«Νεράιδα» κολυμπά ξανά στη Λίμνη της Βουλιαγμένης

Ελισάβετ Σταμοπούλου

Νεραϊδόκοσμος καταλαμβάνει για δεύτερη συναπτή χρονιά τη Λίμνη της Βουλιαγμένης με ρομαντισμό, έρωτα και εξωτικές στολές. Συγκεκριμένα, το ονειρόδραμα του Ζαν Ζιροντού, «Νεράιδα», που σκηνοθετεί η Φρόσω Λύτρα, ανεβαίνει από τις 15 Ιουνίου με την ομάδα «naan», αλλά με διαφορετική πρωταγωνίστρια. Το ρόλο της Βασιλικής Τρουφάκου αναλαμβάνει φέτος η Κατερίνα Νικολοπούλου, και μετατρέπεται σε νεράιδα.

Η παράσταση συνιστά μοναδική εμπειρία. Το δυνατό «χαρτί» του χώρου, με τη λίμνη να γαληνεύει, τα βράχια να λαμβάνουν ποικίλες αποχρώσεις και τους ήχους να θυμίζουν παραμύθι, μπορεί να εξηγήσει γιατί το έργο έσπασε ταμεία πέρσι και συνεχίζεται φέτος.

Η υπόθεση μπορεί να είναι φαινομενικά απλή, όπως συμβαίνει με πολλά έργα του Ζιροντού, κρύβει όμως βαθιά νοήματα. Περιστρέφεται γύρω από έναν έρωτα, εκείνον της νεράιδας Οντίν με τον θνητό ιππότη Χανς. Η Οντίν διψασμένη για αγάπη και σαν εξωτικό, που κατάγεται από τον παραμυθένιο κόσμο του ρομαντισμού, προσπαθεί να ταράξει τα ανθρώπινα «ύδατα». Είναι όμως παγιδευμένη σε ένα «στοίχημα». Εάν την προδώσει ο Χανς όλα τελειώνουν. Εκείνη θα χαθεί στη λήθη και ο Χανς θα πεθάνει.

Η Νεράιδα αισιόδοξη, αφελής και μακριά από τα πρίπλοκα και πονηρά ανθρώπινα μονοπάτια πιστεύει και «ορκίζεται» πως θα ευτυχήσει με τον Χανς. Ωστόσο, η κατάσταση λαμβάνει διαφορετική τροπή. Ο Χανς προδίδει την Οντίν. Χαλιναγωγείται από τη γοητεία άλλων γυναικών και ενδίδει σε πειρασμούς. Τελικά τον παρασέρνει το νερό που δεν γυρνά πίσω. Η Οντίν χάνει τη μνήμη της και όλα ξεκινούν από την αρχή.

Το έργο ίσως να αγγίζει περισσότερο ευαίσθητα και ρομαντικά πνεύματα. Η ιστορία μεταφέρει το κοινό μακριά από το σήμερα, γαληνεύει, αλλά και προβληματίζει. Θυμίζει την εποχή των ιπποτών, των ανέμελων συνειδήσεων και των παράφορων ερώτων. Δημιουργεί έναν αξιοζήλευτο, για τους ανθρώπους, φανταστικό κόσμο όπου η γενναιοδωρία ψυχής είναι ο κεντρικός άξονας.

Το έργο όσο παραμυθένιο και εάν φαντάζει, «κυοφορεί» στοιχεία επικαιρότητας δεδομένου ότι γράφτηκε στην κρίσιμη περίοδο του Μεσοπολέμου. Ξεσκεπάζει την ελαττωματική υφή του ανθρώπινου κόσμου και τον καταστρεπτικό φλοιό της ματαιοδοξίας. Παράλληλα, ανοίγει τον «ασκό του αιόλου» για την προδοσία και το ψέμα.

Η γλώσσα σε πολλά σημεία της παράστασης θα σαγηνέψει, καθώς θυμίζει Ελύτη. Οι ηθοποιοί θα κινηθούν μέσα στο νερό, με τα ημίγυμνα σώματα να λικνίζονται, να βρέχονται και να αναζητούν κάτι μακρινό.

Να σημειωθεί ότι πέρσι οι ερμηνείες κινούνταν σε ικανοποιητικά επίπεδα, με τη Βασιλική Τρουφάκου στο ρόλο της νεράιδας να βγάζει μια γλυκιά αφέλεια και αθωότητα. Αναμένεται να δει κανείς πώς θα «κολυμπήσει» η Κατερίνα Νικολοπούλου.

entertainment.in.gr