Γράμματα στον Αϊ-Βασίλη

Πέρσι, περισσότερα από 4.000.000 παιδιά απ’ όλη την υφήλιο έγραψαν γράμμα στον πιο γενναιόδωρο, τον πιο μαγικό παππού όλου του κόσμου, όλων των εποχών. Αλλά και φέτος, όπως κάθε χρόνο, τις άγιες μέρες των Χριστουγέννων, τα ταχυδρομικά κουτιά των ΕΛΤΑ γεμίζουν όνειρα, ελπίδες, και επιθυμίες, αποτυπωμένα σε χαρτί από χεράκια παιδικά. Ένα Γράμμα στον πολυαγαπημένο μας Άι Βασίλη, ξεχωριστό για το κάθε παιδί, μοναδικό όπως κάθε παιδικό όνειρο, θα βρει παραλήπτη στην πιο ζεστή παραμυθένια αγκαλιά και στον πιο ονειρεμένο κατακόκκινο σάκο γεμάτο δώρα, συμπόνια, ελπίδα και ειρήνη.

Αυτός ο μοναδικός θησαυρός από παιδικά γράμματα προς τον Άι Βασίλη τα τελευταία 20 και πλέον χρόνια, συγκεντρώθηκαν με αγάπη και φροντίδα σε ένα μοναδικό λεύκωμα, που κυκλοφόρησε με μοναδικό σκοπό να μας ταξιδέψει στην άφθαρτη αγνότητα, φαντασία και μαγεία της παιδικής ψυχής, και επιπλέον να μας θυμίσει πως όλοι έχουμε δικαίωμα στο όνειρο, όλοι αξίζουμε λίγη από τη χριστουγεννιάτικη παραμυθένια χρυσόσκονη που σκορπίζουν απλόχερα γύρω τους οι επιθυμίες των παιδιών μας.

Το λεύκωμα «Γράμματα στον Αϊ-Βασίλη» των ΕΛΤΑ, περιλαμβάνει, εκτός από τα γράμματα των παιδιών, τέσσερα αυτοκόλλητα γραμματόσημα της αναμνηστικής σειράς «Χριστούγεννα», δύο φακέλους κι επιστολόχαρτα για να σταλεί νέο γράμμα στον Άγιο Βασίλη.

Εμείς σας παραθέτουμε τα πιο αστεία γράμματα όπως τα έστειλαν στα ΕΛΤΑ (μαζί και με τα ορθογραφικά τους λάθη) παιδάκια απ’ όλη την χώρα.

«θέλω μια μεγάλη χάρη. Το βράδυ, στην προσευχή σου να παρακαλέσεις τον Θεούλη να μου χαρίσει ένα αδελφάκι γιατί νιώθω τόσο μόνη. Εγώ προσεύχομαι, αλλά τίποτα. Μήπως η δική σου προσευχούλα ακουστεί. Σ’ αγαπώ πολύ και σ’ ευχαριστώ που υπάρχεις»

«Φέτος δεν ήμουν τόσο καλό παιδί. Από σένα θέλω να υπάρχει ειρήνη κι ευτυχία σε όλο τον κόσμο. Για μένα θέλω ένα άρωμα (με απαλή μυρωδιά), ένα κολιέ από κρύσταλλο και χάντρες για τα νύχια. Ξέρω πως είναι πολλά. Αν μπορείς να μου τα φέρεις»

«Ήμουν καλό παιδάκι αλλά όχι και αγγελούδι. Μην με αδικήσεις και δεν μου φέρεις δώρο θα κλαίω 2 μέρες»

«Σήμερα έμαθα τη διεύθυνση σου και αποφάσισα να σου στείλω το γράμμα μου, κατευθείαν στο σπίτι σου. Δώρο; Εδώ σε θέλω κάβουρα!! Λοιπόν Αϊ-Βασίλη μου το καλύτερο δώρο για εμάς τα παιδιά είναι η ειρήνη! Κατά βάθος. Όμως, όλα θέλουμε ένα δώρο. Ότι και να είναι! Εγώ λοιπόν, φέτος, Αϊ-Βασίλη, Θα ήθελα να μου φέρεις ένα ωραίο λογοτεχνικό βιβλίο, με πολλές σελίδες και πολλά μυστήρια που δεν πρέπει να μείνουν ανεξιχνίαστα. Αλλά και να μη μου στείλεις τίποτα δεν θα παρεξηγηθώ, φτάνει να μην αποκλειστούμε στην Καβάλα και δεν πάμε στο Νευροκόπι!!!»

