Μπατακλάν: Όταν η μουσική σταμάτησε για να…έρθει η κόλαση

To αποτρόπαιο πρόσωπο της τρομοκρατίας είδαν εκατοντάδες άνθρωποι το εφιαλτικό εκείνο βράδυ της Παρασκευής. Ένα βράδυ που έχει γραφτεί στις πιο μελανές σελίδες της σύγχρονης ιστορίας. Μετά την αιματηρή νύχτα της 13ης Νοεμβρίου 2015, ξημέρωσε μια διαφορετική ημέρα για την Ευρώπη, μια ημέρα που ο φόβος των εκτεταμένων τρομοκρατικών δράσεων τάραξε την καθημερινότητα εκατομμυρίων πολιτών.

Οι συντονισμένες επιθέσεις με πυροβόλα όπλα στο Παρίσι εκτός από λουτρό αίματος, 130 νεκρούς και σπαραγμό, άφησαν πίσω τους γενικευμένο φόβο. Το Ισλαμικό Κράτος, που ανέλαβε την ευθύνη για τις επιθέσεις, δεν στάθηκε μόνο στο Παρίσι αλλά δημιούργησε εστίες πανικού και αβεβαιότητας ανά την Ευρώπη, στέλνοντας μήνυμα μίσους στη Δύση.

Έναν χρόνο μετά την τραγωδία οι μνήμες είναι νωπές. Οι επιθέσεις στο κέντρο του Παρισιού, έξω από το Stade de France, κατά τη διάρκεια του ποδοσφαιρικού αγώνα Γαλλίας-Γερμανίας, σε πολυσύχναστα μπαρ και εστιατόρια και στο Μπατακλάν, όπου έδινε συναυλία το αμερικανικό ροκ συγκρότημα Eagles of Death Metal, άφησαν πίσω εκατοντάδες νεκρούς και τραυματίες γράφοντας μια «μαύρη επέτειο» στην ιστορία της Γαλλίας.

• Συναυλία κάθαρσης και αναγέννησης με τον Στινγκ στο Bataclan έναν χρόνο μετά

Οι πρώτες ώρες από την αιματοβαμμένη Παρασκευή μαρτυρικές, οι πληροφορίες διάχυτες και η σύγχυση που επικρατούσε ήταν εμφανής.

Το δράμα εκτυλίχθηκε και στην αίθουσα του Μπατακλάν, ενός θεάτρου που εγκαινιάστηκε το 1865. Όταν σημειώθηκε η «τεράστια έκρηξη», όπως περιέγραψαν αυτόπτες μάρτυρες, στο μέρος εκείνο βρίσκονταν περίπου 1.500 θεατές.

Οι ένοπλοι δράστες εισέβαλαν στο κτίριο από την κεντρική είσοδο μισή, περίπου, ώρα, αφότου είχε ξεκινήσει η συναυλία των Eagles of Death Metal και ξεκίνησαν να πυροβολούν όσους βρίσκονταν στο μπαρ.

«Υπήρχε αίμα παντού. Άνοιξαν πυρ μέσα στο πλήθος», είχε αναφέρει άνδρας που κατάφερε να ξεφύγει από την επίθεση.

«Είμαι ακόμη μέσα στο Μπατακλάν. Πρώτος όροφος. Βαριά τραυματισμένος. Υπάρχουν επιζώντες στο εσωτερικό. Σφάζουν όλο τον κόσμο, έναν προς έναν. Στον πρώτο όροφο γρήγορα», τα σπαρακτικά λόγια ενός ομήρου που έκανε έκκληση για βοήθεια μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα.

Για τυφλούς πυροβολισμούς μέσα στο πλήθος έκαναν λόγο μάρτυρες της επίθεσης. Επιζώντες του μακελειού ανέφεραν πως οι δράστες φώναζαν «Allahu Akbar» («Ο Θεός είναι μεγάλος»).

«Η μουσική είχε σταματήσει, όλος ο κόσμος είχε πέσει κάτω, συνέχισαν να πυροβολούν τον κόσμο… Ήταν κόλαση», μια άλλη μαρτυρία που θέτει σε κοινή θέα το μέγεθος της τυφλής βίας.

Mέσα από ένα κόμικ, το «Mon Bataclan», ο Φρεντ Ντιγουάιλντ, επιζών της επίθεσης, μίλησε για το δικό του δράμα στην αίθουσα του συναυλιακού χώρου.

«Όταν άρχισαν να πυροβολούν δεν ήμασταν τίποτα άλλο παρά μια μάζα επιζώντων, τραυματιών, νεκρών, μια μάζα θανάτου, που ούρλιαζε από τρόμο», θυμάται ο Φρεντ που κειτόταν δίπλα σε έναν νεκρό.

Δεν κατάφερε να νιώσει μίσος μετά την επίθεση στο Μπατακλάν, όπου 90 άνθρωποι νεαρής, κυρίως, ηλικίας έπεσαν νεκροί από τα πυρά των τζιχαντιστών. «Δεν πρέπει να υποκύψουμε στον φόβο της μαντίλας, του μελαμψού, του Άλλου», είχε δηλώσει μετά το αιματηρό περιστατικό.

