Η κυτταρική υπερδραστηριότητα «κρύβεται» πίσω από τη νόσο Πάρκινσον

Τα εγκεφαλικά κύτταρα των ασθενών με νόσο Πάρκινσον εξαντλούνται από υπεδραστηριοποίηση σε σημείο που πεθαίνουν πρόωρα, υποστηρίζουν καναδοί ερευνητές ρίχνοντας νέο φως στον βιολογικό μηχανισμό της νευροεκφυλιστικής νόσου.

Όπως αναφέρεται σε άρθρο του επιστημονικού εντύπου Current Biology, επιστημονική ομάδα των Τμημάτων Φαρμακολογίας και Νευροεπιστημών του Πανεπιστημίου του Μόντρεαλ, με επικεφαλής τον καθηγητή Λουί-Ερίκ Τριντό, έκαναν πειράματα με εγκεφαλικά κύτταρα ποντικιών και διαπίστωσαν ότι, εν αντιθέσει με άλλους νευρώνες, τα κύτταρα που προσβάλλονται από τη νόσο Πάρκινσον είναι πιο περίπλοκα και έχουν περισσότερες διακλαδώσεις από τα υγιή, με αποτέλεσμα να εμφανίζουν υπερδραστηριότητα.

Οι νευρώνες αυτοί έχουν επίσης πολύ μεγαλύτερες ενεργειακές απαιτήσεις, παράγοντας αντίστοιχα περισσότερα υποπροϊόντα. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η συσσώρευση αυτών των κυτταρικών «αποβλήτων», που εμποδίζουν τον καθαρισμό του εγκεφάλου, πυροδοτούν τον θάνατο των κυττάρων και τη νόσο.

«Όπως ένας κινητήρας που δουλεύει συνεχώς σε υψηλή ταχύτητα, αυτοί οι νευρώνες χρειάζονται να παράγουν μια απίστευτη ποσότητα ενέργειας για να λειτουργήσουν. Φαίνεται έτσι να εξαντλούν τους εαυτούς τους και τελικά να πεθαίνουν», εξηγεί ο Δρ Τριντό.

Η νόσος Πάρκινσον προκαλείται από την απώλεια νευρικών κυττάρων σε ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου. Το γιατί τα συγκεκριμένα κύτταρα και όχι άλλα γειτονικά είναι ευάλωτα στην ασθένεια, παραμένει μυστήριο μέχρι σήμερα.

Η νέα μελέτη πιθανώς εξηγεί γιατί μικρά τμήματα του εγκεφάλου πλήττονται από τη νόσο και εκφυλίζονται, με συνέπεια να εμφανίζονται συμπτώματα, όπως τρόμος, αργή κίνηση, μυική ακαμψία κ.α.

Η καναδική μελέτη ίσως μελλοντικά συμβάλλει στην ανακάλυψη νέων φαρμάκων, τα οποία θα μειώνουν το οξειδωτικό στρες και τις ενεργειακές απαιτήσεις των ευάλωτων εγκεφαλικών κυττάρων ή θα αυξάνουν την ενεργειακή αποδοτικότητα κατά τη λειτουργία τους.

Επιμέλεια: Μαίρη Μπιμπή

health.in.gr