Ο πόλεμος, ο απρόβλεπτος Τραμπ και η Τουρκία

Σε ένα θέατρο πολεμικών επιχειρήσεων με τόση… πολυκοσμία, όπως το σημερινό στη Συρία, ακόμη και τα χειρουργικά πυραυλικά πλήγματα μπορούν να έχουν άλλες συνέπειες από αυτές που θα επιθυμούσαν όσοι αρχικώς τα αποφάσισαν.

Σήμερα, στη Συρία επιχειρούν δυνάμεις του καθεστώτος Άσαντ, ισλαμικές ανταρτικές ή και τρομοκρατικές ομάδες, οι Αμερικανοί μέσω ειδικών δυνάμεων και σε συνεργασία με τους Κούρδους, οι Ρώσοι με στρατιώτες αλλά και με μισθοφόρους, οι Ιρανοί μέσω της Χεζμπολάχ και των Φρουρών της Επανάστασης, οι Τούρκοι, αλλά και οι Ισραηλινοί (σίγουρα μέσω αέρος, αλλά ουδείς μπορεί να αποκλείσει ότι είναι παρόντες και στο έδαφος). Υπάρχουν επίσης υπολείμματα του Ισλαμικού Κράτους, κυρίως στα σύνορα με το Ιράκ.

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς μάγος για να καταλάβει πόσο εύκολο είναι να γίνει ένας λάθος υπολογισμός από μία από τις παραπάνω πλευρές. Ο Τζούλιαν Μπόργκερ του «Guardian» έγραψε ότι η κατάσταση μυρίζει «Σαράγεβο το 1914», θυμίζοντας την κατάσταση που επικρατούσε στα Βαλκάνια τους μήνες πριν από το ξέσπασμα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.

Όλοι θυμούνται τι συνέβη μετά  – και όσοι δεν το θυμούνται ας διαβάσουν τους «Υπνοβάτες» του Κρίστοφερ Κλαρκ.

Θα απαιτηθεί μεγάλη ψυχραιμία από τους «μεγάλους παίκτες» για να αποφευχθεί κάτι μοιραίο. Οι περισσότεροι ανησυχούν για τα ένστικτα του Ντόναλντ Τραμπ που αλλάζει διαθέσεις και αποφάσεις μέσα σε λίγες ώρες.

Τι θα πράξει άραγε αν χρειαστεί να λάβει μία απόφαση «ζωής ή θανάτου;». Θα συμβουλευθεί τους ειδικούς ή «θα το πάρει επάνω», σε μία περίοδο μάλιστα που στο εσωτερικό πιέζεται λόγω της έρευνας για τις προεκλογικές σχέσεις του με τη Ρωσία;

Αυτή τη στιγμή το Συριακό έχει μετατραπεί σε μία αντιπαράθεση μεγάλων και μεσαίων δυνάμεων. Στις δεύτερες εντάσσεται και η γειτονική μας Τουρκία. Η Άγκυρα θα επιδιώξει, όπως παραδοσιακά έχει πράξει πολλάκις στο παρελθόν, να μεσολαβήσει ή και να μείνει στο περιθώριο μέχρι να δει προς τα που γέρνει η πλάστιγγα.

Ουδείς από τους εμπλεκομένους την εμπιστεύεται και ουδείς μπορεί να την αγνοήσει. Αυτό δεν πρέπει να διαφεύγει από το μυαλό όσων λαμβάνουν στρατηγικές αποφάσεις στην Αθήνα.