Προεκλογικό παιχνίδι της κυβέρνησης για «αγορά» ψήφων

Στην τελική ευθεία για τις εκλογές έχει μπει η χώρα με την κυβέρνηση να έχει ανοίξει διάπλατα το πουγγί των παροχών και να απειλεί να τινάξει τα πάντα στον αέρα σε μια προσπάθεια να φτάσει ισχυρότερη στις κάλπες.

Μέσα σε ένα 24ωρο, ο κ. Τσίπρας συναντήθηκε με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο και παρουσίασαν μια αμφιλεγόμενη συμφωνία για την εκκλησιαστική περιουσία και τις μισθοδοσίες των κληρικών, εμφανίστηκε αιφνιδιαστικά στην Βουλή προκειμένου να υποστηρίξει την τροπολογία για την επιστροφή των αναδρομικών στους ενστόλους και να επιτεθεί στα… κενά έδρανα της αντιπολίτευσης, ενώ έδωσε και εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στον Alpha.

Σε αυτήν, έδειξε πως επιδιώκει και σχεδιάζει μια ολική επαναφορά στον παλιό καλό του εαυτό του τού 2014, υποσχόμενος προσλήψεις και παροχές, υπερασπιζόμενος κατά τα αναμενόμενα τον Παύλο Πολάκη και διατυπώνοντας το δικό του και ενδεχομένως μοιραίο «λεφτά υπάρχουν».

Η ευκολία με την οποία σύσσωμη η κυβέρνηση μοιράζει στα λόγια ή στην πράξη τα λεφτά των βαριά φορολογουμένων πολιτών για να ικανοποιήσουν ομάδες που θεωρούν ότι ανήκουν στην εκλογική τους πελατεία, αποκαλύπτει έναν επικίνδυνο σχεδιασμό σύμφωνα με τον οποίο το Μαξίμου έχει αποφασίσει να τα δώσει όλα στο κυνήγι των ψήφων.

Στο «στόχαστρο» οι συνταξιούχοι

Ο Αλέξης Τσίπρας χαρακτήρισε «ηθική υποχρέωση» την επιστροφή των αναδρομικών στους συνταξιούχους που υπέστησαν περικοπές με το δεύτερο μνημόνιο. Η ηθική υποχρέωση συνοδεύεται από έναν βαρύ λογαριασμό, ο οποίος μπορεί να υπερβεί τα 9 δισεκατομμύρια ευρώ, χρήματα που δεν υπάρχουν στα δημόσια ταμεία και που αν επιδικαστούν θα τινάξουν στον αέρα τη δημοσιονομική σταθεροποίηση.

Μικρό το κακό, γιατί ο πρωθυπουργός έχει «πολιτική βούληση» να αποκαταστήσει τις αδικίες των προηγούμενων κυβερνήσεων μέσα από μια σειρά θετικών πρωτοβουλιών, επειδή η κυβέρνηση, όπως είπε στη Βουλή, έβγαλε τη χώρα από τα μνημόνια και η οικονομία ανακάμπτει. Επιπλέον, τόνισε, «σταματήσαμε τη ρεμούλα, τη διαφθορά, τη φοροαποφυγή, τη φοροασυλία, νοικοκυρέψαμε τα δημόσια οικονομικά, είχαμε χρηστή διαχείριση των δημόσιων πόρων και καταφέραμε αυτό που όλοι στην Ευρώπη ονομάζουν “ένα μικρό θαύμα”!».

Σύμφωνα με δημοσίευμα του «Βήματος της Κυριακής», αυτό το δημοσιονομικό «θαύμα» δίνει στον κ. Τσίπρα το δικαίωμα να λέει στην αντιπολίτευση «ένα-ένα θα έρθουν τα μέτρα του… τέταρτου μνημονίου και θα λέτε “ναι σε όλα”, όπως λέγατε “ναι σε όλα” στα πιο σκληρά μέτρα των μνημονίων που πέρασαν ποτέ». Και το θέμα είναι ότι έχει δίκιο. Η κυβέρνηση παίζει ύπουλα και ανενδοίαστα με 2,6 εκατομμύρια συνταξιούχους, δηλαδή με 2,6 εκατομμύρια ψηφοφόρους, τους οποίους ο πρωθυπουργός διεκδικεί επιθετικά, δηλώνοντας ότι «δώσαμε μάχες στο εξωτερικό για να κρατήσουμε τις συντάξεις ανέπαφες».

Παράλληλα, δεν λέει κουβέντα για τους νέους, οι οποίοι είτε εγκατέλειψαν τον ΣΥΡΙΖΑ είτε δεν έχουν φτάσει ακόμα σε ηλικία ψήφου, και την ηθική υποχρέωση που έχει και προς εκείνους. Ολα για την επόμενη κάλπη, τίποτα για τις επόμενες γενιές.

Η Νέα Δημοκρατία, όπως και η υπόλοιπη αντιπολίτευση, ακολουθεί την κυβέρνηση σε αυτό το «εμπόριο συντάξεων» που ναρκοθετεί το μέλλον του ασφαλιστικού συστήματος και το νομιμοποιεί με την ψήφο της, ενώ εσωτερικά είναι διχασμένη καθώς τμήμα του κόμματος δεν υιοθετεί τις εξαγγελίες Μητσοτάκη για τους τρεις πυλώνες ασφάλισης.

Το Κίνημα Αλλαγής, το ΚΚΕ, η Ενωση Κεντρώων και το Ποτάμι τάχθηκαν στη Βουλή υπέρ της τροπολογίας για την εφάπαξ καταβολή των αναδρομικών των ειδικών μισθολογίων (ενστόλων, γιατρών του ΕΣΥ, δικαστικών, πανεπιστημιακών κ.ά.). Η μόνη κριτική που άσκησαν στην κυβέρνηση ήταν ότι καθυστέρησε τριάμισι χρόνια να εφαρμόσει τις δικαστικές αποφάσεις που δικαίωναν τους προσφεύγοντες και ότι τις θυμήθηκε σε μια περίοδο που λογίζεται από όλους ως προεκλογική.

Όπως αναφέρει το δημοσίευμα του «Βήματος», η γαλαντομία των κομμάτων, κυβερνητικών και αντιπολιτευόμενων, κρύβει κάτω από το χαλί την ανησυχητική αλήθεια για τη χώρα και δείχνει ότι τίποτα δεν διδαχθήκαμε, πολιτικοί και πολίτες, από την κρίση. Το δημογραφικό πρόβλημα, που σήμερα είναι δύσκολα αντιμετωπίσιμο, θα είναι, σύμφωνα με τους ειδικούς, τραγικό το 2030. Αρα το πολιτικό σύστημα έχει περιθώριο περίπου 15 χρόνια για να βρει βιώσιμη λύση για τα ασφαλιστικά ταμεία. Διαφορετικά; «Ο Θεός να βάλει το χέρι του» είναι η μεταφυσική απάντηση που λαμβάνει όποιος ρωτά ακόμα τους τεχνοκράτες του ασφαλιστικού συστήματος.