Ρευματοειδής Αρθρίτιδα: Ίδιας αποτελεσματικότητας certolizumab pegol και adalimumab

Δεν διαπιστώθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά αποτελεσματικότητας μεταξύ του certolizumab pegol και τoυ adalimumab σε συνδυασμό με μεθοτρεξάτη στην θεραπεία της ρευματοειδούς αρθρίτιδας, σύμφωνα με τα αποτελέσματα συγκριτικής μελέτης που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο The Lancet.

Πάντως, τα δεδομένα της μελέτης τεκμηρίωσαν ότι η αλλαγή θεραπείας μεταξύ αυτών των δύο αντι-TNF φαρμάκων χωρίς περίοδο έκπλυσης ήταν επωφελής για ορισμένους ασθενείς.

Πρόκειται για την πρώτη έρευνα απευθείας σύγκρισης των certolizumab pegol και adalimumab σε ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα χωρίς προηγούμενο ιστορικό βιολογικής θεραπείας.

Η EXXELERATE ήταν μια μελέτη Φάσης 4, διάρκειας 24 μηνών (104 εβδομάδων) τυχαιοποιημένη, μονά τυφλή, παράλληλων ομάδων, απευθείας σύγκρισης μελέτη υπεροχής. Είχε σχεδιασθεί για να αξιολογήσει την βραχυπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη αποτελεσματικότητα του certolizumab pegol σε σύγκριση με το adalimumab, και στις δύο περιπτώσεις σε συνδυασμό με μεθοτρεξάτη, για την θεραπευτική αντιμετώπιση ασθενών με μέτρια ως σοβαρή ρευματοειδή αρθρίτιδα που δεν είχαν εμφανίσει επαρκή ανταπόκριση στην μεθοτρεξάτη.

Tα κύρια καταληκτικά σημεία της μελέτης ήταν το ποσοστό ασθενών με ανταπόκριση ACR20 κατά την Εβδομάδα 12 (δηλαδή, βελτίωση κατά 20% του αριθμού των ευαίσθητων ή διογκωμένων αρθρώσεων και βελτίωση κατά 20% σε τουλάχιστον τρία από τα πέντε άλλα κριτήρια: αξιολόγηση ασθενούς, αξιολόγηση ιατρού, κλίμακα πόνου, ερωτηματολόγιο αναπηρίας/λειτουργικότητας και δείκτες οξείας φάσης) και το ποσοστό ασθενών που πέτυχαν χαμηλή ενεργότητα της νόσου (DAS28[ESR] ≤3.2) κατά την Εβδομάδα 104.

Οι ασθενείς, που δεν είχαν ιστορικό προηγούμενης βιολογικής θεραπείας (n=915) και έπασχαν από μέτρια ως σοβαρή ρευματοειδή αρθρίτιδα και είχαν ανεπαρκή ανταπόκριση στη μεθοτρεξάτη, κατανεμήθηκαν τυχαία κατά το σημείο αναφοράς (Εβδομάδα 0) με αναλογία 1:1 σε θεραπεία με ένα από τα δύο σχήματα:

• Καθιερωμένο δοσολογικό σχήμα φόρτισης με certolizumab pegol 400 mg κατά τις Εβδομάδες 0, 2 και 4 + μεθοτρεξάτη και στην συνέχεια certolizumab pegol 200 mg κάθε 2 εβδομάδες + μεθοτρεξάτη.
• Adalimumab 40 mgκάθε 2 εβδομάδες + μεθοτρεξάτη, με χορήγηση επίσης εικονικού φαρμάκου κατά τις Εβδομάδες 0, 2 και 4 για την διατήρηση της τυφλοποίησης

Η δόση της μεθοτρεξάτης διατηρήθηκε στα 15–25 mg/εβδομάδα από το στόμα ή υποδορίως και υπήρχε η δυνατότητα μόνο μίας τροποποίησης της δόσης μεταξύ της Εβδομάδας 12 και της Εβδομάδας 52, καθώς και η δυνατότητα μίας τροποποίησης της δόσης μεταξύ της Εβδομάδας 52 και της Εβδομάδας 104. Για τους ασθενείς που αδυνατούσαν να ανεχθούν την μεθοτρεξάτη σε αυτές τις δόσεις, υπήρχε η δυνατότητα μείωσης της δόσης της μεθοτρεξάτη σε 10 mg/εβδομάδα μετά την Εβδομάδα 12.

