Με την κυρία… Μία!

Το αλίευσα σκαλίζοντας παλιά, πολύ παλιά τεύχη του «Βήματος». Τίτλος σχολίου «Αφόρητον θέαμα», το υπογράφει δημοσιογράφος κρυμμένη πίσω από το ψευδώνυμο Μία. Γράφει λοιπόν η Μία (που είμαι σίγουρος πως είναι… ένας): «Οι Αθηναίοι δέονται νυχθημερόν να ενσκήψη κρύο για να εξαφανισθεί πλέον το αφόρητον θέαμα το οποίον _ που να το φαντασθή κανείς _ οφείλεται στα τερπνά και χαριτωμένα πλάσματα τις γυναίκες.

Εχουν δεν έχουν ωραία, κομψά, καλλίγραμμα έστω πόδια τα εκθέτουν μέχρι γονάτων γυμνά και βλέπει κανείς θέλοντας και μη να κυκλοφορούν ανά τας οδούς κάτι απειλητικά μαδέρια. Και ως να μην έφθανεν αυτό προσετέθη και μία άλλη ταλαιπωρία της οράσεως. Η παράταξις των δακτύλων των ποδιών των χαριτόβρυτων αυτών πλασμάτων και η φωταγώγησις αυτών με κόκκινη μπογιά. Ολόκληρη η Αθήνα έχει καταληφθεί από το αντιαισθητικόν αυτό θέαμα».

Βγαίνοντας από το τρένο στην πλατεία Βικτορίας, σημείο όπου  συνωστίζονται οι μετανάστες, παρατήρησα πως εκείνη τη στιγμή οι περισσότερες γυναίκες που βρίσκονταν σε ακτίνα 20 – 30 μέτρων γύρω μου ήταν καλυμμένες από την κορυφή ως τα νύχια. Αναρωτήθηκα πως θα σχολίαζε η Μία το θέαμα, φοβάμαι πως θα το προτιμούσε από το θέαμα των… δικών μας ξετσίπωτων γυναικών με τα αποκαλυμμένα πόδια.

Η αίσθηση πως, για διάφορους λόγους με κυριότερο την έξαρση του μεταναστευτικού, βιώνουμε ένα είδος επιστροφής στη στενόμυαλη εποχή της με τρόμαξε. Γι΄ αυτό συμφωνώ με την απαγόρευση της μαντίλας στις Ευρωπαϊκές χώρες (πρόσφατα το έκανε και η Δανία).

Οχι επειδή δεν αναγνωρίζω σε κάθε γυναίκα το δικαίωμα να ντύνεται  όπως θέλει _ αν και η μαντίλα συχνά επιβεβαιώνει τη στέρηση αυτού του δικαιώματος. Αλλά επειδή και στην Ελλάδα δόθηκαν αγώνες για να πετάξουν οι γυναίκες τα τσεμπέρια, δόθηκαν αγώνες ώστε καμία… Μία να μην μπορεί να αξιολογεί και να τις κρίνει από το μήκος της φούστας τους και το χρώμα των νυχιών τους. Ελπίζω, στο όνομα μιας κακώς εννοούμενης πολιτικής ορθότητας (που δικαιολογεί ακόμα και τα σύμβολα του θρησκευτικού φανατισμού) να μη γυρίσουμε στα χρόνια εκείνα.

ΥΓ. Φίλοι που πηγαινοέρχονται στην Τουρκία μου λένε πως το πολυσυζητημένο ευρωπαϊκό προφίλ της χώρας εξαφανίζεται με ρυθμούς τρομακτικούς κάτω από τις ισλαμικές μαντίλες που επανέρχονται θριαμβευτικά στη μόδα.