Τα όσα συμβαίνουν την τελευταία περίοδο μεταξύ Οικουμενικού Πατριαρχείου και Εκκλησίας της Ελλάδας μόνο ζημιά κάνουν.

Σε μια χρονική στιγμή που κυρίαρχο ζητούμενο είναι η ενότητα και η ομοψυχία, οι καβγάδες μεταξύ των κκ. Βαρθολομαίου και Ιερωνύμου μόνο αλγεινή εντύπωση προκαλούν.

Ο μέσος πιστός αδυνατεί να κατανοήσει τα βαθύτερα αίτια της σύγκρουσης των δυο Αρχιερέων και πολύ περισσότερο δεν μπορεί να καταλάβει τις σκοπιμότητες.

Η κρίση στις σχέσεις τους υπέβοσκε εδώ και καιρό και η αιτία της σύγκρουσης δεν ήταν μόνο ο ναός που υπάρχει στο κληροδότημα Προμπονά στην Αθήνα. Ακόμα και αυτό ως αιτία σύγκρουσης αποτελεί αρνητικό μήνυμα για τους πιστούς που βλέπουν Αρχιεπισκοπή Αθηνών και Οικουμενικό Πατριαρχείο να είναι στα δικαστήρια.

Εδώ και πάρα πολλά χρόνια η βασική αιτία σύγκρουσης είναι το ζήτημα των λεγόμενων «Νέων Χωρών» και η εκλογή Μητροπολιτών που πρόσκεινται στο Φανάρι. Δεν μπορεί όμως η εκκλησιαστική εξουσία, κατά τα πρότυπα της κοσμικής, να αποτελεί αυτοσκοπό και αιτία έντασης και χωρισμού.

Η Ελλάδα έχει πολλά ανοικτά μέτωπα. Το πολιτικό σύστημα είναι διχασμένο και αδυνατεί να συνεννοηθεί για τα αυτονόητα. Η κοινωνία είναι διαιρεμένη για μια σειρά ζητημάτων. Ως εκ τούτου η Εκκλησία δεν αντέχει ένα νέο διχασμό και μάλιστα στο ανώτατο επίπεδο που προκαλεί τους πιστούς.

Και το ερώτημα που προκύπτει αβίαστα από πιστούς και μη είναι, «τι έχουν να χωρίσουν ο Βαρθολομαίος με τον Ιερώνυμο;». Με το ερώτημα αυτό να πλανάται, ας ρίξουν τους τόνους και ας προσπαθήσουν, σε χαλεπούς καιρούς, να τα βρουν και να ομονοήσουν.

Ανεξάρτητα από το ποιος έχει δίκιο ή όχι, ο Οικουμενικός Πατριάρχης ή ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος, απαιτείται ενότητα και ομοψυχία. Εξάλλου είναι περισσότερα όσα τους ενώνουν, απ’ όσα τους χωρίζουν.

Headlines