Μεγαλύτερος ΕΝΦΙΑ για οικία στους Αγ.Αναργύρους παρά για βίλα στις Σπέτσες

Ο ΕΝΦΙΑ είναι ένας άδικος φόρος, όπως συνήθιζε να λέει και ο ΣΥΡΙΖΑ, και
τα στοιχεία το αποδεικνύουν για άλλη μια φορά. Αφενός ο ΕΝΦΙΑ και οι
λοιποί φόροι ακινήτων εξακολουθούν να επιβάλλονται επί
εικονικών αξιών, ενώ ένας ιδιοκτήτης κατοικίας στους Αγίους Αναργύρους
καλείται να πληρώσει περισσότερα από έναν ιδιοκτήτη βίλας στις Σπέτσες.

Σύμφωνα με τον Ελεύθερο Τύπο, όπως προκύπτει από τα «ραβασάκια», που ξεκίνησαν να αποστέλλονται ήδη από την Κυριακή σε περισσότερους από 7,4 εκατομμύρια φορολογουμένους, ο ιδιοκτήτης ενός ακινήτου στους Αγίους Αναργύρους επιβαρύνεται με τον ίδιο κατά μέσο όρο φόρο (επιπλέον συμπληρωματικού ΕΝΦΙΑ) που καλείται να πληρώσει κάποιος ο οποίος έχει μία πολυτελή κατοικία, για παράδειγμα, στις Σπέτσες.

Σύμφωνα με τα στοιχεία, που επεξεργάστηκε το Πανελλαδικό Κτηματομεσιτικό Δίκτυο E – Real Estates και παρουσιάζει ο Ελεύθερος Τύπος, η αντικειμενική τιμή, με βάση τις οποίες υπολογίζεται ο ΕΝΦΙΑ, κυμαίνεται στα 900 ευρώ στις επίμαχες περιοχές, όταν η εμπορική ξεκινά από τα 450 ευρώ για τα ακίνητα 25ετίας στους Αγίους Αναργύρους και από τα 1.600 ευρώ στις Σπέτσες.

Παρομοίως, ένας ιδιοκτήτης στο Ιλιον, η περιουσία του οποίου αξίζει σήμερα περίπου 700 ευρώ/τ.μ., θα πληρώσει τον ίδιο ΕΝΦΙΑ με έναν κάτοχο ακινήτου στη Χίο, η εμπορική αξία του οποίου κυμαίνεται πέριξ των 1.200 ευρώ/τ.μ. Και οι δύο περιοχές έχουν αντικειμενική τιμή στα 750 ευρώ/τ.μ.

«Είναι πλέον σαφές για όλους ότι τα ποσά, που καλούνται οι ιδιοκτήτες ακινήτων να πληρώσουν κάθε χρόνο και ιδιαίτερα όσοι υπάγονται στο διπλό – συμπληρωματικό φόρο, δεν είναι φόροι, αλλά κυριολεκτικά λύτρα, προκειμένου να διασώσουν την περιουσία τους από τη δήμευση και οι ίδιοι να μείνουν εκτός φυλακής. Η αντοχή τους, όμως, στην ετήσια αυτή αφαίμαξη δεν θα διαρκέσει για πολύ ακόμη», επισημαίνει σε ανακοίνωσή της η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ιδιοκτητών Ακινήτων (ΠΟΜΙΔΑ) και προσθέτει:

«Το πιο ανήθικο και εξοργιστικό δεν είναι ότι ο ΕΝΦΙΑ και οι λοιποί φόροι ακινήτων εξακολουθούν να επιβάλλονται επί εικονικών αξιών, που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα, αλλά το ότι η προσαρμογή των αντικειμενικών τιμών στα δεδομένα της αγοράς έχει διασφαλιστεί εκ των προτέρων ότι θα συνοδεύεται από τεράστια αύξηση των φορολογικών συντελεστών, προκειμένου τα έσοδα να παραμείνουν στο ίδιο απαράδεκτο και αβάσταχτο επίπεδο».