Να κυβερνήσει ζητά ο Ραχόι, πρώτος αλλά -ξανά- μη αυτοδύναμος

Την εντολή διακυβέρνησης ζητά ο Μαριάνο Ραχόι μετά την πρωτιά του δεξιού Λαϊκού Κόμματος (PP) στις νέες ισπανικές εκλογές, από τις οποίες -ξανά- κανένα κόμμα δεν βγαίνει αυτοδύναμο. Ικανοποιημένοι εμφανίζονται οι Σοσιαλιστές του PSOE που κατάφεραν να κρατήσουν τη δεύτερη θέση, απογοήτευση στο Podemos που κατέληξε πάλι τρίτο. Έτοιμο για συνομιλίες με στόχο τη συγκυβέρνηση δηλώνει το Ciudadanos, το οποίο ωστόσο παραμένει σε μειονεκτική θέση.

• Καθαρή νίκη Ραχόι, απογοήτευσαν οι Podemos

Με το σύνολο των ψήφων καταμετρημένο, στη Βουλή των 350 εδρών, με όριο αυτοδυναμίας τις 176 έδρες:

-Το Λαϊκό Κόμμα (PP) του Μαριάνο Ραχόι βρίσκεται πλέον στις 137 έδρες ή στο 33%, ενισχυμένο κατά 14 έδρες από το Δεκέμβριο
-Οι Σοσιαλιστές του PSOE υπό τον Πέδρο Σάντεθ στις 85 έδρες στο 22,6%, αποδυναμωμένοι κατά 5 έδρες
-Η συνεργασία Podemos-IU στις 71 έδρες ή στο 21,1%, ενισχμένοι κατά μόλις 2 έδρες
-Οι Ciudadanos του Ριβέρα στις 32 έδρες με 13,05%, αποδυναμωμένοι κατά 8 έδρες
-Η βεντάλια των υπόλοιπων κομμάτων έχει 25 έδρες

Στη Γερουσία των 208 μελών, το PP έχει 130 έδρες, το PSOE 43, ενώ αρκετά πίσω βρίσκονται τα υπόλοιπα κόμματα (οι Podemos-IU στις 8, μετά το καταλανικό ERC, και οι Ciudadanos στις 2).

Τα μαθηματικά δεν φτάνουν ξανά στον Ραχόι για να κυβερνήσει μόνο με το Ciudadanos, όπως θα επιθυμούσε, όμως τώρα ο φόβος τρίτης κάλπης συμβάλλει σημαντικά στην αλλαγή του κλίματος.

«Κερδίσαμε τις εκλογές, και απαιτούμε το δικαίωμα να κυβερνήσουμε» είπε ο Μαριάνο Ραχόι τη νύχτα προς Δευτέρα, σε μία εμφάνιση σε πανηγυρικό κλίμα -κλίμα που τον παρέσυρε σε μία σχετικά σπάνια για εκείνον «έκρηξη συναισθήματος», φιλώντας τη γυναίκα του.

Αυτό που διαμήνυσε ο Ραχόι ήταν πως θα δεχθεί την διερευνητική εντολή, ως επικεφαλής του πρώτου κόμματος, κάτι που δεν ήταν αυτονόητο: Μετά τις εκλογές του Δεκεμβρίου, όταν η δυναμική στη Βουλή ήταν ανάλογη με την τωρινή, ο αρχηγός του PP είχε προσπεράσει την εντολή για να «παίξει άμυνα», αφήνοντάς την να περάσει στα χέρια του PSOE με άκαρπη κατάληξη.

Στους Σοσιαλιστές του PSOE, η ανακούφιση ήταν αισθητή επειδή το κόμμα κατάφερε να γλιτώσει την τρίτη θέση. Λόγους να αναπνεύσει έχει ειδικά ο αρχηγός τους Πέδρο Σάντσεθ, γιατί απέφυγε τουλάχιστον τον βέβαιο πολιτικό θάνατο από την κάλπη (έστω κι αν κανείς δεν μπορεί με σιγουριά να προβλέψει μεσοπρόθεσμα το μέλλον του στην κομματική ηγεσία).

Το σημαντικότερο ωστόσο για τους Σοσιαλιστές είναι ότι, ενώ είχαν χρεωθεί το βάρος του ναυαγίου που μεσολάβησε, διατηρούν σε μεγάλο βαθμό το έρεισμά τους στον κεντροαριστερό χώρο και δεν έχασαν κι άλλο έδαφος προς το Podemos: Αυτό ακριβώς εννοούσε ο Σάντσεθ όταν θριαμβολογούσε τη Δευτέρα πως «είμαστε η κυρίαρχη πολιτική δύναμη στα αριστερά».

Αυτός είναι και ο λόγος που στο Pοdemos επικρατεί βαριά ατμόσφαιρα. «Περιμέναμε να τα πάμε καλύτερα»« είπε χαρακτηριστικά ο επικεφαλής Πάμπλο Ιγκλέσιας, αν και διαβεβαίωσε τους ψηφοφόρους του πως «βρισκόμαστε ακόμη στην αρχή, «μέχρι τη νίκη» (hasta la victoria siempre)».

To Ciudadanos, το δεύτερο κόμμα που μαζί με το Podemos είχε φέρει το «θάνατο του δικομματισμού», βγαίνει επίσης χαμένο, και σε μεγαλύτερο βαθμό από ό,τι το κόμμα του Ιγκλέσιας. Ο αρχηγός του Ciudadanos Άλμπερτ Ριβέρα έσπευσε τη νύχτα προς Δευτέρα να δηλώνει την ετοιμότητά του «να ανοίξει αμέσως συνομιλίες με το PP» του Μαριάνο Ραχόι για σχηματισμό κυβέρνησης.

Η δύναμη του Ciudadanos είναι ακόμη πιο περιορισμένη από ό,τι μετά το Δεκέμβριο, και το κόμμα είναι περισσότερο εξαρτημένο από την ισχύ των υπόλοιπων κομμάτων -τόσο από το ενισχυμένο PP όσο και από την προθυμία των μικρότερων σχηματισμών που καθιστούν, και πάλι, το Ciudadanos άξιο της προσοχής του Ραχόι μόνο με την προϋπόθεση ευρύτερης συνεργασίας.

Επιμέλεια: Β.Ψυχογιός

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