Μεταξύ απολύσεων και (αυτο)λογοκρισίας παραμένουν οι Τούρκοι δημοσιογράφοι

Το κλίμα πιέσεων από την πλευρά της κυβέρνησης Ερντογάν μέσα στο οποίο λειτουργούν Τούρκοι δημοσιογράφοι μετά το κύμα διαδηλώσεων που ξέσπασαν από το πάρκο Γκέζι δεν έχει υποχωρήσει, με νέα περιστατικά απολύσεων και παρεμβάσεων που δοκιμάζουν την ήδη τραυματισμένη ελευθέρια του Τύπου στη χώρα.

Την περασμένη εβδομάδα απολύθηκε ο συνήγορος του αναγνώστη στη Sabah, Γιαβούζ Μπαϊντάρ. Για τον ίδιο, η κάλυψη των γεγονότων στο Γκέζι ήταν απογοητευτική.

Την Τρίτη προέκυψε ζήτημα και με τον αρχισυντάκτη της Milliyet. Σύμφωνα με πληροφορίες, του είχαν ζητηθεί από την ιδιοκτησία απολύσεις δημοσιογράφων, αλλά δεν συναίνεσε.

Η Ένωση των Δημοσιογράφων έχει καταγράψει ως τώρα 59 περιστατικά απολύσεων που αφορούν κυρίως προσπάθειες λογοκρισίας ή περιορισμού που έχουν επιβάλει μεγάλα μέσα μετά τα γεγονότα στο Γκέζι και την Ταξίμ.

Και πέρα από αυτά, η Τουρκία είναι η χώρα με τους περισσότερους φυλακισμένους δημοσιογράφους στον κόσμο: αυτή τη στιγμή 64 είναι έγκλειστοι για διάφορα αδικήματα που όλα σχετίζονται για το δημοσιογραφικό τους έργο, κάποιοι εδώ και αρκετούς μήνες.

Ο Μπαϊντάρ, επισημαίνει ο ίδιος στη Deutsche Welle, ότι το άρθρο του στο οποίο επέκρινε την δαιμονοποίηση των ξένων μέσων από τον τουρκικό Τύπο για τα γεγονότα στο Γκέζι δεν δημοσιεύτηκε.

Και σε μια μάλλον ειρωνική τροπή, η στήλη του όπου έγραφε για την ανεξαρτησία του συνήγορου του αναγνώστη έμελλε να είναι και η τελευταία: όχι μόνο απορρίφθηκε αλλά και ο ίδιος απολύθηκε δύο μέρες αργότερα.

Η (πρώην πλέον) εφημερίδα του, η Sabah, είχε αγοραστεί στα μέσα της περασμένης δεκαετίας από όμιλο με «πολύ στενούς δεσμούς» με τον Ερντογάν, εξηγεί ο Μπαϊντάρ στον Guardian.

Είχε όμως πάντα τη φήμη της φιλελεύθερης, μεταρρυθμιστικής και φιλοευρωπαϊκής ποιοτικής εφημερίδας. Μετά τη σαρωτική νίκη του Ερντογάν το 2011 η εικόνα της άρχισε να φθίνει και να δίνει στους αναγνώστες της όλο και περισσότερο την εικόνα μιας φιλοερντογανικής εφημερίδας.

Το ίδιο και σε άλλα μέσα, συνεχίζει ο Μπαϊντάρ: απολύσεις, μποϊκοτάρισμα, κάποιοι σταματούν να τουιτάρουν απόψεις δικές τους ή άλλων· περιγράφει μια κατάσταση ασφυκτική, με ευθύνη του πρωθυπουργού και των επιχειρηματιών.

Οι δημόσιοι τηλεοπτικοί σταθμοί, εκτιμά, δεν εργάζονται και αυτοί για το συμφέρον του κοινού. «Αυτό είναι πολύ ανησυχητικό», αναφέρει και επιρρίπτει ευθύνες και πάλι στον Ερντογάν και τους επιχειρηματίες.

Τελικά η αυτολογοκρισία επικρατεί και μάλιστα τελευταία είναι ακόμα μεγαλύτερη, λέει ο Αχμέντ Σικ, ερευνητικός δημοσιογράφος ο οποίος και αυτός είχε φυλακιστεί για 13 μήνες με κατηγορίες για συνεργασία με τρομοκράτες.

Για την ώρα, λέει, το καλύτερο είναι να μην δουλεύει κανένας στα μαζικά μέσα. «Οι φίλοι μου που δουλεύουν εκεί όλοι ντρέπονται λιγάκι», λέει στην DW.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