Michelin: Μια ιστορία επιτυχίας χαραγμένη σε καουτσούκ

Γιάννης Αδάναλης

Χτισμένο στη σκιά ηφαιστείων που ξέσπασαν το μένος τους κατά τη διάρκεια της Παλαιολιθικής Περιόδου, το Clermont-Ferrand δεν αποτελεί κάποιον δημοφιλή τουριστικό προορισμό.

Σε μία μικρή γωνιά της πόλης αυτής, που σήμερα μετρά περίπου 150.000 κατοίκους, οι αδερφοί Αndre και Eduard Michelin ιδρύουν -εν έτει 1889- μια εταιρεία, βασικό αντικείμενο της οποίας αποτελεί η επεξεργασία και η εισαγωγή σε νέα πεδία εφαρμογών του καουτσούκ.

Δύο χρόνια μετά, η «Michelin Cie» δημιουργεί τα αφαιρούμενα και επισκευάσιμα ελαστικά ποδηλάτων, μια πατέντα που θα επιτρέψει στον Charles Terront να κερδίσει τον ποδηλατικό αγώνα αντοχής «Παρίσι-Βρέστη-Παρίσι», καλύπτοντας σε τρεις ημέρες μια απόσταση 1.200 χιλιομέτρων.

Παρά την επιτυχία που γνώρισαν τα ελαστικά της Michelin στους ακτινωτούς τροχούς ποδηλάτων, κανείς από τους κατασκευαστές οχημάτων δεν θέλησε να υιοθετήσει την πρωτοποριακή, για εκείνη την εποχή, τεχνολογία.

Αυτός ήταν και ο λόγος για τον οποίο οι αδερφοί Michelin αποφάσισαν να κατασκευάσουν το δικό τους αυτοκίνητο, με το οποίο κατάφεραν να ολοκληρώσουν τον αγώνα αντοχής Παρίσι-Μπορντώ-Παρίσι, αποδεικνύοντας με τον πιο πειστικό τρόπο πως είναι εφικτό να κινηθείς πάνω σε ένα κομμάτι καουτσκούκ που περιέχει αέρα.

Το Éclair του 1895 (ή αλλιώς αστραπή), για την κατασκευή του οποίου χρησιμοποιήθηκε σασί της Peugeot και κινητήρας της Daimler, αποτέλεσε το πρώτο αυτοκίνητο που κινήθηκε πάνω σε «πνευματικά ελαστικά».

Η «γέννηση» του Ανθρώπου της Michelin, του γνωστού σε όλους Bibendum, το 1898 και η έκδοση του πρώτου οδηγού της γαλλικής φίρμας δύο χρόνια αργότερα, αποτελούν δύο ακόμα σημαντικοί σταθμοί στην ιστορία της.

Πριν το ξέσπασμα του B’ Παγκοσμίου Πολέμου, η Michelin έχει επεκτείνει τις δραστηριότητές, παράγοντας ελαστικά για κάθε τύπο οχήματος ή ακόμα και πινακίδες που συναντάς μέχρι και σήμερα στους γαλλικούς δρόμους.

Το 1935 η Michelin θα βρεθεί στο «τιμόνι» της Citroen όπου και παραμένει μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1960, αφήνοντας το στίγμα της με την εξέλιξη και την παραγωγή αυτοκινήτων, όπως το 2CV και η DS.

Η εφεύρεση των ελαστικών radial το 1946 (Χ-tires στη γλώσσα της Michelin) πυροδοτεί μια νέα επανάσταση, καθώς προβλήματα, όπως η περιορισμένη πρόσφυση, η παραμόρφωση κάτω από μεγαλύτερες δυνάμεις και η αντοχή στον χρόνο ανήκουν πια στο παρελθόν.

Tα «X-tires» θα βρουν θέση στις αμαξοστοιχίες του παριζιάνικου μετρό (1951) και στα τραμ του Clermont-Ferrand, της πόλης που έχει συνδέσει το όνομά της με την καινοτομία που εξακολουθεί ακόμα και σήμερα να πρεσβεύει ένας από τους μεγαλύτερους κατασκευαστές ελαστικών του πλανήτη.

auto.in.gr