Τήνος: Ταξίδι προς την οικουμενικότητα του Αιγαίου

Τήνος

Σκεφτόμουν να γράψω ένα ποίημα για την Τήνο
αλλά δεν ήξερα πώς ν’ αρχίσω έως τη στιγμή
που θυμήθηκα τις φραγκοσυκιές στο Βωλάξ

κάθε φύλλο και σελίδα ιστορίας κάθε αγκάθι
και άγραφη παράγραφος στη λαξεμένη πέτρα
που βλεφαρίζει. Η Τήνος είναι η πατρίδα μου:

δισύλλαβο που κολυμπάει μ’ άλλα δισύλλαβα
στο Αιγαίο ανάμεσα Μύκονο και Άνδρο πιο
νότια Πάρος και Νάξος απέναντι η Σύρα και

η Δήλος δήλα δη μικρές κορφές βουνών που
αγναντεύουν η μια την άλλη από τη μυθική
Αιγηίδα εδώ και τετρακόσιες χιλιετίες. Σήμερα

ο καφές στο μαρμαρένιο τραπεζάκι απέναντι
φραγκοστάφυλα σαύρες σαμιαμίδια αλυσίδες
φύσης στον χαλαρό ορίζοντα ξωκκλήσια στάβλοι

αχυρώνες ανυπεράσπιστοι όρμοι δρόμος ξεβγάζει
τουρισμό σώματα αστράφτουν σε άλλα σώματα
παραλίες ανήκουν σε κερματισμένα καλοκαίρια.

Το μάρμαρο οι περιστεριώνες οι αυλές τ’ αλώνια
τα πυρωμένα άχυρα τα βάτα τα βατόμουρα τα
ζωντανά που περιφέρουν την ύπαρξή τους κάτω

απ’ το βλέμμα του Θεού και πιο κάτω ιτιές και
λυγαριές αμπέλια αγρέλια επαναλήψεις της φύσης
γυμνού τοπίου που πότε με στοργή πότε άστοργα

με φρύγανα κλήματα αγριορίγανη αγριοκούνελα
ματιές της ώρας φευγάτη διάρκεια του σύμπαντος
σε κουβάρι λιτότητας. Η λεύκα κύκλος κρεμάμενος

στον ορίζοντα η αράχνη σκιά ξεφλουδισμένη με
αόρατα μάτια σε ρεματιές φλερτάρουν πικροδάφνες
με τα ερείπια της πέτρας χαράματα και οι πετεινοί

σιωπούν τα σκυλιά με άδεια γαβγίσματα χάνουν τη
γεωμετρία τους ανοιχτός ορθάνοιχτος ουρανός αλλά
από παντού σκοτεινός ο χρόνος. Ο αέρας κατεβαίνει

από τον Τσικνιά φαντασιώσεις διαστήματα παλμών
περιπλανήσεις που διασχίζουν λαγκάδια κυλάν τα
λιγοστά δέντρα προς τη θάλασσα οχιές λαφίτες

φιδοφωλιές αυγά φιδιών κατρακυλούν σε τρύπες
ανύπαρκτη βροχή ανύπαρκτοι χείμαρροι εκκλησιές
που τρεμοσβήνουν μουριές κρέμονται από καρφωμένες

ανταύγειες στάλες από ιβίσκους βλέφαρα απογεύματος
μαζεμένου στα πέλαγα της νύχτας αιχμάλωτο ρακί ράκη
συμβάντων τελεσθέντων εν αγνοία τού αύριο. Κοπάδια

κατσίκια αγκαλιάζουν τους ασφοδέλους λαμπάδες και
τάματα ατενίζουν τους προσκυνητές ενοικιαζόμενα
δωμάτια αγναντεύουν τουρίστες κοιλάδες με ροδιές

αυλές με πασχαλιές στις παραλίες ανθίζουν αχηβάδες
κοχύλια κι αχινοί γλείφουν τα βράχια η αλήθεια δεν
έχει όνομα η αμμουδιά δεν έχει πνοή οι τοίχοι είναι

σκαλισμένοι απ’ τα δόντια του καιρού. Τήνος τίνος
τοκετοί χωραφιών συσπάσεις φύσης αποπλανήσεις
δέντρων έναυσμα ομορφιάς σε κύματα πρελούδιο

ομορφιάς που σβήνει περιπλανήσεις αβεβαιότητα
χαραγμένη από απαλά φυσήματα γλάροι ασημόφτεροι
με χορδές άρπας φρύγανα που αναπολούν τη στάχτη

κενά στην παλάμη της Ιστορίας. Η Τήνος ταξιδεύει προς
τα αδιάκοπα τοτέμ του χρόνου προς την αθωότητα
του ξημερώματος προς τη φρεσκάδα οραμάτων προς

την οικουμενικότητα του Αιγαίου προς τα λευκά
απογεύματα της Ιστορίας προς τη ροή της διάρκειας του
σύμπαντος η Τήνος: διάφανη χρυσαλλίδα στο διηνεκές.

Το ανωτέρω ποίημα του Ντίνου Σιώτη, που ανήκει στην ποιητική συλλογή Τήνος – Ποιητική περίληψη (έκδοση εκτός εμπορίου), Νέα Υόρκη 1997, περιλαμβάνεται στη συλλογική έκδοση της Εταιρείας Συγγραφέων Τόποι της Λογοτεχνίας (εκδόσεις Καστανιώτη, 2015).

*Ο Ντίνος Σιώτης γεννήθηκε στην Τήνο το 1944. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Συγκριτική Λογοτεχνία στο San Francisco State University.

Στην Αμερική και τον Καναδά, όπου έζησε από το 1971 έως το 1989 και από το 1997 έως το 2004, εργάστηκε ως δημοσιογράφος σε εφημερίδες, περιοδικά και στο ραδιόφωνο, και ως σύμβουλος Τύπου στην πρεσβεία της Ελλάδας στην Οτάβα και στα προξενεία της Ελλάδας του Σαν Φρανσίσκο, της Νέας Υόρκης και της Βοστόνης.

Από το 1976 διευθύνει τον εκδοτικό οίκο Wire Press. Έχει δώσει διαλέξεις και έχει οργανώσει και λάβει μέρος σε ημερίδες, συνέδρια και συμπόσια για την ελληνική λογοτεχνία και τον πολιτισμό στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική.

Οργανώνει εκδηλώσεις για τα ελληνικά γράμματα από το 1971 στη Νέα Υόρκη, το Σαν Φρανσίσκο, το Τορόντο, το Μοντρεάλ, το Βανκούβερ, τη Μινεάπολη, το Λος Άντζελες, το Μπόκα Ρατόν.

Από το 1979 έως το 2009 συνεργαζόταν τακτικά με το «Βήμα της Κυριακής», με κριτικές και άρθρα για το βιβλίο και την επικοινωνία.

Έχει εκδώσει, στα ελληνικά και στα αγγλικά, 11 πολιτικά και λογοτεχνικά περιοδικά, 18 συλλογές ποίησης (τρεις στα αγγλικά και μία στα γαλλικά), ένα μυθιστόρημα, μία νουβέλα και μία συλλογή με αφηγήματα.

Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί σε οκτώ γλώσσες.

Από την άνοιξη του 2005 εκδίδει το περιοδικό (δε)κατα και από το Μάρτιο του 2009 και το περιοδικό Poetix.

*Τα στοιχεία που αφορούν τη ζωή και το έργο του Ντίνου Σιώτη προέρχονται από το διαδικτυακό τόπο της Εταιρείας Συγγραφέων.