Ταινίες που προκάλεσαν το θρησκευτικό μένος

Τρεις τουλάχιστον αραβικές χώρες, το Κατάρ, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Μπαχρέιν, αποφάσισαν να απαγορεύσουν την προβολή της ταινίας για θρησκευτικούς λόγους και πιο συγκεκριμένα επειδή «αντιτίθεται στις διδασκαλίες του Ισλάμ». Προηγουμένως η ταινία είχε προκαλέσει τις οργισμένες αντιδράσεις χριστιανικών οργανώσεων στις ΗΠΑ. λόγω σεναρίου.

Κι ενώ ο σκηνοθέτης του – σκηνοθέτης της «Μαύρης Ντάλιας και του «Παλαιστή» – διατείνεται ότι το σενάριο που μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη είναι αποτέλεσμα απόλυτου σεβασμού του γραπτού κειμένου, της Βίβλου δηλαδή, κάποιοι μίλησαν για έναν Νώε που έχει μετατραπεί σε παράφρονα οικολόγο και άλλοι για την απώλεια της ουσίας που ενέχει στη Βίβλο το εν λόγω πρόσωπο, χάριν της εμπορικότητας που επιζητά του Χόλιγουντ. Ο Νώε του Αρονόφσκι μάλλον δεν θα γίνει ποτέ ο αγαπημένος των θρησκόληπτων. Μοιάζει περισσότερο με έναν τρωτό ήρωα που κουβαλά αρκετή ανθρώπινη ανασφάλεια, πάθος αλλά και δύναμη υπερήρωα!

Innocence of Muslims

Δύο trailers στην ουσία, με τους τίτλους The Real Life of Muhammed και Muhammad Movie Trailer πυροδότησαν έξαρση βίας τόσο στον αραβικό κόσμο όσο και στη Γερμανία προκαλώντας ακόμη και την ανάμιξη της γερμανίδας Καγκελαρίου σχετικά με το πόσο θεμιτό είναι να απαγορευτεί στη χώρα της η προβολή της ταινίας για λόγους δημόσιας ασφάλειας.
Όλα ξεκίνησαν το 2005, όταν δανέζικη εφημερίδα τόλμησε να δημοσιεύσει σκίτσα με το πρόσωπο του Μωάμεθ, κάτι που θεωρείται βλασφημία από τη μουσουλμανική θρησκεία. Δεκάδες θάνατοι εκείνη την περίοδο λέγεται ότι οφείλονταν στις αντιδράσεις για το συγκεκριμένο περιστατικό.
Το 2012 οι μουσουλμάνοι της Αιγύπτου και της Λιβύης εξοργίστηκαν από την προβολή δύο trailer της ταινίας «Η Αθωότητα των Μουσουλμάνων»/ Innocence of Muslims, η οποία περιλαμβάνει στο cast της ηθοποιό που ενσαρκώνει τον Προφήτη Μωάμεθ και τον εμφανίζει ως παιδόφιλο και ομοφυλόφιλο!

Τα πράγματα εκτραχύνθηκαν με αποτέλεσμα να φθάσουμε στον θάνατο του αμερικανού πρέσβη και άλλων τριών αξιωματούχων στο προξενείο της Βεγγάζης! Φυσικά οι ηθοποιοί δήλωσαν ότι εξαπατήθηκαν, και ότι ουδέποτε είχαν την πρόθεση να προκαλέσουν το θρησκευτικό αίσθημα των μουσουλμάνων!

Η περίπτωση του Εξορκιστή (1973), της γνωστής ταινίας του Γουίλιαμ Φρίντκιν είναι κάπως διαφορετική.
Η μικρή Ρέγκαν καταλαμβάνεται ξαφνικά από νευρικές κρίσεις, που γίνονται όλο και πιο έντονες, χωρίς οι γιατροί να μπορούν να βρουν από τι πάσχει. Η μητέρα της καταφεύγει σε ιερέα-ψυχίατρο και εκείνος, πεπεισμένος ότι κάποιο δαιμονικό πνεύμα κρύβεται στο σώμα του παιδιού, καλεί έναν ηλικιωμένο συνάδελφό του με εμπειρία στους εξορκισμούς.

Οι…επίμαχες «δαιμονισμένες» σκηνές οδήγησαν στην απαγόρευση της προβολής της στη Μεγάλη Βρετανία, στη Μαλαισία και σε άλλες χώρες, ωστόσο ήταν η πρώτη ταινία τρόμου που προτάθηκε για Όσκαρ καλύτερης ταινίας – ήταν υποψήφια για 9 ακόμη Όσκαρ – και αποτέλεσε μεγάλη εισπρακτική επιτυχία!

