Πειραματική θεραπεία επιβραδύνει την εξέλιξη της νόσου του Huntington

Ελπίδες για την ανάπτυξη μιας νέας θεραπείας για τη νόσο του Huntington δημιουργούν τα αποτελέσματα που δημοσίευσε διεθνής επιστημονική ομάδα στο επιστημονικό έντυπο Nature Communications.

Ερευνητές του Ιατρικού Κέντρου του Πανεπιστημίου του Ρότσεστερ της Νέας Υόρκης και του Κέντρου Νευροεπιστήμης του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης, με επικεφαλής τον καθηγητή Στίβεν Γκόλντμαν, ανακοίνωσαν ότι πέτυχαν να μειώσουν τα συμπτώματα και να επιβραδύνουν την εξέλιξη της νόσου σε ποντίκια, εισάγοντας σε αυτά υγιή ανθρώπινα γλοιακά κύτταρα.

Τα γλοιακά κύτταρα υποστηρίζουν τις λειτουργίες των νευρώνων και, όπως έδειξε η έρευνα, η αντικατάσταση των δυσλειτουργικών γλοιακών κυττάρων των τρωκτικών με υγιή γλοιακά κύτταρα ανέστειλε την επιδείνωση της νόσου και έσωσε πολλούς νευρώνες που αλλιώς θα καταστρέφονταν.

Τα τεστ μνήμης, κινητικότητας κ.α., έδειξαν ότι τα πειραματόζωα που είχαν υποβληθεί στη θεραπεία, εμφάνιζαν σαφώς καλύτερη συμπεριφορά σε σχέση με την ομάδα ελέγχου. Το γεγονός αυτό δημιουργεί ελπίδες για μελλοντική εφαρμογή της θεραπείας και στους ανθρώπους.

Τα υγιή γλοιακά κύτταρα φαίνεται να αποκαθιστούν το επίπεδο του καλίου στον εγκέφαλο, το οποίο είναι ζωτικό για τις κινητικές και νοητικές λειτουργίες, αλλά διαταράσσεται στη νόσο
του Huntington. Οι ερευνητές ευελπιστούν ότι θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν την μεταμόσχευση υγιών γλοιακών κυττάρων στον εγκέφαλο και σε άλλες νευροεκφυλιστικές παθήσεις.

«Ο ρόλος των γλοιακών κυττάρων στην εξέλιξη της νόσου του Huntington ποτέ δεν είχε πραγματικά μελετηθεί έως τώρα. Η μελέτη μας δείχνει ότι όχι μόνο είναι σημαντικοί παράγοντες της νόσου, αλλά ότι πιθανώς κρατούν το κλειδί για νέες θεραπευτικές στρατηγικές», εξηγεί ο Δρ Γκόλντμαν.

«Για πρώτη φορά δοκιμάσαμε μια τέτοια μεταμόσχευση κυττάρων και τα αποτελέσματα είναι απρόσμενα θετικά. Είναι πολλά υποσχόμενα και μπορεί να αποτελούν μόνο την κορυφή του παγόβουνου» προσθέτει.

Η νόσος του Huntington είναι μια κληρονομική νευροεκφυλιστική πάθηση, η οποία σταδιακά επηρεάζει τον συντονισμό των μυών του σώματος δημιουργώντας προβλήματα συντονισμού, νοητικά ελλείμματα και κατάθλιψη. Η νόσος προκαλεί τη μεγαλύτερη ζημιά σττο ραβδωτό σώμα του εγκεφάλου.

Επιμέλεια: Μαίρη Μπιμπή

health.in.gr,ΑΠΕ-ΜΠΕ