«Που εισαι Ρε κουκλε? Τι έγινε ρε φίλε Θα μου φερεις τιποτα φετος. Δεν θελω τιποτα φοβερο ε,,, μονο ένα 500€»

«Θα ήθελα για την Πρωτοχρονιά να μου φέρεις ένα σκύλο ξανθό Labrador μέσα σε ένα μωβ κουτί με ροζ κορδέλα και το κουτί να έχει δυο τρύπες για να ανασαίνει. Α! μέσα στο κουτί να βάλεις νερό και κομμένες εφημερίδες. Στο ζήτησα και πέρσι αλλά δεν μου τον έφερες. Δεν παραπονέθηκα. Όμως φέτος δεν θέλω αηδίες Άγιε Βασίλη. Φέρε μου το σκύλο αλλιώς αλίμονο σου!»

«Εάν δε μου φέρεις, αυτά που σου ζήτησα, θα στεναχορηθώ πάρα πολύ. Αλλά εγώ, θα συνεχίσω να σε αγαπώ. Σε παρακαλώ πολύ, φέρε μου αυτά που σου ζήτησα. Στο ζητάω μέσα απ’ τα βάθη της καρδιάς μου. Σε παρακαλώ πολύ, φερ’τα μου, όσο κι αν σου φαίνονται πολλά. Θα ήθελα να σου ανοίξω την καρδιά μου και να σου πω, ότι είμαι πολύ χαρούμενη και δεν θέλω να είμαι λυπημένη, την ημέρα των Χριστουγέννων».

«Θα ήθελα να φέρεις στην μαμά μου Ένα δακτυλίδι BVLGARI και Ένα σετ κασκόλ γάντια και σκουφί. Θα ήθελα επίσης να της το φέρεις στο μέρος που θα είμαστε. Με αγάπη το πεδάκι που σου είχε γράψει για ένα γουόκμαν».

«Αν και είμαι μεγάλη για να σου γράψω γράμμα, (13 χρονών και πηγαίνω β’ γυμνασίου) ελπίζω να μην με κοροϊδεύεις τέλος πάντων ας μην τα πολυλογώ, θέλω να μου κάνεις μια χάρη, όπως πάντα, θέλω να μου φέρεις ένα μαύρο παντελόνι με αστεράκια και χρυσόσκονη όπως αυτό που είδα σήμερα στην λαϊκή (14 νούμερο) Αν δε μπορείς φέρε μου ένα τζιν παντελόνι καμπάνα ή κόκκινες μπότες (38 νούμερο)»

«Να σου πω κάτι: Εκείνα τα ωραία γράμματα που έβλεπες στα γράμματα που σου έστελνα όταν ήμουν 4 χρονών δεν ήταν δικά μου ήταν της μαμάς μου».

«…για να σε διευκολύνω μέσα στο φακελάκι έχει μια λίστα και έχω σημειώσει ένα Χ σε αυτά που θέλω».

«Ελπίζουμε το γράμμα μας να σε βρει καλά. Εμείς θα θέλαμε αν μπορείς να μας φέρεις: Θα ήθελα ένα πόνι με φτερά, μια κούκλα με φόρεμα και παπούτσια. Εγώ θα ‘θελα ένα σκυλάκι, που έχει, ένα, κουμπάκι, που το πατάμε, και γαβγίζει, και τη μπάρμπι του μαγικού νησιού, και θα ήθελα ένα μικρόφωνο, που θα έχει ένα κουμπάκι, που το πατάω και ανοίγει και όταν το ξαναπατάω, να κλείνει. Η μαμά μου θέλει μια σοκολάτα. Θα ήθελα και ένα σιντί με μουσική μπαλέτου. Μην με ξεχάσεις…»

Αλλά και η καθοδήγησή τους για να βρει το σπίτι τους είναι επίσης μοναδική…

«Μόλις μπαίνεις στο στενό, βλέπεις απέναντι το ροζ σπίτι. Από αριστερά δεύτερη πόρτα και χτυπάς το κουδούνι που είναι γραμμένα τα γράμματα με κόκκινο χρώμα. Μόλις μπεις ανεβαίνεις και φτάνεις στη τρίτη πόρτα. Εκεί είναι το σπίτι μου.»

«Το σπίτι είναι πηλωτή και από κάτω εμείς μένουμε στο αριστερό μπροστινό διαμέρισμα και μπροστά είναι ένα μεγάλο δέντρο.»

«Επειδή έχουμε καλοριφέρ και δεν θα χωρέσεις να μπεις πάρκαρε το έλκηθρό σου πάνω στο γκαράζ του συνεργείου. Τα κλειδιά βάλτα μέσα στην κάλτσα που θα έχω βάλει στην πόρτα μου».

«Αν δεν βρεις το στενό που μένω, πάρε με τηλέφωνο.»

«Επίσης να μπεις και από το μπαλκόνι, εκεί θα έχουμε βάλει 10 καρότα για τους ταράνδους σου και άλλα 10 κουλούρια για σένα».

«Αι Βασίλη άμα τύχει και δεν δουλεύει το ασανσέρ ανέβα με τις σκάλες».