Η απάντηση Τσακαλώτου στον Τόμσεν για πλεονάσματα και συντάξεις

Η Ελλάδα δεν έχει συμφωνήσει σε τίποτα ακόμη σχετικά με τα πρωτογενή πλεονάσματα μετά το 2018, ενώ η πάγια θέση μας είναι ότι υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα για μια οικονομία όπως αυτή της Ελλάδας, δεν έχουν καμία οικονομική ή πολιτική λογική, τονίζει ο Ευ.Τσακαλώτος, απαντώντας στο κείμενο του Π.Τόμσεν του ΔΝΤ. Ο υπουργός δεν αρνείται βέβαια ότι η πίεση από τους δανειστές είναι έντονη.

Χαρακτηρίζοντας την ανάλυση των αξιωματούχων του ΔΝΤ «φειδωλή με την αλήθεια» εξαπολύει επίθεση στο ΔΝΤ για τη στάση του στο Eurogroup, όπου «έκανε ελάχιστα» για να υποστηρίξει τη θέση του για μείωση πλεονασμάτων και να αμβλύνει την πίεση απέναντι στην Ελλάδα. «Δεν μπήκαν καν στον κόπο να σχολιάσουν τη συμβιβαστική πρόταση μας» λέει εμφατικά ο Ευ.Τσακαλώτος.

Ψευδή τα στοιχεία του Τόμσεν και περί γενναιοδωρίας φορολογικού και συντάξεων, λέει ο υπουργός και παραθέτει στοιχεία.

Μέσω δηλώσεων του στο Guardian ο υπουργός Ευ.Τσακαλώτος δίνει επίσημη απάντηση στις απόψεις που εξέφρασαν οι αξιωματούχοι του ΔΝΤ με κείμενο που ανάρτησαν στην ιστοσελίδα του ΔΝΤ το βράδυ της Δευτέρας, παίρνοντας τη σκυτάλη από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Δ.Τζανακόπουλο και τον υπουργό Οικονομίας Δ.Παπαδημητρίου που προϊδέασαν για την αντίδραση της κυβέρνησης.

Τζανακόπουλος και Παπαδημητρίου εστίασαν την κριτική τους στις πολλές λανθασμένες προβλέψεις και αναλύσεις που έχει μέχρι σήμερα κάνει το ΔΝΤ για την ελληνική οικονομία -κάποιες εκ των οποίων έχουν στοιχίσει πολύ ακριβά στην οικονομία και στην κοινωνία, οπότε η αναγνώρισή τους ακόμη και από την ίδια την Λαγκάρντ εκ των υστέρων μόνο… ιστορική σημασία μπορεί να έχει. Πόσω μάλλον που το ΔΝΤ από ό,τι φαίνεται εξακολουθεί να βασίζεται στα ίδια οικονομικά μοντέλα, επιμένοντας για λήψη νέων -κοινωνικά βάρβαρων στην πλειονότητά τους- μέτρων.

Ποτέ δεν συμφωνήσαμε για πλεονάσματα 3,5%

Όπως αναφέρει ο κ. Τσακαλώτος «Οι κ.κ. Obstfeld και Thomsen, σε ένα κείμενό τους που δημοσιεύτηκε χθες το βράδυ, υποστηρίζουν ότι το ΔΝΤ δεν ζητά περισσότερα μέτρα λιτότητας, αλλά μάλλον είναι το θύμα μιας ‘παράξενης’ προδιάθεσης της Ελλάδας να «συμφωνήσει» σε υψηλότερους πρωτογενείς δημοσιονομικούς στόχους του 3,5% του ΑΕΠ στην περίοδο μετά το πρόγραμμα. Η ανάλυση βασίζεται σε μια ιδιότυπη αντίληψη του όρου «συμφωνία». Και είναι μια ανάλυση φειδωλή με την αλήθεια».

Κατά τη διάρκεια του τελευταίου Eurogroup, συνεχίζει ο υπουργός «εξέφρασα τη θέση της ελληνικής κυβέρνησης, ότι υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα για μια οικονομία όπως αυτή της Ελλάδας, δοθέντων των όσων έχει περάσει κατά τη διάρκεια της κρίσης δεν έχουν καμία οικονομική ή πολιτική λογική.

» Ορισμένα κράτη-μέλη υποστήριξαν τη θέση ότι το ποσοστό 3,5% θα πρέπει να διατηρηθεί για δέκα χρόνια· άλλοι προσανατολίζονται στην κατεύθυνση ενός συμβιβασμού πέντε ετών. Η ελληνική θέση ήταν και είναι ότι κανένα από τα δύο δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει για την Ελλάδα και προτείναμε τη συμβιβαστική λύση της άμεσης μείωσης στο 2,5%, αλλά μετά από συμφωνία με τους θεσμούς ότι οι πόροι που θα απελευθερωθούν από τη μείωση της μίας ποσοστιαίας μονάδας (1%) από το 3,5% θα πρέπει να δαπανηθούν εξ ολοκλήρου στη μείωση των φόρων για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, ενισχύοντας έτσι την ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη».

Στο Εurogroup το ΔΝΤ ποιεί την νήσσαν…

«Ποια ήταν η απάντηση του ΔΝΤ; Το ΔΝΤ υποστήριξε στο πλαίσιο του Eurogroup ότι: ‘Δεν έχει σημασία για μας αν θα είναι υψηλά τα πλεονάσματα για τρία, πέντε ή δέκα χρόνια, θα πρέπει να βρούμε περισσότερα μέτρα ώστε οι ‘αριθμοί να βγαίνουν’ δεδομένου ότι δεν νομίζουμε ότι το 3,5% είναι εφικτός στόχος χωρίς τέτοια μέτρα’. Δεν μπήκαν καν στον κόπο να σχολιάσουν την συμβιβαστική μας πρόταση» τόνισε ο κ. Τσακαλώτος.