Life of Brian

Η ξεκαρδιστική ταινία των Μόντι Πάιθον, εστιάζει στον Μπράιαν, έναν εβραίο που υποτίθεται ότι έζησε παράλληλα με τον Χριστό και είχε την ίδια τύχη με τον Ναζωραίο! Οι κατεξοχήν αιρετικοί βρετανοί κωμικοί έφτιαξαν μια ταινία που αγαπήθηκε σχεδόν τόσο, όσο μισήθηκε! Με αντικείμενο την αφέλεια των μαζών, την κατασκευή των σταρ και των παντός είδους «προφητών», η ταινία ακολουθεί κατά πόδας τον, Μπράιαν, ο οποίος προσχωρεί σε κάποια από τις ομάδες που πρεσβεύουν την ανεξαρτησία της Ιουδαίας, παριστάνει τον προφήτη και αποκτά πλήθος πιστών, τελικά συλλαμβάνεται και οδηγείται στο σταυρό.
Η ταινία άφησε πίσω της παροιμιώδεις σκηνές κι ένα τραγούδι που έχουμε όλοι τραγουδήσει, το γνωστό “Always Look on the bright side of life”, ωστόσο φαίνεται πως προσέβαλε τα θρησκευτικά «πιστεύω» ορισμένων από τους θεατές, αν και δεν πρόκειται για παρωδία της ζωής του Ιησού, αλλά για μια σάτιρα της θρησκοληψίας. Για αυτό και έπεσαν οι αναμενόμενες απαγορεύσεις προβολής της σε αρκετές αμερικάνικες πολιτείες, στη Ιρλανδία, τη Νορβηγία και αλλού!

Ο Τελευταίος Πειρασμός του Μάρτιν Σκορσέζε (1988)

Οι συνομήλικοί μου –όσοι είναι κάπου στα σαράντα – θυμούνται με δέος την απαγόρευση της προβολής του «Τελευταίου Πειρασμού» και στη χώρα μας. Μια και είμαστε στην εφηβεία τότε και ανακαλύπταμε τον Καζαντζάκη, ήταν αδιανόητο για κάποιους από εμάς να απαγορεύεται μια τέτοια ταινία και μάλιστα σε σκηνοθεσία Σκορσέζε. Δεν έλειπαν βέβαια και οι συμμαθητές του κατηχητικού που είχαν άλλη άποψη…Βασισμένη στο επίσης απαγορευμένο επί πολλά χρόνια μυθιστόρημα του Καζαντζάκη, το φιλμ, θεωρείται ένα από τα πιο ιδιαίτερα και ανατρεπτικά του Σκορσέζε και προτάθηκε για Όσκαρ Καλύτερης ταινίας και 2 Χρυσές Σφαίρες μεταξύ άλλων. Η απαγόρευση της ταινίας βασίστηκε στο επιχείρημα ότι ο Χριστός του Καζαντζάκη παραήταν γήινο, τρωτός και αμαρτωλός με αποκορύφωμα τον έρωτά του και τον γάμο με τη Μαρία Μαγδαληνή! Διαδηλώσεις πιστών υποδέχτηκαν την πρεμιέρα της ταινίας στη χώρα μας.

Η προβολή της ταινίας απαγορεύτηκε στη Χιλή, τις Φιλιππίνες και τη Νότια Αφρική, ομάδα χριστιανών φονταμενταλιστών έριξαν μολότοφ σε κινηματογραφική αίθουσα στο Παρίσι τραυματίζοντας 13 άτομα ενώ αγνώστων λοιπών στοιχείων παραθρησκευτική οργάνωση προσφέρθηκε να αγοράσει όλες τις κόπιες για να εξαλείψει δια παντός την ταινία του…Σατανά! Να θυμήσουμε ότι πρωταγωνιστής ήταν ο Γουίλεμ Νταφόε.

«Τα Πάθη του Χριστού»(2004) κατέληξαν σε πάθη και δεινά και για τον Μελ Γκίμπσον, σκηνοθέτη και σεναριογράφου της ταινίας!
Η ταινία που σκοπίμως έμοιαζε με πίνακα του Καραβάτζιο – κατά παραγγελία του σκηνοθέτη της, χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως θρησκευτικό έπος, ενώ ξεχώρισαν οι ερμηνείες των Μόνικα Μπελούτσι, Τζέιμς Καβίζελ και Μάγα Μοργκενστεν, όμως η ταινία κατηγορήθηκε επίσης για αντισημιτισμό και η παπική εκκλησία ζήτησε ειδική προβολή, πριν επιτρέψει την δημόσια προβολή της. Ωστόσο ο Γκίμπσον συνέχισε μέχρι τέλους να υποστηρίζει ότι η ταινία δείχνει και στοχεύει στην αλήθεια και μόνο στην αλήθεια…Η ταινία είχε τεράστια εισπρακτική επιτυχία.