Το επίμονο παιδικό άσθμα αυξάνει τον κίνδυνο εκδήλωσης ΧΑΠ

Η εκδήλωση επίμονου άσθματος στα παιδιά αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης χρόνιας αποφρακτικής πνευμονοπάθειας μετά την ενηλικίωση, σύμφωνα με αμερικανική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο New England Journal of Medicine.

Η εκδήλωση του επίμονου παιδικού άσθματος -που χαρακτηρίζεται από δύσπνοια σχεδόν σε καθημερινή βάση- δεν έχει ακόμη κατανοηθεί πλήρως από τους επιστήμονες. Στις περισσότερες περιπτώσεις το άσθμα στα παιδιά υποχωρεί με το πέρασμα του χρόνου, αλλά περίπου στο 20% (ένα στα πέντε) παραμένει και αφότου μεγαλώσουν, με δυνητικά σοβαρά συμπτώματα.

Οι ερευνητές του Νοσοκομείου «Brigham and Women» της Βοστόνης και της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ουάσιγκτον, με επικεφαλής τον Δρ Σκοτ Γουάις, έθεσαν υπό ιατρική παρακολούθηση 684 παιδιά πέντε έως 12 ετών με επίμονο άσθμα, ωσότου γίνουν τουλάχιστον 23 ετών.

Μέχρι το τέλος της έρευνας, ένα στα δέκα παιδιά (11%) είχαν εμφανίσει χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, μία προοδευτικά εξλισσόμενη πάθηση που δυσχεραίνει μονίμως την αναπνοή. Το ποσοστό ήταν μεγαλύτερο στα αγόρια, τα οποία επίσης εμφανίζουν αυξημένα ποσοστά παιδικού άσθματος σε σχέση με τα κορίτσια.

Κατά τα πρώτα χρόνια μετά την ενηλικίωση, τρία στα τέσσερα άτομα με επίμονο παιδικό άσθμα (75%) εμφάνιζαν πρόωρα μειωμένη λειτουργία ή και μειωμένη ανάπτυξη των πνευμόνων. Η θεραπεία που ακολούθησε, δεν άλλαξε ιδιαίτερα την κατάσταση.

«Είναι τρομερό για ανθρώπους που μόλις ενηλικιώθηκαν, να έχουν κιόλας χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια. Καθώς η πάθηση επιδεινώνεται, είναι πιθανό ότι θα έχουν προβλήματα υγείας που θα τους δυσκολέψουν να εκτελούν τις καθημερινές δραστηριότητές τους και να έχουν μια δουλειά», εξηγεί ο Δρ Γουάις.

Και προσθέτει ότι, οι γιατροί πρέπει να εντοπίζουν εγκαίρως τα παιδιά που ανήκουν στην ομάδα υψηλού κινδύνου και να συστήνουν πιθανά προληπτικά μέτρα, όπως αποφυγη του καπνίσματος, προκειμένου να μειώσουν τον κίνδυνο εξέλιξης του παιδικού άσθματος σε χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια.

Να σημειωθεί ότι, στη μελέτη συμμετείχε και ο καθηγητής Γιάννης Σταματογιαννόπουλος του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον στο Σιάτλ.

Επιμέλεια: Μαίρη Μπιμπή

health.in.gr,ΑΠΕ-ΜΠΕ