«Το Τελευταίο μας Τάνγκο»: Μια ιστορία πάθους, μίσους και χορού

Μαρία Πετροπούλου

Έρωτας, αγάπη, μίσος, προδοσία, συγχώρεση, χωρισμός. Με αυτές τις λέξεις θα μπορούσε κανείς να περιγράψει την ιστορία των διάσημων Αργεντίνων χορευτών του τάνγκο, Χουάν Κάρλος Κόπες και Μαρία Νιέβες Ρέγκο.

Οι δυο τους γνωρίστηκαν στην εφηβεία. Εκείνος ήταν 17 και εκείνη 14 ετών. Έκτοτε, και για 50 χρόνια, οι ζωές τους ενώθηκαν. Πορεύτηκαν μαζί και χόρεψαν μαζί, αποτελώντας το πιο διάσημο ζευγάρι χορευτών τάνγκο. Η σχέση τους έντονη. Αγάπησαν πολύ ο ένας τον άλλον, βίωσαν χωρισμούς και επανενώσεις, και ο κοινός παρονομαστής όλων των καταστάσεων που έζησαν ήταν το πάθος. Το πάθος αυτό το διοχέτευαν στο τάνγκο, ένας χορός, που χρειάζεται και ταυτόχρονα προκαλεί έντονα συναισθήματα.

Τελικά οι δυο τους χώρισαν, αφού ο Κόπες άφησε τη Νιέβες για μια νεότερη γυναίκα. Τώρα, αποφασίζουν να μοιραστούν την ιδιαίτερη αυτή ιστορία αγάπης, μέσα από την ταινία «Το Τελευταίο μας Τάνγκο». Συγκεκριμένα, μια ομάδα νέων χορευτών από το Μπουένος Άιρες παρουσιάζει τις θυελλώδεις στιγμές του θρυλικού ζευγαριού μέσα από χορογραφίες, αποδεικνύοντας τους ισχυρούς δεσμούς που υπάρχουν ανάμεσα στη ζωή και στο χορό.

Η ταινία αποτελεί, ουσιαστικά, ένα ντοκιμαντέρ, ευαίσθητο και πικρό, σε σκηνοθεσία Τζέρμαν Κραλ, για τους δυο χορευτές, οι οποίοι και έκαναν δημοφιλές το τάνγκο σε όλο τον κόσμο. Ο Κραλ προσφέρει βασικές πληροφορίες για τον εν λόγω χορό και εξηγεί ότι ο Κόπες πραγματοποίησε ορισμένες παρεμβάσεις, έτσι ώστε να τον καθιερώσει σε δημοφιλή κουλτούρα. Το ντοκιμαντέρ, βέβαια, επικεντρώνεται περισσότερο στην ιστορία της Νιέβες.

Για δεκαετίες, η Νιέβες αποτελούσε το ερωτικό όνειρο για πολλούς φαν. Μια φιγούρα πανέμορφη, ήταν η γυναίκα που επιθυμούσαν για παρτενέρ οι καλύτεροι άντρες χορευτές της δεκαετίας του 1950 και του 1960. Τότε, που ο χορός του τάνγκο ήταν κάτι σαν θρησκεία.

Ο υπέροχος κόσμος της Μαρία Νιέβες συννέφιαζε συχνά από τις απιστίες του συντρόφου της. Σε κάποιο σημείο στην ταινία η ίδια λέει «δεν αξίζει να ρίχνεις ούτε ένα δάκρυ για κανέναν άντρα». Όταν, όμως, την ρωτούν για εκείνον απαντά «εάν πρέπει να πω κάτι, αυτό είναι ότι μπορεί σε μένα να φέρθηκε ελεεινά, αλλά δεν θα υπάρξει ποτέ άντρας παρτενέρ σαν τον Χουάν Κάρλος Κόπες».

Το ντοκιμαντέρ είναι μια δυνατή ματιά στην προσωπικότητα και στο χαρακτήρα του Κόπες και της Νιέβες. Ο Κόπες είναι άνθρωπος συγκρατημένος και κρατά μια σχετικά αμυντική στάση στη ζωή του. Η Νιέβες είναι έντονα εκφραστική και λατρεύει τη ζωή, παρά τον πόνο που βίωσε. Κρατώντας ένα τσιγάρο στην ταινία, είναι ο βασικός πυλώνας της. Και οι δυο αναγνωρίζουν το χάρισμά τους στη σκηνή, χωρίς φυσικά να μειώνεται η συνεισφορά των νέων χορευτών, στο αίμα των οποίων κυλά η ίδια ένταση.

Ο σκηνοθέτης έχει στη διάθεσή του αρχειακό υλικό, ωστόσο, θα έλεγε κανείς ότι περισσότερο δημιουργεί εκ νέου τα γεγονότα-κλειδί στην ιστορία των ηρώων του και τα παρουσιάζει μέσω εκπληκτικών χορογραφιών. Παράλληλα, ο Κόπες και η Νιέβες διακόπτουν συχνά τις συνεντεύξεις τους, για να δώσουν συμβουλές στους χορευτές που τους υποδύονται. Γεγονός αρκετά καυστικό, καθώς ουσιαστικά διευθύνουν τους εαυτούς τους.

«Το Τελευταίο μας Τάνγκο» είναι ένας συνδυασμός πραγμάτων. Είναι το πορτραίτο των δυο αυτών χορευτών, είναι μια ιδιαίτερη απεικόνιση της ρομαντικής και καλλιτεχνικής ιστορίας τους και τέλος, είναι μια γιορτή του ίδιου του τάνγκο, που καταφέρνει σταθερά να μαγεύει με την επιβλητικότητά του.

Σήμερα, ο δεσμός ανάμεσα στους 80χρονους χορευτές είναι «διαποτισμένος» με σεβασμό, και μετάνοια. Η αγάπη που θρέφουν οι ίδιοι, αλλά και οι νέοι χορευτές για το τάνγκο αντέχει στη διάρκεια των χρόνων. Το ίδιο και ο χορός ο ίδιος.

«Το Τελευταίο μας Τάνγκο» θα προβάλλεται στις ελληνικές αίθουσες από την Κυριακή του Πάσχα, 1η Μαΐου.

entertainment.in.gr