Κλείνει το «παράθυρο» για φαινόμενα τύπου Μπέου

Μπλόκο στον… Μπέο αλλά και μελλοντικό «φρένο» σε δημοτικούς και περιφερειακούς άρχοντες που διώκονται για κακουργηματικές πράξεις θέτει νομοθετική ρύθμιση. Δεν μπορούν πλέον να αγκιστρώνονται ή να επανέρχονται στη θέση του δημάρχου ή του περιφερειάρχη μέχρι να εκδοθεί τελεσίδικη αθωωτική δικαστική απόφαση όσοι αιρετοί έχουν τεθεί σε αργία κατηγορούμενοι για σοβαρά ποινικά αδικήματα.

Η πρόβλεψη αυτή αφορά και στις περιπτώσεις όπου αιρετοί των ΟΤΑ παραπέμπονται για κακούργημα, με αμετάκλητο βούλευμα, εάν τους έχουν επιβληθεί περιοριστικοί όροι ή προσωρινή κράτηση. Η αργία διατηρείται ακόμα και αν στο διάστημα που μεσολαβεί μέχρι τη δίκη τους αρθούν οι περιοριστικοί όροι ή η προφυλάκιση.

Παράλληλα, προβλέπονται συνέπειες για τον ελεγκτή νομιμότητας, ο οποίος αρνείται ή κωλυσιεργεί με υπαιτιότητα του να εκδώσει άμεσα την πράξη αργίας. Η άρνηση ή και η υπαίτια καθυστέρηση συνιστά παράβαση καθήκοντος.

Η υπόθεση Μπέου αποτέλεσε για την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης τη θρυαλλίδα για την αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου αναφορικά με τη θέση σε αργία αιρετών των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, οι οποίοι διώκονται για σοβαρά ποινικά αδικήματα.

Επιχειρούν να κλείσουν τα νομοθετικά κενά που οδήγησαν στην καθυστέρηση της λήψης των διοικητικών μέτρων για να τεθεί σε αργία ο μέχρι πρότινος δήμαρχος Βόλου, αλλά και να μην προκύψουν ανάλογα φαινόμενα και στο μέλλον. Παράλληλα, επισείουν τις πειθαρχικές ευθύνες που έχουν οι ελεγκτές νομιμότητας αν δεν εφαρμόζουν ως οφείλουν τη νομοθεσία και καθυστερούν ή αρνούνται να εκδώσουν την πράξη αργίας.

Αξίζει να επισημανθεί, όπως έλεγε χαρακτηριστικά στο «Βήμα» ηγετικό στέλεχος του υπουργείου, ότι«για να τεθεί σε αργία, χρειάστηκε να περάσουν πέντε μήνες από τότε που με αμετάκλητο βούλευμα παραπέμφθηκε στη Δικαιοσύνη με κατηγορίες κακουργηματικού χαρακτήρα ο Αχιλλέας Μπέος. Αν είναι δυνατόν…»

Έτσι, αποφασίστηκε να επέλθουν αλλαγές στην επιβολή των διοικητικών μέτρων της αργίας και της έκπτωσης αιρετών στους δήμους και τις περιφέρειες εξαιτίας καταδίκης (άρθρο 236 του N. 3852/2010).

Η νέα ρύθμιση που προωθεί η κυβέρνηση ορίζει, αναφορικά με τα κακουργήματα, ότι τίθεται ως προϋπόθεση για να παυθεί κάποιος αιρετός από τα καθήκοντά του η επιβολή περιοριστικών όρων ή η προφυλάκισή του κατά το στάδιο πριν από τη διεξαγωγή της δίκης του. Βεβαίως παραμένει η πρόβλεψη της καταδίκης σε πρώτο βαθμό για την επιβολή αργίας.

Μάλιστα, είναι αξιοσημείωτο ότι η αργία του αιρετού που παραπέμφθηκε για κακούργημα διατηρείται ακόμα και αν μεταγενέστερα, κατά τη διάρκεια της εκκρεμοδικίας, αρθούν οι περιοριστικοί όροι ή η κράτηση. Με την προωθούμενη διάταξη γίνεται δύσκολη η άρση της αργίας καθώς σε όλες τις περιπτώσεις προβλέπεται να αίρεται αυτοδικαίως η αργία εάν εκδοθεί από το ποινικό δικαστήριο «τελεσίδικη αθωωτική απόφαση».

Όλα αυτά ορίζονται σε ρύθμιση του υπουργείου Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, η οποία έχει ενταχθεί στο σχέδιο νόμου με τίτλο «Μέτρα για την επιτάχυνση του κυβερνητικού έργου και άλλες διατάξεις».

Ουσιαστικά στην ισχύουσα διάταξη προστίθενται δύο κρίσιμες παράγραφοι:

* Τυχόν μεταγενέστερη αντικατάσταση ή άρση των περιοριστικών όρων ή της προσωρινής κράτησης κατά τη διάρκεια της εκκρεμοδικίας δεν κωλύει τη θέση σε αργία του αιρετού που παραπέμφθηκε για κακούργημα.

* Τυχόν άρνηση ή υπαίτια καθυστέρηση του ελεγκτή νομιμότητος να εκδώσει άμεσα τη σχετική διαπιστωτική πράξη συνιστά παράβαση καθήκοντος.

Η νέα διάταξη είναι εξής:«Η παράγραφος 2 του άρθρου 236 του ν. 3852/2010 (Α΄ 87), όπως ισχύει αντικαθίσταται ως εξής: «Εάν εκδοθεί τελεσίδικη καταδικαστική απόφαση του Ποινικού Δικαστηρίου, για τα πλημμελήματα της προηγούμενης παραγράφου ή καταδικαστική απόφαση σε πρώτο βαθμό για κακουργήματα, ο Ελεγκτής Νομιμότητας οφείλει να θέσει τον καταδικασθέντα σε κατάσταση αργίας. Η αυτοδίκαιη θέση σε αργία επιβάλλεται με την ίδια διαδικασία και σε περίπτωση αμετάκλητης παραπομπής για κακούργημα, εάν έχουν επιβληθεί περιοριστικοί όροι ή προσωρινή κράτηση. Τυχόν μεταγενέστερη αντικατάσταση ή άρση των περιοριστικών όρων ή της προσωρινής κράτησης κατά τη διάρκεια της εκκρεμοδικίας δεν κωλύει τη θέση σε αργία του αιρετού που παραπέμφθηκε για κακούργημα. Εάν εκδοθεί τελεσίδικη αθωωτική απόφαση, οπότε και αίρεται αυτοδικαίως, η αργία και το διοικητικό μέτρο θεωρείται ως ουδέποτε επιβληθέν. Στην περίπτωση αυτή καταβάλλεται αναδρομικά η αντιμισθία του αποκατασταθέντος από του χρόνου εκδόσεως της διαπιστωτικής σε βάρος του πράξης. Τυχόν άρνηση ή υπαίτια καθυστέρηση του ελεγκτή Νομιμότητaς να εκδώσει άμεσα τη σχετική διαπιστωτική πράξη συνιστά παράβαση καθήκοντος».

Παναγιώτα Μπίτσικα