Κατά την Εβδομάδα 12, οι ασθενείς κατηγοριοποιήθηκαν ως ανταποκρινόμενοι εφόσον είχαν επιτύχει χαμηλή ενεργότητα της νόσου, που ορίζεται ως DAS28(ESR) ≤3.2,ή είχαν μεταβολή της DAS28(ESR) σε σχέση με το σημείο αναφοράς (CFB) με μείωση ≥1.2.

Η ανταπόκριση των ασθενών κατά την Εβδομάδα 12 καθόριζε ποια θεραπεία θα λάμβαναν από αυτό το σημείο και έπειτα. Όσοι είχαν εμφανίσει ανταπόκριση κατά την Εβδομάδα 12 συνέχισαν την λήψη της αρχικής θεραπείας ως την Εβδομάδα 104. Όσοι δεν είχαν εμφανίσει ανταπόκριση κατά την Εβδομάδα 12 άλλαξαν θεραπεία, είτε από certolizumab pegol σε adalimumab ή αντίστροφα, ανάλογα με την αρχική τυχαιοποιημένη θεραπεία τους. Κατά την Εβδομάδα 24, τα άτομα που είχαν επιτύχει χαμηλή ενεργότητα της νόσου, η οποία ορίζεται ως DAS28 (ESR)<ή= 3.2 ή ως μείωση κατά ≥1.2 της DAS28 (ESR) από την Εβδομάδα 12, συνέχισαν την θεραπεία τους ως την Εβδομάδα 104, ενώ όσοι δεν είχαν επιτύχει κανένα από αυτά τα δύο κριτήρια αποσύρθηκαν από την μελέτη. Οι ασθενείς και οι ερευνητές βρίσκονταν σε τυφλοποίηση ως την Εβδομάδα 12 και στην συνέχεια μόνο οι ερευνητές παρέμειναν σε τυφλοποίηση ως την Εβδομάδα 104.

«Πριν από την EXXELERATE, δεν υπήρχε επαρκές σύνολο δεδομένων που να υποστηρίζει την χρήση των αντι-TNF μετά την αρχική αποτυχία της θεραπείας με αντι-TNF, καθώς καμιά μελέτη δεν είχε αξιολογήσει την αποτελεσματικότητα μιας άμεσης αλλαγής θεραπείας από ένα αντι-TNF προς κάποιο άλλο. Η EXXELERATE, μεταξύ άλλων σημαντικών πληροφοριών, παρέχει δεδομένα που υποστηρίζουν την προσέγγιση της στοχευμένης θεραπείας, δίνοντας έμφαση στην σημασία της λήψης κλινικών αποφάσεων τρεις μήνες μετά την έναρξη της θεραπείας. Ακολουθώντας αυτή την προσέγγιση και χρησιμοποιώντας ένα δεύτερο αντι-TNF την Εβδομάδα 12 σε περίπτωση ανεπαρκούς ανταπόκρισης, οι κλινικοί ιατροί μεγιστοποιούν το δυνητικό όφελος της αντι-TNF θεραπείας. Αυτό επιτρέπει επίσης την έγκαιρη επισήμανση εντός 6 μηνών των ασθενών που ενδέχεται να μην έχουν επαρκή ανταπόκριση στην αντι-TNF θεραπεία και που ενδέχεται να ωφεληθούν από έναν διαφορετικό μηχανισμό δράσης» εξηγεί ο Γιόζεφ Σμολεν καθηγητής Παθολογίας στο Τμήμα Ρευματολογίας του Ιατρικού Πανεπιστημίου της Βιέννης.

health.in.gr