Ο θηλασμός αποτρέπει την εκδήλωση ορθοδοντικών προβλημάτων

Όσο περισσότερο θηλάζουν τα βρέφη, τόσο μικρότερες πιθανότητες εκδήλωσης μετέπειτα ορθοδοντικών προβλημάτων, σύμφωνα με αυστραλιανή μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο Pediatrics.

Επιστημονική ομάδα του Πανεπιστημίου της Αδελαΐδας, με επικεφαλής την Δρ Καρεν Πέρες, έθεσε υπό ιατρική παρακολούθηση σχεδόν 1.300 παιδιά επί πέντε χρόνια, καταγράφοντας μεταξύ άλλων πόσο είχαν θηλάσει σε ηλικία τριών μηνών, ενός και δύο ετών. Εξέτασαν επίσης και πόσο συχνά το παιδί χρησιμοποιούσε πιπίλα στις ηλικίες των τριών μηνών, του ενός, των δύο και των τεσσάρων ετών.

Περίπου το 40% των παιδιών χρησιμοποιούσε καθημερινά πιπίλα για τέσσερα χρόνια.

Σε ηλικία πέντε ετών, οι ερευνητές εξέτασαν τα παιδιά για να εντοπίσουν τυχόν ορθοδοντικά ή προβλήματα με την κάτω και άνω γνάθο (όπως κενά κατά το δάγκωμα, σταυροειδή σύγκλειση δοντιών, κατακόρυφη επικάλυψη δοντιών ή μέτρια έως σοβαρή απόκλιση).

Ο κίνδυνος κατακόρυφης επικάλυψης των δοντιών ήταν κατά το ένα τρίτο μικρότερος για τα παιδιά που είχαν θηλάσει κατ’ αποκλειστικότητα για τρεις με έξι μήνες, συγκριτικά με εκείνα που δεν είχαν θηλάσει. Αν το παιδί είχε θηλάσει έξι ή περισσότερους μήνες, ο κίνδυνος ήταν 44% μικρότερος.

Ομοίως τα παιδιά που είχαν θηλάσει αποκλειστικά για τρεις έως έξι μήνες είχαν 41% λιγότερες πιθανότητες να έχουν μέτρια έως σοβαρή κακή ευθυγράμμιση των δοντιών τους. Ο θηλασμός για περισσότερους από έξι μήνες μείωνε τον κίνδυνο κατά 72%.

«Οι πιθανοί μηχανισμοί που εξηγούν τον συσχετισμό μεταξύ αποκλειστικού θηλασμού και χαμηλού κινδύνου ορθοδοντικών προβλημάτων, περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων την επαρκή ανάπτυξη των στοματοπροσωπικών δομών στα παιδιά που είναι θηλάζουν, όπως η σωστός μυϊκός τόνος και η ρινική αναπνοή. Επιπλέον, τα παιδιά που θηλάζουν είναι λιγότερο πιθανόν να χρησιμοποιούν πιπίλα, η οποία θεωρείται παράγοντας κινδύνου για την κακή θέση των δοντιών όταν είναι κλειστή η στοματική κοιλότητα» εξηγεί η Δρ Περες.

Εν αντιθέσει με τη σίτιση με μπουκάλι, ο θηλασμός απαιτεί από το παιδί να κινεί τη γνάθο και τη γλώσσα με τρόπου που βοηθά την ανάπτυξη της στοματικής κοιλότητας. Έτσι πολύ πριν το παιδί αρχίσει να αναπτύσσει τα πρώτα του δοντάκια, έχει δημιουργηθεί το κατάλληλο περιβάλλον για την σωστή θέση των δοντιών στις γνάθους.

Επιμέλεια: Μαίρη Μπιμπή

health.in.gr