Τα σενάρια για τον σχηματισμό κυβέρνησης στη Βρετανία

Αν κανένα κόμμα δεν λάβει απόλυτη πλειοψηφία στις βρετανικές βουλευτικές εκλογές, Συντηρητικοί ή Εργατικοί θα πρέπει να οικοδομήσουν συμμαχίες για τον σχηματισμό κυβέρνησης, έπειτα από διαπραγματεύσεις που μπορεί να διαρκέσουν έως και εβδομάδες.

Ο μόνος τρόπος για να αποτραπεί η αναμονή είναι το ένα από τα δύο μεγάλα κόμματα να λάβει τουλάχιστον τις μισές από τις 650 έδρες στη Βουλή των Κοινοτήτων. Στην περίπτωση αυτή, που είναι εξαιρετικά απίθανη, το θέμα έχει λυθεί: είτε ο συντηρητικός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον αρχίζει μια νέα πενταετή θητεία, είτε παραιτείται και παραδίδει τα κλειδιά της Ντάουνινγκ Στριτ στον αντίπαλό του, τον ηγέτη των Εργατικών Εντ Μίλιμπαντ.

Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, Τόρις ή Εργατικοί θα πρέπει να συνάψουν συμφωνίες με άλλα κόμματα για να λάβουν την εμπιστοσύνη του Κοινοβουλίου κατά την παραδοσιακή ομιλία της βασίλισσας, στις 27 Μαΐου, και να είναι, τελικά σε θέση να κυβερνήσουν.

Τα κόμματα πιθανόν να αρχίσουν τις διαπραγματεύσεις από αύριο το πρωί. Αρκετοί συνδυασμοί είναι πιθανοί, καθώς είναι γνωστό ότι το κόμμα που απέσπασε τον μεγαλύτερο αριθμό εδρών δεν είναι κατ’ ανάγκην εκείνο που κερδίζει στο τέλος.

Παρατίθενται τα τέσσερα πιο πιθανά σενάρια:

1. Ένας συνασπισμός Συντηρητικών – Φιλελεύθερων-Δημοκρατών

Τα δύο κόμματα συνεργάζονται ήδη από το 2010. Μια επανάληψη αυτού του συνασπισμού είναι πιθανή. Ο Νικ Κλεγκ, ο ηγέτης της Φιλελεύθερων-Δημοκρατών, είπε ότι θα διαπραγματευτεί αρχικά με το κόμμα που θα αναδειχθεί πρώτο στις εκλογές. Ωστόσο τίποτα δεν λέει ότι ακόμη και μαζί Συντηρητικοί και Φιλελεύθεροι-Δημοκράτες φθάνουν τον «μαγικό» αριθμό των 326 μελών, δηλαδή την πλειοψηφία. Εάν χρειαστεί, οι Βορειοϊρλανδοί ενωτικοί του DUP, που εκτιμάται ότι θα λάβουν τουλάχιστον εννέα έδρες, θα μπορούσε να ενταχθούν ώστε να «συμπληρώσουν τον αριθμό».

2. Μια συντηρητική κυβέρνηση μειοψηφίας

Εάν οι Συντηρητικοί κερδίσουν επαρκή αριθμό εδρών (τουλάχιστον 290, υπολογίζουν οι ειδικοί), πιθανόν να αποφασίσουν να σχηματίσουν μια λεγόμενη κυβέρνηση μειοψηφίας. Στην περίπτωση αυτή, πιθανόν να κυβερνήσουν μόνοι τους, αλλά να διασφαλίσουν τη στήριξη των άλλων κομμάτων για τη ψήφιση των νομοσχεδίων τους στο κοινοβούλιο. Οι Φιλελεύθεροι-Δημοκράτες και το DUP πιθανόν να εξακολουθούν να είναι εν δυνάμει προνομιακοί εταίροι. Ακόμη και το λαϊκιστικό και αντιευρωπαϊκό Κόμμα Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου (UKIP) θα μπορούσε να ενταχθεί σε αυτό το σχήμα.

3. Μια κυβέρνηση μειοψηφίας των Εργατικών

Το Εργατικό Κόμμα μπορεί επίσης να προσανατολιστεί σε αυτή τη μορφή συμμαχίας που είναι πιο ευέλικτη αλλά και πιο εύθραυστη. Ακόμη και λαμβάνοντας τη δεύτερη θέση σε αριθμό εδρών, μετά τους Συντηρητικούς, θα μπορούσε να αντικαταστήσει τους Συντηρητικούς διασφαλίζοντας τις ψήφους του Σκωτικού Εθνικού Κόμματος (SNP), το οποίο αναμένεται να είναι αύριο η τρίτη πολιτική δύναμη στη χώρα. Ο ηγέτης των Εργατικών Εντ Μίλιμπαντ υποσχέθηκε ότι δεν θα σχηματίσει επισήμως συνασπισμό με το SNP. Ωστόσο μια ad hoc συμμαχία είναι δυνατή, εάν το άθροισμα των βουλευτών των Εργατικών και του SNP αρκεί για να συγκροτηθεί πλειοψηφία.

4. Ένας συνασπισμός Εργατικών – Φιλελεύθερων-Δημοκρατών

Αν αθετήσουν την υπόσχεσή τους και δεν σχηματίσουν συμμαχία με το SNP, οι Εργατικοί μπορεί να στραφούν προς τους Φιλελεύθερους-Δημοκράτες, για σχηματισμό κυβέρνησης. Ένωση του Φιλελεύθερου Κόμματος και του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, ο κεντρώος σχηματισμός είναι «συμβατός στους Εργατικούς» και πολλά από τα μέλη του έχουν μια αριστερή ευαισθησία. Στην ανάγκη, ο συνασπισμός θα μπορούσε να ενισχυθεί από τους βουλευτές των Πρασίνων, το ουαλικό Plaid Cymru ή ακόμη το SDLP, ένα μικρό αριστερό κόμμα, για τον σχηματισμό μιας συμμαχίας ουράνιου τόξου απολύτως κατά των συντηρητικών.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ,ΑΠΕ/Γαλλικό