Άρα, η Ελλάδα, συνέχισε ο υπουργός «δεν έχει «συμφωνήσει» σε τίποτα ακόμα. Ωστόσο, είναι κάτω από έντονη πίεση από τους πιστωτές της να το πράξει. Το ΔΝΤ έχει κάνει ελάχιστα για να αμβλύνει αυτή την πίεση. Αντί να έχει το θάρρος της γνώμης του και να μας βοηθήσει να μειώσουμε το μέγεθος ή / και τη χρονική περίοδο των πλεονασμάτων, βάζει όλη την πίεση σε εμάς για να καθορίσουμε νέα μέτρα λιτότητας για το 2019 και μετά. Το ΔΝΤ υποστηρίζει ότι εξακολουθεί να προτιμά το 1,5%, για το οποίο σχεδόν όλοι οι οικονομολόγοι θα συμφωνούσαν ότι απέχει πολύ από το 3,5%. Ωστόσο, σε καμία στιγμή κατά τη διάρκεια της συζήτησης, το ΔΝΤ δεν υπαινίχτηκε καν την ιδέα, ότι αν δεν μειωθούν τα πλεονάσματα, τότε δεν θα μπορούσε να συμμετάσχει στο πρόγραμμα».

Ποια «γενναιοδωρία» όταν το 1/3 απειλείται με φτώχεια;

Σκληρή απάντηση δίνει ο Ευ.Τσακαλώτος και σε όσα υποστηρίζει το Ταμείο περί γενναιόδωρων φοροαπαλλαγών και συντάξεων, κατηγορώντας το μεταξύ άλλων ότι ενώ επισήμως τονίζει τη σημασία της ανάπτυξης χωρίς αποκλεισμούς, ουσιαστικά και προκειμένου να βγαίνουν οι αριθμοί ζητά από την Ελλάδα μέτρα που θα αυξήσουν την ανισότητα και θα ωθήσουν περισσότερους ανθρώπους στον κοινωνικό αποκλεισμό.

Ειδικότερα, ο υπουργός Οικονομικών επισημαίνει «Ως προς τη θέση ότι ‘η Ελλάδα δεν μπορεί να εκσυγχρονίσει την οικονομία της ενισχύοντας την χρηματοδότηση για υποδομές και για καλά στοχευμένα κοινωνικά προγράμματα ενώ παράλληλα απαλλάσσει πάνω από τα μισά νοικοκυριά από τη φορολογία εισοδήματος, και καταβάλλει δημόσιες συντάξεις στα επίπεδα των πλέον πλούσιων Ευρωπαϊκών χωρών’, αυτό που πρέπει να ειπωθεί είναι ότι οι δαπάνες της Ελληνικής κυβέρνησης τόσο για τις συντάξεις όσο και για άλλα επιδόματα είναι περίπου στο 70% του μέσου όρου της ΕΕ και στο 52% εκείνου της Γερμανίας».

«Όταν περίπου το 45% των συνταξιούχων έχουν μηνιαίες αποδοχές κάτω από το όριο της φτώχειας των 665 ευρώ, και σχεδόν τέσσερα εκατομμύρια άνθρωποι, δηλαδή περισσότερο από το ένα τρίτο του πληθυσμού, έχουν χαρακτηριστεί ότι κινδυνεύουν από τη φτώχεια ή τον κοινωνικό αποκλεισμό, είναι δυνατόν το κύριο πρόβλημα στην Ελλάδα να είναι ότι οι συντάξεις και το αφορολόγητο όριο είναι πολύ γενναιόδωρα;» λέει χαρακτηριστικά ο υπουργός και συνεχίζει:

«Την ίδια στιγμή, ο μόνος λόγος για τον οποίο περισσότεροι άνθρωποι απαλλάσσονται από την καταβολή φόρου εισοδήματος είναι ότι λιγότεροι άνθρωποι έχουν αξιοπρεπή εισοδήματα. Έτσι, το ΔΝΤ, το οποίο υποτίθεται ότι επανεξετάζει τη σχέση μεταξύ της ανάπτυξης και της ανισότητας -και δικαίως τονίζει τη σημασία της ανάπτυξης χωρίς αποκλεισμούς- φαίνεται να αγνοεί ότι η περαιτέρω μείωση των συντάξεων και η αύξηση του αφορολόγητου ορίου δεν μπορεί παρά να αυξήσουν τόσο την ανισότητα όσο και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Όμως, τουλάχιστον τότε… οι αριθμοί θα βγαίνουν».

«Ο Οξφορδιανός φιλόσοφος J. L. Austen ήταν ιδιαίτερα επικριτικός στην επιχειρηματολογία που βασίζεται στην ακόλουθη τεχνική: τη μια στιγμή λες κάτι και την άλλη το παίρνεις πίσω. Στο ΔΝΤ μπορεί να ασκηθεί κριτική για τη χρήση αυτής ακριβώς της τεχνικής. Ζητά από τους Έλληνες συνταξιούχους και τις φτωχότερες τάξεις μισθωτών να είναι φειδωλοί στις ανάγκες τους, την στιγμή που το ίδιο το ΔΝΤ είναι φειδωλό με την αλήθεια» τονίζει ο Ευ.Τσακαλώτος.

Αργυρώ Τσατσούλη

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