Ταλαιπωρία δίχως τέλος για τους ασφαλισμένους του ΕΟΠΥΥ Θεσσαλονίκης

Χάος επικρατεί στην Περιφερειακή Διεύθυνση του ΕΟΠΥΥ Θεσσαλονίκης, καθώς μία μόνο μονάδα δεν επαρκεί για να εξυπηρετήσει ολόκληρη την περιοχή. Όπως καταγγέλλουν εκπρόσωποι των νεφροπαθών, οι ασθενείς και οι συγγενείς τους υπόκεινται σε μεγάλη ταλαιπωρία για να καταθέσουν έγγραφα από ιατρικές δαπάνες που έχουν ήδη καταβάλει προκειμένου να αποζημιωθούν.

Το πρόβλημα το οποίο παρουσιάστηκε στην αρχή του έτους, με τη λειτουργία του ΕΦΚΑ και την μεταφορά στον ΕΟΠΥΥ αρμοδιοτήτων που είχε μέχρι και το τέλος του 2016 το ΙΚΑ, δηλαδή την εκκαθάριση των παραστατικών που αφορούν αποζημιώσεις προς τους ασφαλισμένους για ιατροτεχνολογικά υλικά και υπηρεσίες υγείας (οπτικά, λογοθεραπείες, εργοθεραπείες, αποκλειστικές νοσοκόμες κλπ), εξακολουθεί να υφίσταται στη Θεσσαλονίκη, αφού παράλληλα με τις αρμοδιότητες δεν μεταφέρθηκε το ανάλογο προσωπικό.

Αίτημα του Συλλόγου Νεφροπαθών Θεσσαλονίκης είναι η δημιουργία δεύτερης Περιφερειακής Διεύθυνσης του ΕΟΠΥΥ. «Στην Θεσσαλονίκη ως σήμερα λειτουργεί μόνο μια Περιφερειακή Διεύθυνση του ΕΟΠΥΥ (ΠΕ.ΔΙ.) για την εξυπηρέτηση 1,5 εκατομμυρίου ανθρώπων με αποτέλεσμα να διαδραματίζονται τραγικές αναξιοπρεπείς σκηνές τις περισσότερες μέρες του μήνα, παρά τις προσπάθειες των εργαζομένων στον Οργανισμό» καταγγέλλουν.

Όπως αναφέρουν, η δημιουργία και η λειτουργία δεύτερης ΠΕΔΙ στην Θεσσαλονίκη είναι αναγκαία και επιβεβλημένη γιατί θα ανακουφίσει σημαντικά την ταλαιπωρία των πολιτών της πόλης κατά την διαδικασία εξυπηρέτησης τους για υπηρεσίες του ΕΟΠΥΥ και θα βελτιώσει σημαντικά τις συνθήκες εργασίας και αποτελεσματικότητας των εργαζομένων στον Οργανισμό.

«Παρότι όμως ο ΕΟΠΥΥ διαθέτει το απαιτούμενο προσωπικό για να στελεχώσει την 2η ΠΕΔΙ, δεν διαθέτει ιδιόκτητα κτίρια για την στέγαση των υπηρεσιών. Δημόσια κτίρια όμως διαθέσιμα για την εγκατάσταση της 2ης ΠΕΔΙ υπάρχουν στην Θεσσαλονίκη, κατάλληλα, λειτουργικά και προσβάσιμα από ΑμεΑ. Τα κτίρια αυτά ανήκουν σε άλλους φορείς του δημοσίου που είτε συγχωνεύτηκαν είτε καταργήθηκαν και είναι μισοάδεια ή παραμένουν κλειστά χωρίς να αξιοποιούνται.

Δυστυχώς όμως οι δημόσιοι φορείς που διαχειρίζονται τα ακίνητα αρνούνται την παραχώρηση τους για τις ανάγκες εξυπηρέτησης των υπηρεσιών υγείας στην πόλη, επιδεικνύοντας τρομερή αναλγησία σε ένα τόσο σημαντικό πρόβλημα που ταλαιπωρεί τους Θεσσαλονικείς αλλά και όλη την Περιφερειακή Ενότητα». Ως παράδειγμα φέρνουν «τα μισοάδεια κτίρια του ΕΦΚΑ στην πόλη (ΙΚΑ, ΤΣΜΕΔΕ) ή κτίρια της πρώην Εργατικής Εστίας που διαχειρίζεται ο ΟΑΕΔ και είναι άδεια με λουκέτα στην πόρτα».


Έλενα Φυντανίδου