Θάφτηκε στη λάσπη η Μάνδρα, τα ρίχνει στην κλιματική αλλαγή η Περιφέρεια

Οργή και απελπισία είναι τα συναισθήματα που επικρατούν στην Μάνδρα και τη Μαγούλα. Τα ορμητικά νερά των μπαζωμένων ρεμάτων πέρασαν μέσα από τις πόλεις για άλλη μια φορά, θάβοντας στη λάσπη περιουσίες. Οι κάτοικοι και οι επαγγελματίες αναρωτιόνται αν είναι παιδιά ενός κατώτερου Θεού, για να λάβουν την απάντηση ότι η περιοχή τους πλημμυρίζει λόγω… κλιματικής αλλαγής.

Το βέβαιο είναι ότι κανένα αντιπλημμυρικό έργο δεν έχει υλοποιηθεί ακόμη και κανένα μπαζωμένο ρέμα δεν άνοιξε, παρά την τραγωδία του περασμένου Νοεμβρίου, όταν επιπλέον η χώρα θρήνησε ζωές. Δεν φαίνεται ωστόσο να ιδρώνει το αυτί των υπευθύνων, καθώς μετά τις χειμωνιάτικες μεγαλοστομίες συνεχίζουν στο ίδιο μοτίβο. Χορτάσαμε υποσχέσεις, λένε οι κάτοικοι. Η περιφέρεια και η κυβέρνηση δεν χόρτασε να τις δίνει όμως.

Σήμερα στη Βουλή, ο υπουργός Περιβάλλοντος Σωκράτης Φάμελλος είπε πως είναι σε εξέλιξη στην Αττική 160 αντιπλημμυρικά έργα ύψους 500 εκατ. ευρώ και παρέθεσε σειρά έργων που γίνονται σε ολόκληρη την περιοχή της Μάνδρας. Παράλληλα, ο αναπληρωτής υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Γιάννης Τσιρώνης χαρακτήρισε «θλιβερή παραφωνία» ότι οι δυο βουλευτές δεν έκαναν καμία αναφορά στο θέμα της συζήτησης που ήταν η «κυκλική οικονομία» και μίλησαν για την Μάνδρα…

«Στη Μάνδρα υπήρξε διαπλοκή, ρεμούλα, έγκλημα επί 50 χρόνια και κάνετε κριτική, επειδή δεν τα φτιάξαμε σε μια 3ετία» επιτέθηκε στους βουλευτές της αντιπολίτευσης που άσκησαν κριτική στην κυβέρνηση ο εκ των Οικολόγων προερχόμενος υπουργός. Το ζήτημα όμως δεν είναι να απαντήσει η κυβέρνηση στην αντιπολίτευση, αλλά στα αγωνιώδη ερωτήματα των κατοίκων της Μάνδρας.

«Θέλουν να θαφτούμε όλοι στη λάσπη»;

Πολίτες καταβεβλημένοι από την προσπάθεια να απομακρύνουν τα νερά και τις λάσπες από τα σπίτια και τα καταστήματά τους, για ακόμη μία φορά μέσα σε λίγους μήνες, ξεσπούν: «Είμαστε πια για να τα μαζεύουμε και να φεύγουμε από δω! Μέχρι να αποφασίσουν οι αρμόδιοι να υλοποιήσουν τα μέτρα προστασίας και μέχρι να ολοκληρωθούν, θα πνιγόμαστε και θα ξαναπνιγόμαστε. Δεν έχει τελειωμό αυτό. Αν μπορούσα, θα έφευγα αύριο κιόλας. Δεν πάει άλλο αυτό το μαρτύριο».

«Ως πότε θα αντέχεις να αρχίζεις από το μηδέν;» αναρωτιέται μια ηλικιωμένη.

«Τι περιμένουν για να κάνουν επιτέλους κάτι; Θέλουν πρώτα να θαφτούμε όλοι στην λάσπη; Ουσιαστική χείρα βοηθείας δεν πήραμε ποτέ από το κράτος. Το οικονομικό βοήθημα το λάβαμε βεβαίως αλλά ακόμα κι αυτό δεν αρκούσε ούτε για τις βασικές επισκευές σε σπίτια και καταστήματα. Εγώ και η οικογένειά μου βγάλαμε όλο τον χειμώνα με διαλυμένο τον λέβητα πετρελαίου. Τα σκέφτεται κανείς αυτά; Πώς κυλάει η ζωή μετά από τέτοια ζημιά; Τι επιπλέον έξοδα μπορεί να υπάρξουν; Η κατάσταση αυτή, εκτός από το γεγονός ότι μας διαλύει ψυχικά, μας εξαθλιώνει και οικονομικά».

