείο ενός μαθητή: το λεξικό. Αν είχατε συνεχώς δίπλα σας αυτό το όπλο της ειρήνης και του μαθητή, θα μαθαίνατε ό,τι μάθαμε κι εμείς ότι σημαίνει κατάληψη.

Η δική μου γενιά έμαθε πως κατάληψη έκανε ο στρατός μας στο Τεπελένι. Στο σχολειό μας μάθαμε την κατάληψη της Τριπολιτσάς. Αλλά και την κατάληψη από τους τσέτες της Σμύρνης. Κατάληψη έκαναν οι Ιταλοί και οι Γερμανοί των σχολείων όπου φοιτούσαμε στην Κατοχή. Και σε κατάληψη του σχολείου μου από την Ασφάλεια πήγα να αποχαιρετήσω κουβαλώντας τη βαλίτσα του τον πατέρα μου να πάει εξορία.

Σε εποχές πολέμου, εμφύλιας αλληλοσφαγής, εξοριών, υποχρεωτικού κατηχητικού σχολείου, πιστοποιητικού πολιτικών φρονημάτων, αλλά και σε εποχή που αγοράζαμε τα βιβλία μας και πληρώναμε δίδακτρα στο Πανεπιστήμιο το μόνο μας όπλο, το μόνο καταφύγιο, το μόνο εφόδιο ήταν η γνώση. Παραπονιόμασταν κι εμείς και οι γονείς μας όταν κάποιος δάσκαλος δεν έκανε μάθημα ή χάναμε έστω και μια ώρα σπουδής.

Αλλά τότε, παιδιά μου, το απολυτήριο Γυμνασίου ήταν ικανό για να γίνουμε ταχυδρομικοί, τραπεζικοί, ταμειακοί, τελωνειακοί, εφοριακοί υπάλληλοι και να εισαχθούμε χωρίς εξετάσεις σε Παιδαγωγικές Ακαδημίες και να γίνουμε δάσκαλοι. Κάναμε αγώνες για το Κυπριακό και για δωρεάν παιδεία χωρίς να χάνουμε μια ώρα μάθημα. Αυτοί οι άνθρωποι κάναν την Αντίσταση και εναντίον των κατακτητών και της χούντας.

Καταλήψεις κάνει ο εχθρός και ο αγωνιστής που απελευθερώνει κατάληψη εδάφους του από εχθρούς.
Τελειώνω αυτές τις σκέψεις με μια διαπίστωση. Καταλήψεις δεν κάνουν μαθητές ιδιωτικών σχολείων. Αλλά κι εσείς δεν καταλαμβάνετε φροντιστήρια και ινστιτούτα ξένων γλωσσών και ξένων πρεσβειών. Τα σέβεστε; Και μισείτε το σχολειό σας; Ο Ουγκώ έγραψε: Οπου κλείνει ένα σχολείο ανοίγει μια φυλακή.

Η κατάληψη, ξέρετε, είναι ψυχική αρρώστια.
Να είστε καλά
Κώστας Γεωργουσόπουλος
Παλιός δάσκαλος