Ανατριχιαστική μαρτυρία : Πώς σωθήκαμε από τις φλόγες που μας κύκλωσαν

Συγκλονίζει η μαρτυρία ενός επιζώντα από τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι, που στοίχισε τη ζωή 85 ατόμων, σύμφωνα με τις τελευταίες ενημερώσεις. «Σωθήκαμε «στο… και πέντε»» ανέφερε χαρακτηριστικά ο συνταξιούχος κτηνίατρος Σωτήρης Μοσχοβίτης.

Μιλώντας στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, ο συνταξιούχος άνδρας περιγράφει τις στιγμές που έζησε στο Μάτι και πως κατάφερε να επιβιώσει μαζί με τη σύζυγο του την πύρινη λαίλαπα.

Ερωτηθείς πού βρίσκεται το εξοχικό του σπίτι, ο κ. Μοσχοβίτης απάντησε πως «είναι ή μάλλον ήταν μιας και έχει καεί, 20 – 30 μέτρα πάνω από την «Αργυρά Ακτή», στην οδό Πάρου. Κατά τις 5.30 περίπου το απόγευμα της Δευτέρας βλέπαμε τις φλόγες να φουντώνουν και προέτρεψα τη γυναίκα μου να φύγουμε. Όπως ήμασταν φορέσαμε κάτι πρόχειρο, πήραμε τα αυτοκίνητά μας και φύγαμε».

«Μπροστά πήγαινε η γυναίκα μου με το αυτοκίνητό της και πίσω εγώ με το δικό μου. Αφού διανύσαμε περίπου 100 μέτρα είδαμε μπροστά από το αυτοκίνητο της γυναίκας μου να πετιούνται φλόγες σαν να έβγαιναν από φλογοβόλο με ύψος ενάμισι δύο μέτρων οπότε σταμάτησε. Προσπάθησα να γυρίσω με το αυτοκίνητο πίσω, αλλά είδα το ίδιο να συμβαίνει και πίσω μας. Οπότε κατέβηκα από το αυτοκίνητο, έβγαλα τη γυναίκα μου έξω από το αυτοκίνητό της κι αρχίσαμε να τρέχουμε από μονοπάτια που γνώριζα επειδή τα είχα περπατήσει» περιγράφει ο συνταξιούχος κτηνίατρος του οποίου το σπίτι, όπως αναφέρει, κάηκε ολοσχερώς.

«Οι φλόγες έφτασαν στην ακτή»

«Φύγαμε από ένα δρομάκι και ήταν κι άλλος κόσμος εκεί. Περίπου 25 άτομα. Τους προέτρεψα και ήρθαν μαζί μας, παρότι μία κυρία με τον άνδρα της επέμενε να πάμε προς άλλη κατεύθυνση. Βρισκόμασταν 2-3 οικόπεδα κοντά στο σημείο όπου οι 25 συμπολίτες μας κάηκαν όλοι μαζί. Από εκεί τους οδήγησα σε ένα μονοπάτι που βγαίνει μεν στην ακτή, αλλά έχει ύψος γύρω στα οκτώ με δέκα μέτρα και δεν είναι εύκολα προσβάσιμη η παραλία. Είναι για κατσίκια. Αναγκαστικά όμως έπρεπε να κατεβούμε από εκεί για να σωθούμε. Κάθισα εγώ πρώτος στο έδαφος, από πίσω μου η γυναίκα μου με κύκλωσε σαν «ψαλιδιά», βάζοντας τα πόδια της γύρω από τη μέση μου και με τον ίδιο τρόπο ακολούθησαν οι υπόλοιποι» συνεχίζει, περιγράφοντας τον δρόμο που ακολούθησαν για να φτάσουν μέχρι την παραλία.

«Στο μέσον της διαδρομής χάλασε η “αλυσίδα” και ορισμένοι άρχισαν να κατρακυλούν και να πέφτουν στη θάλασσα. Τελικά φτάσαμε όλοι στο νερό στο “παρά πέντε” γιατί αμέσως έφτασαν οι φλόγες στην ακτή» εξιστορείται ενώ ανέφερε ότι έπρεπε να κολυμπήσουν περίπου στα 15 μέτρα, φτάνοντας σε έναν βράχο, στον οποίον έμειναν για τρεισήμισι ώρες, ενώ ανάμεσα τους υπήρξαν και παιδιά.

«Δεν μπορούσαμε να αναπνεύσουμε»

«Η φωτιά κι ο καπνός ερχότανε από πάνω μας και δεν μπορούσαμε να αναπνεύσουμε. Γι’ αυτό αναγκαζόμασταν να βουτάμε στη θάλασσα με το κεφάλι και βγαίνοντας πάνω από το νερό βάζαμε τις βρεγμένες μπλούζες μας στη μύτη μας ώστε να μπορούμε να αναπνέουμε. Παράλληλα κάναμε οι άντρες έναν κλοιό -σαν αλυσίδα δίπλα στον βράχο- και στη μέση ήταν οι γυναίκες και τα παιδάκια» περιγράφει.

Ο κ. Μοσχοβίτης αναφέρθηκε στις φωνές και τα κλάματα που άκουγε, καθώς και τις εκκλήσεις για βοήθεια. «Πάρα πολλές φωνές… Φωνάζανε τα παιδιά, κλαίγανε, όχι μόνον αυτά που ήτανε μαζί μας αλλά απ’ όλες τις παραλίες».

«Στη Ραφήνα ήτανε κόλαση. Δεν φταίνε οι αρχές. Φταίμε κι εμείς» αναφέρει μεταξύ άλλων ο συνταξιούχος κτηνίατρος.

«Απ’ το σπίτι μου δεν έμεινε τίποτε. Έμειναν τέσσερα ντουβάρια και τα παράθυρα χάσκουνε. Τα δύο αυτοκίνητά μας κάηκαν ολοσχερώς, αλλά ευτυχώς δόξα τω Θεώ γλυτώσαμε με τον τρόπο που σας προανέφερα. Σωθήκαμε «στο… και πέντε» και αυτό είναι πολύ σημαντικό. Άλλαι μεν βουλαί ανθρώπων άλλα δε θεός κελεύει…» καταλήγει ο ίδιος.