Ο Μιχάλης είναι αρτοποιός και κινδύνευσε να χάσει τη ζωή του τον Νοέμβριο όταν εγκλωβίστηκε στο κατάστημά του και ένα αμάξι, παρασυρμένο από τον χείμαρρο, διέλυσε τη τζαμαρία. Επτά μήνες μετά, έζησε ξανά τον εφιάλτη. Η ζωή του δεν κινδύνευσε, κυρίως γιατί ο ίδιος (όπως και χιλιάδες άλλοι κάτοικοι της Μάνδρας) φρόντισε να «οχυρώσει» την επιχείρησή του, αντικαθιστώντας τη τζαμαρία με τοίχο: «Παιδιά ενός κατώτερου Θεού. Έτσι αισθάνομαι για τα παιδιά τα δικά μου, τα παιδιά όλης της Μάνδρας. Η προχθεσινή πλημμύρα δεν είχε σχέση με του Νοεμβρίου, ήταν ένα «κλικ» λιγότερο από αυτές του 2015 και του 1997. Ωστόσο, αν με έπαιρνε εμένα, με έπνιγε. Το νερό ξεπέρασε το 1,5 μέτρο» λέει.

«Μια φίλη μου που έχει αγοράσει σπίτι εδώ πιο κάτω, μού λέει: «Να το πάρει η τράπεζα να σηκωθώ να φύγω». Τι να κάνουμε; Αυτή η δουλειά θα γίνεται κάθε τρεις και λίγο; Ακόμα και το ποδήλατο να χάσεις στην πλημμύρα, δεν είναι εύκολο να το αγοράσεις αυτήν την εποχή. Είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα. Βρέχει και φοβάσαι, σκέφτεσαι ότι μπορεί να έλθει και πάλι. Θα είμαστε για πάντα με την ψυχή στο στόμα;»

Φταίει… το ζαβό το ριζικό μας, φταίει ο Θεός που μας μισεί

Ωστόσο, η Περιφέρεια Αττικής δεν φαίνεται να συμμερίζεται τη λογική αγωνία των κατοίκων και φθάνει σχεδόν να επικαλείται τα… Θεία για την καταστροφή, επιρρίπτοντας το πρόβλημα στην κλιματική αλλαγή. Και μπορεί η κλιματική αλλαγή να υφίσταται όντως ως φαινόμενο, τα μπαζωμένα ρέματα όμως και η διευθέτησή τους, καθώς και η υλοποίηση των αναγκαίων αντιπλημμυρικών έργων θα ήταν κάτι πολύ πιο πρακτικό για την ευρύτερη περιοχή.

Συγκεκριμένα, πηγές της Περιφέρειας Αττικής σημείωναν χθες ότι «τα έργα για την αντιπλημμυρική θωράκιση της Μάνδρας προχωρούν με ρυθμούς – ρεκόρ για τα ελληνικά δεδομένα» περιμένοντας έγκριση του Ελεγκτικού Συνεδρίου για να υπογραφεί σύμβαση με τον εργολάβο. Πλημμυρικά φαινόμενα σε διάφορες περιοχές της χώρας σχετίζονται σε μεγάλο βαθμό με την κλιματική αλλαγή, χωρίς κανείς να αναζητεί ευθύνες από τους κατά τόπους περιφερειάρχες, όπως «συμβαίνει μόνο στην περίπτωση της Αττικής» έλεγαν οι ίδιες πηγές, για να καταγγείλουν «επιλεκτικό καταλογισμό ευθυνών»…

Από την πλευρά της, η δήμαρχος Μάνδρας – Ειδυλλίας Ιωάννα Κριεκούκη σχολιάζοντας την πλήρη απουσία έργων για τη διευθέτηση των ρεμάτων Σούρες και Αγία Αικατερίνη (που είχαν προκαλέσει την τραγωδία του περασμένου Νοεμβρίου) έκανε λόγο για εξοντωτικές χρονικά διαδικασίες: «Φωνάζω τόσους μήνες για την ανάγκη συνεννόησης της περιφερειάρχη Αττικής Ρένας Δούρου και του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα ώστε να υπάρξει νομοθετική ρύθμιση για να προχωρήσουν γρήγορα τα αντιπλημμυρικά έργα. Το πλαίσιο πρέπει να αλλάξει για να σωθούν και άλλοι δήμοι. Ακόμα και για τα έργα ευθύνης μου, εντός πόλης, που είχαν την ένδειξη του κατεπείγοντος, σερνόμουν από υπηρεσία σε υπηρεσία. Και αν δεν παρακαλούσα δεν θα είχαν ξεκινήσει».