Συγκλόνισε και η διήγηση μιας νεαρής κοπέλας, 22 χρονών, που έζησε την φρίκη του τρομοκρατικού χτυπήματος και από τύχη επέζησε. Η Ιζομπέλ Μπρόουντερι, ξαπλωμένη σε μία λίμνη αίματος, παρίστανε τη νεκρή και περίμενε τη σφαίρα που θα βάλει τέλος στη ζωή της.

«Οι ένοπλοι ήταν σχολαστικοί. Πυροβολούσαν τον κόσμο χωρίς κανένα ενδιαφέρον για την ανθρώπινη ζωή», είχε γράψει η νεαρή κοπέλα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και επαναφέροντας την τραγωδία στη μνήμη της, είχε πει: «Ήμουν ξαπλωμένη στο αίμα αγνώστων και περίμενα τη σφαίρα μου που θα βάλει τέλος στην 22χρονη ζωή μου. Έβλεπα κάθε πρόσωπο που είχα αγαπήσει και ψιθύριζα »σε αγαπώ»».

Δεν διαγράφεται από τη μνήμη και η ιστορία του Μάικλ Ο’ Κόνορ. Ο 30χρονος Βρετανός ανακαλώντας τις τραγικές εκείνες στιγμές που βίωσε, είχε αναφέρει: «Είδα δυο νέους ανθρώπους στο πίσω μέρος του συναυλιακού χώρου που είναι για όρθιους. Μας διέταξαν να ξαπλώσουμε όλοι κάτω στο πάτωμα. Και τότε άρχισαν να πυροβολούν αδιακρίτως προς όλες τις κατευθύνσεις με τα όπλα τους, που έμοιαζαν με καλάσνικοφ».

Ο Μάικλ πίστεψε ότι επρόκειτο να πεθάνει, αλλά πριν συμβεί αυτό ήθελε να σώσει την κοπέλα του. Με το σώμα του κατάφερε να καλύψει την γαλλίδα σύντροφό του, Σάρα Μπαντέλ Κρέι, προστατεύοντάς την από τις σφαίρες. Τελικά και οι δύο βγήκαν ζωντανοί από το Μπατακλάν.

Η ιστορία του Στεφάν Τουλουάν είναι διαφορετική. Ανήκει στην ομάδα ατόμων που έπεσαν θύματα ομηρίας των ενόπλων δραστών. Δεν έχασε τη ζωή του, αλλά από τη μνήμη του δεν φεύγει ο πόνος του φρικιαστικού συμβάντος στο Μπατακλάν. Αποφάσισε, έτσι, να αποφύγει τη συναυλία του Στινγκ το βράδυ του Σαββάτου.

«Μόλις αντιλήφθηκα ότι πίσω από την επίθεση βρίσκονταν τζιχαντιστές, νόμιζα ότι ο θάνατος θα ήταν μονόδρομος. Καθώς θυμάμαι την επέμβαση των αστυνομικών δυνάμεων, απορώ πώς δεν υπήρξαν περισσότερα θύματα. Δεν μπορώ να καταλάβω με ποιο σκεπτικό οι ένοπλοι έστρεψαν τα καλάσνικοφ προς την αστυνομία και όχι προς τους ομήρους ή γιατί δεν αποφάσισαν να ανατιναχθούν. Από θαύμα επέζησα», είχε δηλώσει ο Στεφάν.

Ανάμεσα στους ήρωες της αιματηρής βραδιάς και οι Eagles of Death Metal που κατάφεραν να γλιτώσουν από τους πυροβολισμούς. Έναν, περίπου, μήνα μετά την πολύνεκρη επίθεση της 13ης Νοεμβρίου ανέβηκαν ξανά στη σκηνή του Μπατακλάν για να ανοίξουν τη συναυλία των U2.

Ντυμένα στα λευκά, τα μέλη του συγκροτήματος έπαιξαν μια παραλλαγή του τραγουδιού της Πάτι Σμιθ «People Have the Power» και αμέσως μετά το δικό τους τραγούδι, «I Love You All the Time».

Ο Μπόνο των U2, συγκίνησε ανεβαίνοντας στη σκηνή: «Δεν υπάρχει τίποτα άλλο από το να σας συστήσω σε κάποια άτομα των οποίων οι ζωές θα είναι πάντα κομμάτι του Παρισιού. Αυτοί είναι τα αδέρφια μας, και η σκηνή τους κλάπηκε πριν από τρεις βδομάδες».

Σχολιάζοντας στο BBC το τραγικό περιστατικό της 13ης Νοεμβρίου, ο γάλλος κοινωνιολόγος, Μισέλ Βεβιορκά, δηλώνει ότι απειλή δεν αποτελεί μόνο το ενδεχόμενο μιας μελλοντικής τρομοκρατικής επίθεσης. «Είναι πιο περίπλοκο το ζήτημα. Η κυβέρνηση αποφάσισε να τοποθετήσει περισσότερες αστυνομικές δυνάμεις στην πόλη και καλά έκανε. Η κίνηση αυτή όμως από μόνη της δεν φτάνει».

Προειδοποιητικά μηνύματα για το ενδεχόμενο νέων τρομοκρατικών επιθέσεων συνεχίζει να στέλνει η γαλλική κυβέρνηση έχοντας ακόμη την πικρή γεύση μιας από τις πιο τραυματικές εμπειρίες των τελευταίων 50 χρόνων.

Ελισάβετ Σταμοπούλου

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