Αυτό το κάτι της δημιουργίας

Στην πραγματικότητα την… ξεχαρβάλωσε. Βρήκε απέναντι του μια αμυντική μηχανή και την έκανε παιχνιδάκι στις ορέξεις του. Ας πήρε όλα τα γκολ από στημένες μπάλες. Και στην αντίπαλη περιοχή πάτησε με αξιώσεις, και ευκαιρίες έκανε και το κυριότερο: Δεν επέτρεψε ποτέ στη Μπέρνλι και το ξύλο της να αλλάξουν τους όρους του παιχνιδιού.

Ο Ολυμπιακός κυριάρχησε ολοκληρωτικά των Άγγλων σε σημείο που θα μπορούσε να έχει ήδη στο τσεπάκι του το εισιτήριο της πρόκρισης στους ομίλους του Γιουρόπα. Δεν συνέβη αυτό, απλά και μόνο γιατί ένας παράξενος διαιτητής αποφάσισε διαφορετικά. Στα υπόλοιπα δεν υπήρξε ποτέ σοβαρό μέτρο σύγκρισης.

Βάζοντας λοιπόν όλα τα παραπάνω στη μεγάλη εικόνα, αν μη τι άλλο καταλαβαίνεις πως αν και πολύ νωρίς ακόμη οι Ερυθρόλευκοι βαδίζουν στο σωστό μονοπάτι. Ανεξάρτητα με το τι θα γίνει στη ρεβάνς. Είναι ανέτοιμοι, μετρούν πέντε-έξι μεταγραφές που ακόμη δεν έχουν μπει στο κόλπο και όμως ήδη γράφουν στο κοντέρ ένα εμφατικό 10-2 κόντρα στη Λουκέρνη (3η στο περσινό πρωτάθλημα Ελβετίας) και στη Μπέρνλι.

Όταν σε αυτές τις ομάδες βάζεις τουλάχιστον 3 γκολ τώρα που ακόμη είσαι μακριά από τον πραγματικό σου εαυτό, άραγε τι θα μπορείς να τους κάνεις τότε; Ενδιαφέρουσα ερώτηση που προφανώς έχει την τιμητική της από χθες το βράδυ…

Προχωρά σωστά η ομάδα του Πέδρο Μαρτίνς με τον Πορτογάλο να αναδεικνύεται ως τώρα σε φυσιογνωμία ενός τόσο δύσκολου εγχειρήματος. Έχει μοιράσει ρόλους, έχει επαναφέρει ποδοσφαιριστές που έμοιαζαν δίχως μέλλον στο λιμάνι (Βούκοβιτς, Μπουχαλάκης ή ακόμη και ο Ομάρ), έχει παρέμβει σε βασικούς τομείς λειτουργίας όπως μαρτυρά η ζώνη στις αμυντικές στημένες μπάλες ή η επιμονή του για την αλλαγή πλευράς στο κομμάτι της ανάπτυξης.

Ο Ποντένσε, ο Καμαρά, ο Γκερέρο μοιάζουν να βρίσκονται εδώ σεζόν ολόκληρες και όχι μόνο μερικές εβδομάδες. Ο Τσιμίκας, ο Γιαννιώτης παίζουν με αυτοπεποίθηση που ουσιαστικά δεν συνάδει με τις παραστάσεις τους.

Ο Ολυμπιακός πατά σε ένα αγωνιστικό πλάνο και συνεχώς ανεβάζει την προσδοκία. Σε σημείο που ακόμη να μην έχουμε καλά-καλά καταλάβει ότι σε λίγο θα υπάρχουν εδώ ο Νάτχο, ο Γκιγιέρμε, ο κανονικός Τοροσίδης, ο Μεριά, ο Χασάν. Μισή… εντεκάδα βασικοί! Δεν το λες λίγο όλο αυτό…

Όπως δεν το λες λίγο αυτό το κέφι που υπάρχει πλέον ξανά γύρω από το κλαμπ. Από τον κόσμο του, που χθες βράδυ πραγματικά έφυγε χορτάτος από το Φάληρο. Από τη νίκη, την προσπάθεια, από το ποδόσφαιρο που είδε.

Ακούγεται βαρύ αλλά μάλλον είναι και πραγματικό: Όσο καλά πέρασε στα εντός έδρας ματς με τη Λουκέρνη και τη Μπέρνλι ο φίλος του Ολυμπιακού δεν πέρασε σχεδόν σε ολόκληρη τη περσινή σεζόν!