Σιλβί Γκιγιέμ: Το «etoile» του Νουρέγιεφ που «κρεμάει» τις πουέντ

Αποχαιρετιστήρια παράσταση ανεβάζει η κορυφαία χορεύτρια, Σιλβί Γκιλέμ, στο Ηρώδειο για το Φεστιβάλ Αθηνών. Η αυλαία 40, περίπου, ετών χορού κλείνει και η ιστορία του μπαλέτου διανθίζεται με μια σπουδαία κληρονομιά.

Η χορογραφία, «Life in progress», αποτελεί μια από τις σημαντικότερες στιγμές του Φεστιβάλ που σβήνει 60 κεράκια. Απαιτητική στη δουλειά της, ανήσυχο πνεύμα με ελευθερία στην έκφραση, η Γκιλέμ είχε συστηθεί από τα νεανικά της χρόνια στο ελληνικό κοινό. Στα 50 της έρχεται για ένα ξεχωριστό «αντίο». Απρόβλεπτη και μοναχική, έρχεται να αποδείξει ότι δεν ενδίδει στους φόβους της και ότι σταματά να χορεύει την κατάλληλη στιγμή. Τη στιγμή που η ευτυχία δεν έχει ακόμη ξεθωριάσει.

Γεννήθηκε σε εργατική περιοχή στο Παρίσι. Ο πατέρας της μηχανικός και η μητέρα της γυμνάστρια. Η αγάπη της για το χορό άρχισε να φαίνεται από μικρή ηλικία όταν το όνομά της είχε συμπεριληφθεί στη λίστα της εθνικής ομάδας ενόργανης γυμναστικής της Γαλλίας για τους Ολυμπιακούς του Μόντρεαλ.

Στην εφηβεία της όμως άρχισε να προσανατολίζεται περισσότερο προς το χορό. Η κλασική χαριτωμενιά, όπως έχει η ίδια αποκαλύψει, έλειπε από τις κινήσεις της. Η ενόργανη με την οποία είχε ασχοληθεί κατά τα προηγούμενα χρόνια έθεσε τις βάσεις για ένα δυναμικό ξεκίνημα. Αδύνατο σώμα, λεπτά χέρια, ευελιξία, μακριά πόδια, αρμονία και έκφραση ήταν τα όπλα στη φαρέτρα της.

Μιλώντας για την εκμάθηση τεχνικών στο μπαλέτο, ανακαλεί την πειθαρχία που αυτό απαιτούσε, κάνοντας λόγο για κλειστόμυαλες μεθόδους, για αυστηρές, αλλά όχι έξυπνες δασκάλες. Κλασικές νόρμες του μπαλέτου δεν την περιόριζαν, αφού όπως και ο μέντοράς της Νουρέγιεφ, δεν φοβόταν να πειραματιστεί και να δοκιμαστεί σε νεωτερισμούς.

Δραματικότητα, στοιχεία υποκριτικής και υψηλά άλματα με τα ατσάλινα πόδια της, της έδωσαν τον «τίτλο» της ξεχωριστής. Η Γκιλέμ επιθυμεί να συνεργάζεται με καλλιτέχνες που φιλοξενούν στη δουλειά τους προκλήσεις και μέσα από αυτούς ανακαλύπτει διαφορετικές πτυχές του εαυτού της. Στα 19 της ανακηρύχθηκε «etoile» από τον Νουρέγιεφ, μετά την ερμηνεία της στη «Λίμνη των Κύκνων». Πρώτο θέμα στις γαλλικές και βρετανικές εφημερίδες η Γκιλέμ, έχτισε τον τίτλο της ασυμβίβαστης, απομακρυσμένης ντίβας.

Εγκατέλειψε την Όπερα του Παρισιού το 1988 και ακολούθησε το όνειρό της στο Βασιλικό Μπαλέτο του Λονδίνου, όπου και ένιωθε την ελευθερία στις σύγχρονες κινήσεις να είναι πιο κοντά της. Τα πρώτα της σημαντικά βήματα τα έκανε στο Παρίσι, στην πορεία όμως διαφοροιήθηκε από τη συντηρητική φόρμα του μπαλέτου και συνέπραξε μέχρι και με τον «βασιλιά» του κατάκ, τον Άκραμ Καν, σε μια παράσταση στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.

Όσον αφορά στην προσωπική της ζωή, είναι παντρεμένη με τον φωτογράφο Ζιλ Ταπί. Έχει ζήσει για 18 χρόνια στο Λονδίνο, αλλά και στα απομονωμένα ελβετικά βουνά. Στα χρόνια του Royal Ballet λέγεται ότι η Γκιλέμ είχε δηλώσει πως θα άφηνε μόνο το σύζυγό της να τη φωτογραφίσει. Το διέψευσε, όμως, αυτό σε συνέντευξή της κατονομάζοντάς το «μύθο».

Η μπαλαρίνα επέμενε να διαλέγει μόνη της τις φωτογραφίες από τις παραστάσεις και για να μην το ομολογήσει αυτό η παραγωγή έλεγε ότι η Γκιλέμ προτιμά ο σύντροφός της να κάνει τη δουλειά αυτή.

Η Γκιλέμ δεν κλείνει τα μάτια στις φθορές της ηλικίας και στα προβλήματα που φέρνει ο χρόνος. Μιλώντας στον Independent, είχε «προειδοποιήσει» το κοινό της ότι θα ρίξει αυλαία στα 50 έτη, αφού έχει μάθει να ακούει τις «προσταγές του σώματός της».

Ελισάβετ Σταμοπούλου

entertainment.in.gr